Zespół Pamięci Khatyn: gdzie jest, jak to wygląda?

Wielka wojna patriotyczna pozostawiła straszliwy ślad na białoruskiej ziemi iw sercach wszystkich mieszkańców. O tym i do dziś przypominają wiele zabytków, wzniesionych na terenie całej republiki. Ale być może najbardziej znanym i popularnym wśród turystów jest miejsce w dzielnicy Logoisk w regionie mińskim, gdzie znajduje się kompleks pamiątek chatyńskich. Stało się symbolem wielkiej tragedii i bezgranicznej odwagi narodu sowieckiego, który zdołał bronić swojej niezależności w walce z śmiercią.

Jak to było

1943 rok, 22 marca. W małej wiosce Khatyn (tylko 26 gospodarstw domowych) faszyści rozbili się i zaczęli kierować wszystkimi mieszkańcami do szopy przemysłowej. Byli starymi ludźmi, kobietami, dziećmi, które nie wiedziały, że w nocy, zanim partyzanci wyrzucili do niemieckiego konwoju i zabili oficera. Szopy były opalane benzyną i zapalone. Ludzie w nim zaczęli zadławić się dymem. Pchnęli drzwi i pobiegli. Rodzice starali się ratować dzieci, ale wszystko było na próżno. Faszyści zastrzelili wszystkich, którzy zdołali wydostać się z stodoły. W tym strasznym dniu zmarł 149 cywilów. I sama wieś została spalona na ziemię, a teraz tylko zespół pamięci wskazuje miejsce, gdzie znajduje się Khatyn.

Żywych świadków tragedii

Dopiero wtedy tylko cztery dzieci i jedna dorosła. Dwie dziewczynki cicho dotarły do lasu, gdzie znaleźli chłopów z sąsiedniej wsi. Wkrótce zostali zabici w zniszczeniu faszystów. Khvorosteni – miejsce, gdzie znajduje się Khatyn – służy przypomnieniu sześciuset dwudziestu ośmiu wiosek, których mieszkańcy zostali także spaleni.

Siedmioletnia Witya Żelobkowicz zakryła ciało umierającą matką. Leżał pod trupem, aż Niemcy wyjechali i żyli. A 12-letni Anton Baranovsky, ranny w nogę, został ukarany karami za zmarłych. Chłopcy zostali wychowani i zostawieni przez chłopów z sąsiednich wiosek.

Od dorosłych tylko uciekł tylko Joseph Kaminsky, lokalny kowal. Czterdzieści sześć lat obudził się w środku nocy i znalazł syna. Ale rana żołądka i ciężkie oparzenia były śmiertelne. Chłopiec umarł w ramionach ojca. Ta postać kowala wznosi się po drodze do miejsca, gdzie znajduje się pomnik Khatyn.

Budowa kompleksu

Decyzja o utrwaleniu pamięci o zniszczonych przez faszystowskich wioskach białoruskich podjęto w 1966 roku. Wkrótce ogłosili konkurs na najlepszy projekt, w którym wygrali wspólnie architekci Levin L., Gradov Yu, Zankovich V. i rzeźbiarz S. Selikhanov, którzy razem wzięli wzór kompleksu w Chatyniu, gdzie poza samą wioską jest kilka wzajemnie powiązanych ekspozycji.

Latem 1969 r. Odbyło się uroczyste otwarcie pomnika, w którym budowano cały kraj radziecki. Od tego czasu jest to jedno z najpiękniejszych zabytków dla ofiar wojny.

Lokalizacja kompleksu pamiątkowego w Chatynie

Gdzie jest pomnik? Prawie każda dorosła na Białorusi odpowie na to pytanie.

Autostrada Mińsk-Witebsk, 54 km. Natychmiast przy wejściu znajduje się fotografia-dokumentalna ekspozycja, w każdym z czterech pokoi, w których istnieją niezbicie dowody na okrucieństwa faszystów.

W środku pierwszej części pomnika, która jest układem wsi Khatyn, wieże "Niepokonany człowiek". To sześciometrowa rzeźba z brązu, jedyna w kompleksie. Po jej prawej stronie jest dach szopy, w której ludzie spalili się żywcem. Po lewej stronie znajduje się masowy grobowiec z koroną pamięci i złamanymi słowami: nawrócenie upadłych i żyjących ze sobą.

Część kompleksu, w którym znajduje się wieś Khatyn

Twórcy pomnika postawili na tym terenie 26 placówek symbolicznych. Na terenie każdego domu znajduje się rzeźbiona konstrukcja kłody i obelisk przypominający komin ze znakiem (pokazuje imiona zmarłych) i dzwon. Ten ostatni dzwoni w tym samym czasie dwa razy na minutę. Brama prowadząca z dziedzińca na ulicę, wyłożona szarymi płytami, jest zawsze otwarta (znak serdeczności martwych mistrzów). Obraz uzupełniają cztery symboliczne studzienki zainstalowane na gruncie ich rzeczywistej egzystencji.

"Cmentarz wsi"

185 popiołów, w centrum każdego – język płomienia i urnę z ziemią. I nazwę miejscowości i dzielnicy, w której się znajdowała. Po wojnie na Białorusi nie przywrócono 186 osad, w tym Khatyn (gdzie znajduje się cały kompleks pamięci). O nich i przypomina jedyny "cmentarz wsi" na całym świecie.

Kolejnym elementem kompleksu są "drzewa życia", na które wyrzucono 433 wsi, które w latach wojennych miały ten sam los. Ale w przeciwieństwie do pierwszego, zostali przywróceni do życia.

W pamięci wszystkich umarłych Białorusinów

Równie ważna jest część kompleksu Khatyn, gdzie znajduje się "Ściana Pamięci" i Wieczny płomień.

Mroczne męki podczas wojny miały co czwarty mieszkańca republiki. Przypomina to cztery poglądy obok Wiecznego Płomienia: tylko trzy z nich, jako symbol ocalałych, rosną brzozy. I na "Ścianie Pamięci" zlikwidowano nazwy miejsc masowej zagłady ludzi i obozów koncentracyjnych – jest ich 260.

Jak tam dotrzeć

Z Mińska do miejsca "Khatyn", w którym mieści się zespół historyczno-pamiątkowy, można wybrać się na zwiedzanie autobusu. W tym celu skontaktuj się z biurem podróży (biuro). Możesz kupić bilety na dworcu. Zaletą tej opcji jest to, że podróż będzie towarzyszyła opowieść o profesjonalnym przewodniku.

Nie będzie trudności dla tych, którzy zdecydują się na Khatyn na własny transport. Znaki wyraźnie wskazują drogę, a informacje na oficjalnej stronie pozwalają zapoznać się z trybem działania ekspozycji fotodokumentowej i interaktywną mapą kompleksu.

Niedaleko od pomnika Khatyn powstały jego gałęzie: Dalva (na miejscu spalonej wioski) i Kurgan z Chwały (poświęcony na ukończenie operacji wyzwolenia republiki spod wroga).