rozliczenia międzyokresowe

Rozliczenia międzyokresowe w bilansie są przeznaczone do podsumowania informacji na temat kosztów, które zostały poniesione w okresie sprawozdawczym, ale związane z nadchodzącym okresie. Taka definicja jest podana w SIWZ sprawozdań finansowych oraz o wykorzystaniu wykresu instrukcji kont.

Rozliczanie kosztów odroczonych jest zatem metoda alokacji kosztów już poniesionych. W kategorii tych kosztów nie zalicza się operacje, które odnoszą się do zbycia aktywów, kredytów i rozliczeń, jak również.

Raportowania należy wziąć pod uwagę warunki, w których ujęte wydatki odroczone. W szczególności, koszty są przeprowadzane zgodnie ze szczególnymi wymogami regulacyjnymi lub aktów prawnych, umowy tradycji obrotów firmy. Jednym z wymogów jest możliwość ustalenia kwoty kosztów. Rozliczenia międzyokresowe czynne ujmowane są jako takie, jeżeli nie ma pewności, że wynik danej transakcji spowoduje zmniejszenie korzyści ekonomicznych przedsiębiorstwa.

Zgodnie z instrukcją do planu kont, koszty zgodnie z jego treścią ekonomiczną, są podzielone na dwie kategorie. Pierwszy z nich to rozliczenia międzyokresowe o charakterze przygotowawczym. Są one związane z przychodami, które zakłada w przyszłości. Koszty te w szczególności obejmują koszty nowych technologii, górnictwo i przygotowania przygotowania do pracy sezonowej i tak dalej. Druga kategoria obejmuje kosztów bieżącego okresu. W tej grupie, w szczególności obejmują koszty naprawy po drogich urządzeń produkcyjnych. Aby koszty te widoczne pod odpowiednim artykule uznaje się, że nie więcej niż „wygładzania” nierówności stosując losowy rozkład znacznej wysokości kosztów na kilka okresów.

Należy zauważyć, że instrukcje nie wspominając o koszt trwałe lub okresowe. Należą do nich na przykład, koszty działalności licencyjnej, wypłaty ubezpieczenia, zakup praw do korzystania z oprogramowania, wysyłany do określonego okresu czasu. Nie podano w dokumencie, a zaliczki z płatności czynszu.

czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów, związanych z nadchodzącym dochodów, podzielone na dwie grupy. Pierwszy z nich to koszty bezpośrednio związane z zysku w przyszłości. Oni, w szczególności, w tym kosztów przygotowawczych potrzeb produkcyjnych. Druga kategoria obejmuje koszty związane z przychodami niejasne, pośrednio.

Koszty ujmuje się w dokumencie księgowym za szkody i zysków, biorąc pod uwagę relację między przychodami a kosztami produkcji (zgodnie z zasadą kosztu-profit). Z tego wynika, że w nadchodzącym okresie kosztów powinien obejmować koszty, które można bezpośrednio przyczyną zysków. Ten zysk może zrobić lub zrobi w przyszłości.

Ponadto, koszty mogą być rozsądnie rozłożone pomiędzy okresach sprawozdawczych. Jest to możliwe pod warunkiem, że koszty powodują zysk dla kilku okresów lub jeśli związek między wydatkami i dochodami nie może być jasno określone lub ustalone w sposób pośredni.

Z tego wynika, że metoda księgowania kosztów związanych z zyskiem zbliżającym się pośrednio (pośrednio) zależy od zawodowego księgowego osobistej opinii. Koszty te mogą być współdzielone, ale tylko wtedy, gdy istnieje przekonujące uzasadnienie dla ich związku z otrzymaniem zysków przyszłości. Jeśli to rozumowanie jest nieobecny, koszty produkcji muszą być traktowane jako koszt w okresie bieżącym, bez podziału.