zaburzenie osobowości: nie jest normą, ale nie jest to patologia

Codziennie spotykamy wielu ludzi. Czasami widzimy, że nie wszystko jest dobrze z nimi. Oczywiście, jest to nazywane psychopatia nie zawsze jest to możliwe, ale niektórzy ludzie są zbyt biedni, by poradzić sobie z codziennymi problemami, ich zachowanie jest bardzo konserwatywna i nie może reagować elastycznie. Psychiatra mówi, że taka osoba ma zaburzenia osobowości. Jednak to zdanie sugeruje kilka.

Dla dokładności wydzielają wiele rodzajów zaburzeń osobowości. Cały szereg zachodnich ekspertów są podzielone na 3 główne kategorie: dziwaczne zachowanie, zachowanie teatralne i zachowania lękowe. Jednakże, nie jest zaburzeniem i klasyfikacji, na przykład, bierne agresywne.

ludzie specjalne

Mimośród jest charakterystyczne dla niektórych osób, to ich najczęściej wymieniane jako nie całkiem normalne laicy.

Paranoiczne zaburzenie osobowości. Tacy ludzie są różne ekstremalne podejrzenie. W relacjach osobistych, są chłodne i zachować dystans. Są one, bez odpowiednich dowodów, bardzo szybko zaczynają zakładać, że inni ludzie chcą je skrzywdzić, i traktować je poważnie. Dlatego są one bardzo negatywnie reagują na najmniejsze oznaki niechęci. I ludzie zaczęli traktować je źle z powodu tego działania niepożądanego.
Zaburzenie schizoid. Tacy ludzie uniknąć inni wolą żyć w świecie fantazji, mają tendencję do abstrakcyjnego teoretyzowania, ale w praktyce często są bezradni. Nigdy nie udostępniaj swoje głębokie uczucia. Mówią trochę i boją emocjonalnej bliskości.
zaburzenie schizotypowe. Te osoby są podobne w działaniu do ludzi-schizoidalnymi. Różnica polega na tym, że różni shizotipiki nietypowe zachowanie, postrzeganie i styl działania. Wielu z tych, którzy później rozwinięte schizotypowe zachowanie eksponowana. Jednak większość ludzi z tym zaburzeniem nigdy stać się schizofrenikiem.

Kiedy nie teatr rozrywki

Wszystkie te osoby są nieco poglądowe, ich zachowanie jest niestabilne i infantylny.

Histrioniczne zaburzenie osobowości. Ludzie z takiej diagnozy stale poszukują komunikacji. Chcą zwrócić uwagę zawsze i wszędzie w tym samym czasie, biorąc udział z dala od innych. Często postrzegają insynuacji seksualnych w związku, w którym płeć nie ma znaczenia. Napady złości łatwo zgodzić się z ludźmi, ale ich związek jest powierzchowne. Czasami oni wymyślają choroby.
zaburzenia narcystyczne. Ci ludzie są zimne i kochać tylko siebie. Muszą podziw, a są one bardzo wrażliwe na krytykę. Nie tolerują oczekiwania, często osiągnąć wiele w życiu, ale szefowie nich okazują się bardzo źle, ponieważ nie mogą tolerować fakt, że ktoś jest bardziej utalentowany niż są, ale dlatego, że często „tłumione” przyszłościowe pomysły.
Antyspołeczne. Tacy ludzie teatralny odrzucić wszelkie zasady i przepisy przyjęte przez społeczeństwo. Co ciekawe, gdyby nie widzowie, a oni mogą pogodzić się z faktem, że musimy postępować zgodnie z normą. Często nie do pokuty i mają tendencję do wykorzystywania innych dla zysku.

Obawia się jaśniejsze wrażenia

Na Zachodzie nie wyodrębnia się jako jednego rodzaju osobowość unikająca, ludzie z takimi objawami są podzielone na trzy grupy.

Unikać tożsamość. Osoby te są oddzielone od innych, ale nie dlatego, że nie trzeba w społeczności. Boją się, że mogą one zostać odrzucone, a zatem uniknąć podejmowania nowych wyzwań i poznać nowych ludzi. Doceniam obecnych stosunków, a tym samym stać się bardzo dobrych partnerów w małżeństwie, jeżeli druga połowa może tolerować ich niezdecydowanie.
Zależne od osobowości. Tacy ludzie są pewni, mogą zadbać o siebie. Unikają podejmowania poważnych decyzji, przenosząc je na inne barki. Oni boją się wyrażać swoje poglądy, tak aby nie urazić tych, na których im zależy. Wierzą, że inni posiadają większe zdolności.
Obsesyjno-kompulsyjne osobowości. Ci ludzie – perfekcjonistami i wydają się mieć wszystko pod kontrolą. Poważnie o swoich obowiązków i często nie mogą wykonać zadanie, co powoduje problemy w pracy. Choć jeśli pracują niezależnie w dziedzinie nauki, która wymaga porządek i dbałość o szczegóły, osoby te osiągnąć wielki sukces.

Lista tych zaburzeń zaburzeniami rozwoju osobistego nie ogranicza się jednak, rozmawialiśmy o najczęściej.

zaburzenie osobowości – nie jest chorobą psychiatryczną, więc tacy ludzie powinni być traktowani, jeśli to możliwe, do zniesienia i pomóc im poczuć się lepiej w swojej firmie.