Podregiony Europy. Zasada podziału Europy na podregiony

Europa jest jedną z dwóch części świata, która tworzy kontynent Eurazji. Niemniej jednak, ze względu na różne czynniki geograficzne, kulturowe, ekonomiczne i polityczne, podział Europy na podregiony jest dodatkowo realizowany. Jak zobaczymy w przyszłości, pomimo faktu, że badana część świata jest stosunkowo niewielka, różnice między jej poszczególnymi częściami są wciąż znaczące. Jakie są podregiony Europy i jakie są ich cechy? Spróbujmy odpowiedzieć na te pytania.

Historia podziału Europy

Zanim zaczniemy studiować podregiony Europy, przejdźmy do historii, aby zrozumieć, na czym polega geograficzna regionalizacja tej ziemi. Należy zauważyć, że w przeciwieństwie do większości innych części świata nie jest to odrębny kontynent, a zatem nie ma ściśle określonych granic. Okoliczność ta przewidywała, że terytorium uwzględnione w pojęciu geograficznym "Europa" miało różne granice w różnych okresach historycznych.

Nawet starożytni Grecy wymyślili podział na kontynencie, w którym żyli. Przez Azję rozumieli Fenicję (dzisiejszy Liban) i wszystkie terytoria, które leżą na wschód od niego, a pod Europą – ziemie na zachód od tego kraju. Na północy Grecy prowadzili granicę wzdłuż rzeki Tanais (obecny Don).

Po raz pierwszy w 1720 r. Wyraziła się propozycja podzielenia Europy i Azji na grzbiet Uralu. Ale nawet wtedy cały Kaukaz, w tym północny Kaukaz, został skierowany do Azji. Później granica zaczęła "pełzać" na południe. Obecnie w Europie jest wielu specjalistów na całym Kaukazie, a granica z Azją jest prowadzona przez nich wzdłuż Gór Ural i wzdłuż rzeki Emby.

Są jednak terytoria, które niektórzy geografowie odnoszą się do jednej części świata, podczas gdy inni – na odwrót. Są to Azerbejdżan, Armenia, Gruzja, Izrael i Cypr.

W okresie po II wojnie światowej zdecydowano o rozdzieleniu Europy na politykę na Zachód i na Wschód. Kraje wschodnie obejmowały kraje obozu socjalistycznego , a zachodnie – resztę. Po upadku Związku Radzieckiego i upadku systemu socjalistycznego dawny podział na podregiony Europy został całkowicie przestarzały. Chociaż inne regionalizacje istniały we wcześniejszym okresie, stały się one coraz bardziej wykorzystywane.

Współczesny podział na region Europy

Jakie są podregiony Europy w najbardziej aktualnej klasyfikacji? Obecnie najczęściej stosuje się podział na pięć głównych części:

• Europa Zachodnia;
• Europa Środkowa;
• Europa Północna;
• Europa Południowa;
• Europa Wschodnia.

W przyszłości omówimy każdą z tych części bardziej szczegółowo, po zbadaniu ich zgrupowania w jednostki geograficzne niższego szczebla.

Przeznaczenie Europy Zachodniej

Obecnie Europa Zachodnia obejmuje kraje takie jak Niemcy, Francja, Wielka Brytania, Irlandia, Belgia, Luksemburg, Monako, Andora, Holandia. Chociaż z geograficznego punktu widzenia Niemcy byłyby bardziej trafnie przyporządkowane Centrum, ale przy określaniu stref, uwzględniono również czynniki gospodarcze i polityczne. Czasami Szwajcaria, Austria i Liechtenstein należą do tej samej kategorii, choć często można je znaleźć w Europie Środkowej. Ponadto w północnej części Wielkiej Brytanii i Irlandii znajdują się czasami.

Jakie są podregiony zachodniej Europy? Tutaj Francja, Monako i Andora są wyróżnione jako osobna grupa. Wynika to nie tylko z sąsiedztwa, ale także z faktem, że Francja reprezentuje te kraje karła na poziomie międzynarodowym, w tym ONZ.

Zjednoczone Królestwo i Irlandia są oddzielnymi podregionami zagranicznymi Europy. Niezależnie od tego, gdzie się znajdują, na północy lub na zachód kontynentu, kraje te są ze sobą zjednoczone. Ta grupa państw może być nazywana brytyjską, lub wyspą, podregion. Ta wspólnota jest usprawiedliwiona nie tylko przez bliskość geograficzną, ale także przez długi sposób wspólnego rozwoju historycznego.

Drugim podregionem Europy Zachodniej są kraje Beneluksu. Z skrótu nie jest trudno zrozumieć, że ta grupa składa się z Belgii, Holandii i Luksemburga. Jest to również kraj jednej wspólnoty kulturowej i historycznej, która obecnie jest zjednoczona w unii gospodarczej.

Ostatnim państwem, które jest osobno włączone do podregionów i krajów z zagranicy, jest Niemcy. Jednak w przypadku, gdy Szwajcaria, Liechtenstein i Austria są kierowane do Europy Zachodniej, są one zjednoczone z Niemcami w jednej grupie. Jest to ułatwione dzięki bliskości geograficznej i kulturowej, ponieważ we wszystkich tych krajach większość obywateli mówi po niemiecku.

Obszary Europy Środkowej

Regionalizacja Europy Środkowej jest najtrudniejsza. Wynika to z faktu, że w różnych wersjach, wiele krajów można dołączyć zarówno do tego podregionu, jak i praktycznie we wszystkich sąsiednich. Tradycyjnie następujące kraje są uważane za Europę Centralną: Polska, Czechy, Słowacja, Węgry, Słowenia, Serbia, Czarnogóra, Chorwacja, Kosowo, Macedonia, Rumunia, Bośnia i Hercegowina. Często Austria, Szwajcaria i Liechtenstein są włączone, a czasem nawet w Niemczech. Ponadto niektórzy eksperci przypisują kraje bałtyckie (Łotwę, Estonię, Litwę) do Europy Środkowej, chociaż większość nadal uważa je za część północy.

Region ten można warunkowo podzielić na dwa podregiony: Wschodnio-środkowy (Polska, Słowacja, Czechy, Węgry, Rumunia) i Bałkany (lub Jugosłowiaństwo), w tym kraje byłej Jugosławii (Bośnia i Hercegowina, Słowenia, Serbia, Chorwacja, Kosowo, Czarnogóra, Macedonia). Z geograficznego punktu widzenia Rumunia może zostać włączona do ostatniej grupy państw, ale ze względów ekonomicznych i politycznych ten kraj często częściej odnosi się do subregionu Europy Środkowo-Wschodniej.

Europa Południowa

Podregiony południowej Europy można warunkowo podzielić na trzy kompleksy: Pirenejski, Apenin i Bałkany.

Pierwsza grupa obejmuje Hiszpanię, Portugalię, a także Gibraltar, będącą brytyjskim terytorium zamorskim, ale jednocześnie posiada atrybuty stanu. Ponadto Andora jest czasami zaliczana do tej samej grupy, choć odnosi się do Europy Zachodniej przez innych specjalistów.

Apeninowe subregiony obejmują wszystkie Włochy, a także kraje karłowate, otoczone przez jego terytorium – San Marino i Watykan. Ponadto, Malta jest najczęściej dołączana tutaj, ponieważ ten kraj wyspiarski jest najbliżej półwyspu Apenińskiego.

W podregionie bałkańskim południowej części Europy znajdują się Bułgaria, Albania i Grecja. Również tutaj jest europejska część Turcji, a także Stambuł. Czasami jest tu również wyspa Cypru, z powodu jej kulturowego pokrewieństwa z Grecją, ale większość geografów nadal jest uważana za część Azji.

Podział na podregiony północnej Europy

Podregiony północnej Europy sugerują również podział na części. Obejmuje to Fennoslandę, państwa bałtyckie i północną Europę Północną.

Fennoscandia obejmuje Finlandię, Danię, Szwecję i Norwegię. Ostatnie dwa kraje również przydzielają subregionowi skandynawskiemu, ponieważ tylko są one geograficznie zlokalizowane na półwyspie o tym samym nazwisku.

Kraje bałtyckie to Litwa, Łotwa i Estonia.

Północną Europą jest wyspa Islandia i Wyspy Owcze. Wyspy Owcze są własnością Danii, która ma pewną niezależność.

Kraje Europy Wschodniej

Badaliśmy podregiony Zagranicznej Europy, nadszedł czas, aby zwrócić się do terytoriów, które kiedyś należały do ZSRR. Jeśli w okresie zimnej wojny wszystkie kraje obozu socjalistycznego należały do Europy Wschodniej, w tym Polski, Czechosłowacji, Węgier i Rumunii, które są obecnie klasyfikowane jako Europa Środkowa, obecnie region ten obejmuje tylko państwa przestrzeni postrasońskiej.

Zwykle podregiony Europy Wschodniej można podzielić na dwie duże grupy: słowiańską i kaukaską. Pierwsza grupa obejmuje Rosję, Ukrainę, Białoruś, a także Mołdowę. Chociaż ten ostatni jest zdominowany przez ludność nie słowiańską, ale pochodzenia rzymskiego, która jednakże potwierdza konwencjonalny charakter nazwy tej grupy krajów.

Kraje grupy kaukaskiej w większości nie są całkowicie, ale tylko częściowo znajdują się na terytorium Europy. Niektórzy eksperci odnoszą się ogólnie do Azji. Są to Gruzja, Armenia, Azerbejdżan, a także częściowo uznane republiki Abchazji i Osetii Południowej.

Kazachstan wyróżnia się, jego ziemie na wschód od rzeki Emby to także Europa, ale w stosunku do całego obszaru kraju, ich względne znaczenie jest stosunkowo niewielkie.

Klasyfikacja ONZ

Ponadto istnieje oficjalna klasyfikacja regionów Europy w Europie. Różni się od powyższego, ponieważ dzieli kontynent na pięć części, a nie na cztery części: północ, zachód, południe i wschód. Jednak ta grupa nie może być nazwana jako taka, która uwzględnia wszystkie cechy rozwoju regionu.

Zgodnie z tą klasyfikacją, kraje , które wspomniałem powyżej, do Europy Środkowej są podzielone między zachodnie, południowe i wschodnie. Austria, Szwajcaria i Liechtenstein należą do Zachodu, a wszystkich pozostałych państw, z wyjątkiem krajów Jugosławii – na wschód. Bułgaria należy również do Europy Wschodniej. Stany byłej Jugosławii są klasyfikowane jako Południe.

Klasyfikacja WTO

Organizacja Turystyki Światowej ma własną klasyfikację. Pod wieloma względami przypomina klasyfikację ONZ. To prawda, że zamiast Europy Wschodniej, podobna grupa nazywa się Europą Środkowo-Wschodnią.

Główna różnica od klasyfikacji ONZ polega na tym, że kraje bałtyckie zostały przeniesione z północy do grupy Europy Środkowo-Wschodniej i byłej republik Jugosławii z Południa.

Znaczenie klasyfikacji

Oczywiście różne klasyfikacje nie mogą w jakikolwiek sposób wpłynąć na istniejący stan rzeczy. Pozwalają tylko na porządkowanie listy stanów, aby ułatwić jej pracę.

Jednocześnie nie należy zapominać, że takie klasyfikacje są notoryczne, ponieważ polegają nie tylko na czynniku geograficznym, ale także gospodarczym i politycznym, który może się zmienić. Dodatkowo, w miarę upływu czasu, ogólnie akceptowane kryteria grupowania mogą się zmienić.