Gieorgij Tovstonogov (1915-1989), reżyser teatralny: biografia, kreatywność

Georgij Aleksandrowicz Tovstonogov – radziecki reżyser teatralny, Ludowy Artysta ZSRR, Dagestanie i Gruzji, a także laureatem wielu nagród, w tym Lenina i Stalina.

rodzina

George Tovstonogov urodził się w 1915 roku w Gruzji, Tbilisi. To miasto będzie prawdziwym pierwszy impuls dla przyszłego reżysera. Jego ojciec nie miał nic wspólnego z teatrem lub gry aktorskiej, ale praca była dochodowe w czasie i odbyło się dość wysoką pozycję. Alexander Tovstonogov pracował jako inżynier kolejowy i był cenionym pracownikiem Ministerstwa gruzińskiego Kolei.

Ale matka, w przeciwieństwie do swojego ojca, był twórczy człowiek przez całe życie. Tamara Papitashvili był prawdziwym piosenkarzem, który oficjalnie potwierdził swój dyplom Konserwatorium Petersburskim. W George była młodsza siostra Natela że jako dziecko, i mają dorosłe życie jako żona aktora Jewgienija Lebiediewa, bardzo kochał i szanował jego brat zawsze opiekowała się nim na początku, a następnie jako ciotka jego synów.

unia

Jako dorosły, George Tovstonogov, którego życie osobiste nie jest bardzo obfite, chciał stworzyć taką samą rodzinę, a co się on, ale było to konieczne, aby znaleźć godnego towarzysza. A człowiek, zdecydowano od początku, że jego żona, jak on sam, zawsze musiały być twórczy. W rezultacie, jego pierwsza żona była studentką własnego teatru Salom Kancheli. Ślub odbył się w 1943 roku, ale rodzina szczęście nie trwało długo, w 1945 roku para złożyła pozew o rozwód. Jednak sojusz z Kancheli odegrała ogromną rolę w życiu reżysera: małżeństwo dało mu dwóch synów – Mikołaj i Aleksandra.

W 1958 Tovstonogov Georgij Aleksandrowicz zdecydował się ponownie ożenić. Po raz kolejny, jego wybór padł na aktorkę. Wraz z Innoy Kondratevoy mężczyzna mieszkał przez 4 lata i znowu nie udało się utrzymać rodzinę – małżeństwo zostało rozwiązane w 1962 r.

Jak w przypadku każdej osobowości teatru, biografia BDT pełne jasnych chwil i historie swojego życia, zarówno osobistego i artystycznych. I byłoby dziwne, gdyby biografia wielkiego reżysera został zakończony bez kontynuacji swoich dzieci i wnuków.

W ślady ojca i dziadka poszedł Aleksandr Georgievich Tovstonogov i jego syna Tovstonogov Georgij Aleksandrowicz Jr .. Oba mają swoje życie związany ze sceną i stał się znany reżyser teatralny.

Dzieciństwo i młodość reżyser

Jak już wspomniano, George Tovstonogov urodzony w Tyflisie. Wcześniej ich rówieśnikiem idzie do szkoły, a w wieku 15 lat to się kończy. Nawet wtedy bardzo młody człowiek przyszłego reżysera niekontrolowany wyciągnąć do teatru, gdzie jego wuj pracował. Ale rodzina, a zwłaszcza ojciec, syn popycha zupełnie inny styl życia. Nie chcąc dyskutować z kimś, kogo znam, Tovstonogov przybywa w Tbilisi Instytutu Kolejnictwa, gdzie szczęśliwie zaparkowanej ojciec – szefa jednego z wydziałów.

Ale jak coś, gładzi wszystkie siły i nie przynosi przyjemność zrobić? Nie ubiegłym roku, Tovstonogov pozostawiając Institute, aw 1931 zorganizował aktor i asystent reżysera w Teatrze dla młodych ludzi Tbilisi. Głowa w obliczu NY Marshak powiedział natychmiast pochwały zdolność młodego aktora, ale dlatego, że w 1933 roku powierzono Georgiyu Tovstonogovu wystawił swój pierwszy pokaz o nazwie „The Proposal” (według iloczynu Antona Pavlovicha Chehova).

Studia w GITIS

Po sukcesie swojego występu w światłach reżyser i nadziei dla dalszego powodzenia. W 1933 roku wstąpił do GITIS, ale wiek do wejścia do Instytutu jest ograniczona, to sprawia, że przyszłość wielkiego aktora do tworzenia własnych dokumentów, przypisując sobie 2 lata. Uczył się w słynnym GITIS natomiast dyrektorzy i nauczyciele teatru AM Lobanov i AD Popow. Naukę w szkole swoich marzeń, Tovstonogov liści i ich pierwszego teatru, co stawia go na nogi – Teatr dla młodzieży, dzięki teatru znowu i znowu pokazać nowe dramaty.

W 1937 roku stało się coś, że może marzyć Tovstonogov tylko w najbardziej strasznym koszmarze – z powodu represji ojca George Tovstonogov został uznany syn wroga ludu, tak z 4-lata GITISa Man wydalony. Po wielu bezsensownych prób powrotu prawdziwy cud w systemie szarego. I stają się przypadkowo porzucony słowa Józefa Stalina, przywódca ludzi tamtej epoki, „Syn ojca nie odpowiada”. W rezultacie, reżyser jest zmniejszona, a on doskonale podsumowuje GITIS.

Zacznij kierowanie działań

W 1938-1946 gg. Tovstonogov pracował w Teatrze Dramatycznym imienia Tbilisi AS Griboyedov. W tych samych latach, mówi Ludowy Artysta ZSRR A. Khorava Gieorgij Aleksandrowicz, który pozwala wziąć na nauczaniu jednej grupy aktorów. Od tego momentu, w BDT zaczynają dostrzegać profesjonalnego reżysera.

Moskwa Teatry

W 1946 roku reżyser opuści rodzimą Gruzję i stara się podbić scenę rosyjskich teatrów. Tovstonogov przybywa w Moskwie, gdzie odbywa się prowadzenie przez kilka teatrów. Gorliwość i ciągłe doskonalenie swoich metod i pracy z programami aktorów doprowadziły do tego, że od 1946 do 1949 Tovstonogov Georgij Aleksandrovich, którego życie osobiste są teraz zawarte różne sceny równie dobrze nadzorowane przez dwa teatry – centralny plac i zwiedzania realistyczne.

teatry Leningrad

Od 1949 roku dyrektorem osiada w kulturalnej stolicy Rosji – Leningradzie, obecnie Sankt Petersburg. W tym roku, stał się jednym z dyrektorów w 1950 roku – naczelny dyrektor leningradzkim Teatrze Lenina Komsomołu. W tym teatrze Tovstonogov wreszcie wraca do domu: praca na spektakli i przedstawień, pomagając aktorów w reinkarnację, poprawiając swoje umiejętności – to wszystko dało Gieorgij Aleksandrowicz ogromną przyjemność.

Dla ich najlepszych prac Tovstonogov przyznało Stalin i Lenin nagrody, teraz każdy z jego występu popytu nie tylko w jednym mieście, ale także w całym kraju.

Na początku 1956 roku George Tovstonogov – dyrektor z dużej litery – jest zapraszany do prowadzenia Big Drama Theater (BDT etc.) Gorkiego. Od 1949 do 1956 roku teatr zmienił co najmniej czterech dyrektorów. To oznaczało jedno: teatr przestał funkcjonować bez osoby prowadzącej.

Big Teatru Dramatycznego (BDT) do nich. BDT

Przez 6 lat pracy jako dyrektor Leningradzkiego Teatru Lenina Komsomołu George Tovstonogov, życie osobiste, które teraz było ciągłe próby, zdobył uznanie nie tylko publiczności, ale także tych z innych teatrach w Rosji, tak że jego supremacja w jednym z najbardziej znanych teatrów w kraju tylko wzmocniła szacunek ludzi do niego.

Nie zgadzając się natychmiast, reżyser wciąż na czele Theatre 13 lutego 1956. Było jasne, że aby powrócić status BDT były potrzebne radykalne środki, a Tovstonogov stosować je. Na jego rozkaz, że położył się więcej niż połowa trupy aktorskiej i zaprosił kilku nowych aktorów. Życie teatru był w pełnym rozkwicie ponownie, jak w dawnych czasach.

Pierwszy sezon teatralny cztery nowe spektakle zostały dostarczone, z których każdy został ciepło przyjęty przez publiczność. Stopniowo, dyrektor udało się ponownie wprowadzić do obsady, teatru i jego publiczności kawałek entuzjazm, który był właściwy w teatrze zawsze. Ale to nie powstrzymało reżyser.

Jako dyrektor Teatru Tovstonogov służył prawie 33 roku – i co roku coraz bardziej podniósł status w oczach teraz nie tylko Rosji, ale całego świata. W rezultacie, teatru, który stał się jego rodzina, przywłaszczył sobie jego imię: BDT im. BDT.

godnym następcą

Kontynuować romans rodzaju dyrektora BDT trwało tylko dwa: syn reżysera i wnukiem. I, oczywiście, każdy widz wpadł na pomysł, aby porównać ich pisma. Jeśli syn wybrał nieco nierównomierny styl, wnuk, pełny imiennik Jerzy Aleksandrowicz, nie wiedząc o tym, wydaje się niezwykle skierowane produkcje. Niestety, potencjał kierowania prawnuk BDT nie została ujawniona. W 2012 roku, jako młody człowiek, George Tovstonogov Jr zmarł.

Ostatnie lata swojego życia

Aż do śmierci, George Tovstonogov czele teatru, żył i oddychał spektakle i inscenizacje.

23 maja 1989 w BDT miała odbyć się premiera nowego spektaklu. Główny dyrektor wyznaczył datę i siedzi w swoim samochodzie, pojechaliśmy do domu … Jednak nie dostać się do rodziny. W samochodzie ulicznym zatrzymany. George Tovstonogov, człowiek, który całe życie spędził na scenie i za kulisami w ferworze drugiego mężczyzny, którego potencjał twórczy więcej nieobciążony wyciągnięty z otchłani zapomnienia teraz Teatr Wielki, zginął na miejscu. Dopiero długa pamięć o nim jako niesamowita osoba mieszka teraz i będzie żył wiecznie.