Polityka głasnosti – przyczyna upadku światowego sotsialistizma

W pierwszej połowie lat osiemdziesiątych, były częste zmiany liderów partii w ZSRR, Breżniew, Andropow, Czernienko wtedy. Powodem generalni opuścił swoje stanowisko, było dobre, i śmierć, a przyczyną śmierci, z kolei, jest także szacunek – starość i związane z nimi liczne dolegliwości. I tak, w 1985 roku, nowy Sekretarz Generalny został wybrany na plenum KC KPZR KC Mihail Siergiejewicz Gorbaczow. Według standardów ówczesnego kierownictwa był niepokorny młody, on dopiero niedawno, dziewięć dni przed spotkaniem, odwróciła 54.

Nowy lider partii, a więc kraju, zorientował się, że system socjalistyczny świat, aw szczególności w ZSRR , duży problem. Gospodarka jest nieefektywne, ludzie piją dużo alkoholu, a nawet wszystko jakoś nie tak … I zaczął działać.

Miesiąc później dowiedział się, że obywatele sowieccy przyspieszenie – to nie tylko to, co przyczyną jest siłą, ale w ten sposób pracować.

Wkrótce firma anty-alkohol, co spowodowało napoju mniej nie, ale przemysł wino i winiarstwo ponieśli. Potem przyszła polityka głasnosti. Pierwsze rzeczy pierwsze.

Zatem przyspieszenie, polityka otwartości i demokratyzacji w wysokości wyznaczonej przez słowo „pierestrojki”, który z wzruszającym akcentem wymawiane przywódców krajów zachodnich, nie przekłada się na ich rodzimych językach, jak słowo „satelitarnego” w 1957 roku.

To szybkie zakręty nie może pomóc, ale mają niszczący wpływ na zgrzybiały systemu socjalistycznego, ale to była polityka głasnosti Gorbaczowa doprowadziły do całkowitego upadku.

Oczywiście, nie wymyślać kolejne parttermin aby je zniszczyć kraj. Pierwotny plan z reformatorów KC dano, po prostu potrzebne, aby ozdobić historię, aby ujawnić pewne braki, ale fundamenty nie dotykać, działają na „złego Stalina, Lenina i dobre”. Jeśli Stalin zastrzelił Bucharin, na przykład, to dlatego, że ten ostatni był bardzo mądry. I udowodnić cytat z Lenina „Blue Notebook”. Jeżow nie liczyć jego sprawy.

Ale ta polityka głasnosti Powoduje poważne podrażnienie niektórych członków Komitetu Centralnego, a nawet zwykłych obywateli, a słynny artykuł Niny Andreevoy w „Prawda” stał się ich manifest.

Dążenie do kontroli przepływu informacji, jeden z przywódców KPZR I. Polozkov zgodził się nawet przed polityki głasnosti, to jest na pewno dobre, ale prawo do posiadania go wyłącznie komuniści.

Wyczuwając słabość rządu, wielu przywódców ruchów opozycyjnych, głównie nacjonaliści zaczęli trzymać się swojej linii, powodując śmierć i zniszczenie. To działo się w NK, Tbilisi i innych punktach „Temperatura podwyższona”. Próby przywrócenia porządku siłą doprowadziły do jeszcze gorszych wyników. Ostatecznie większość ludzi sobie sprawę, że nie było „socjalizm z ludzką twarzą” nie może być. Jego twarz nie zmieniła. To wyjaśnia upadek próbę zamachu stanu w 1991 roku i zwycięstwo Jelcyna.

Tak zakończyła się era komunistycznej i polityki głasnosti. Osiągnięcia i koszty jest obecnie możliwe do analizy. Były to m.in. powstała nagle w późnych latach 80-tych w interesie publicznym słowa drukowanego, aczkolwiek krótkotrwałe. A do drugiej – nie do pomyślenia chaosu, który pogrążył kraj od dwudziestu lat, a czuję, których skutki wszyscy będziemy przez długi czas …