Ludzie – to wspólnota ludzi

Wcześniej we wschodnich Słowian, koncepcja ta była związana z pokrewieństwa i pochodzi od „ludzi” starego czasownika. Pokrewne słowa: płci, względne. Jednak we współczesnych Rosjan – to znacznie szerszy termin. Tak, to słowo może być określona przez ludność danego kraju lub historycznie utworzonej społeczności ludzkiej. Również duża liczba ludzi zgromadzonych razem, albo masa pracy. Wszystko to z powodzeniem stosowany w definicji „ludzi – jest” stosowany w kategoriach społecznych i politycznych, a także w ogólnym etniczności kulturowej.

Ludzie i naród

Znaczenie polityczne ludzi słowo jest czasami utożsamiany z pojęciem narodu, będąc czymś w rodzaju synonim dla niego. Jednak nie jest to prawdą. Naród – wspólnota społeczno-kulturowe, która rozwinęła się w czasie tworzenia odrębnego państwa. A ludzie – to także wspólnotą ludzi, ale połączone istotne cechy globalne (kultura, język, pochodzenie i wiara, i tym podobne). W tym kontekście, naród – szerszej koncepcji, która istnieje w kraju i państwa. Ludzie – to jest coś mniej rozległe, ale są często poza granicami i praw socjalnych. Na przykład, naród może być kilka osób. Różnorodne grupy etnicznej, na przykład, mogą być łączone w jednej osoby.

Etnografia i Nauk Politycznych

Opis ludzi, takich jak nauka, nazywana jest etnografia. Tutaj, na tych ludzi zaangażować grupę etniczną (grupa WP), wspólne pochodzenie – połączoną więzami pokrewieństwa. Później, opisując grupę etniczną, a zaczęli używać cech drugorzędnych, przyczyniając się do ujednolicenia języka i terytorium, religii i historycznej przeszłości, kultury i zwyczajów.

Nauk politycznych i ekonomii politycznej narodu w opozycji do elity, która ma władzę. To pojęcie odnosi się do masy ludności, nie mają przywilej, tym liczba – podstawowy (podstawa).

Przyjaźni Narodów

Niektórzy uważają, że to jest – po prostu jeden z najczęściej używanych terminów radzieckiej przeszłości. Czy istnieje dobre przyjaźń narodów jako zjawisko, czy też jest to wciąż pojęcie ideologicznej polityki ZSRR państwa? Oczywiście, nie bez ideologii. Przyjaźń narodów – segment polityki etnicznej, metodycznie przeprowadzane w Unii od czasów leninizmu i stalinizmu na najbardziej, że nie jest włączony, Breżniewa era stagnacji. Następnie, według historyków, polityka ta została zastąpiona przez ideę Federacji Rosyjskiej, wielonarodowy (około końca lat 80-tych). Samo pojęcie, które obejmuje pojęcie „przyjaźni narodów” oraz rozwiązania kwestii narodowej w młodym państwie sowieckim urodziły naraz. Wiadomo, że Lenin mówił tylko o ucisku niektórych ludzi (nie rosyjski) w dawnej cesarskiej Rosji i na pilną potrzebę rozwiązania ostatecznie kwestię narodową. Ale pod Stalina w 1935 roku stwierdzono, że zwiększenie zaufania między narodami ZSRR, a kwestia narodowa może być już uznawany za przesądzony. A Rosjanie wzięli zaszczytne miejsce „wielkiego brata” w stosunku do innych żyjących w państwie.

Że dzisiaj zastanawiam przyjaźń narodów jest stała, można powiedzieć, nawet konstytucyjnie. Konstytucja mówi o RF międzynarodowych mieszkańców Rosji, co jasne, że zjawisko to – nie tylko puste słowa, i jedność narodów i dobre nastawienie do siebie – tempo życia publicznego.

Kultura ludu

W tym kontekście należy jednak pamiętać, że każdy naród ma niezbywalne tylko do niego samego kultura, dziedzictwo, język i zwyczaje. To wszystko razem, co nazywamy wspólną słowo – kultura ludzi, powinno być możliwe, aby zachować i przekazać ich potomków. Dla tych celów, a istnieją muzea narodowe, jak prawdziwymi strażnikami tradycji, aby zapisać i pomnożyć dziedzictwa kulturowego jednego lub inny (czasami nawet bardzo nielicznych) osób.