Fonetyka – nauka o dźwięku

Language – system wielopoziomowego, który dzieli się na prostych i złożonych podsystemów lub poziomów. Fonetyka – język najniższego poziomu, jak bada swoje jednostronne jednostek – dźwięki, fonemy, jednostkowa supersegmentnye, stres i intonacja. Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa, które oznacza dźwięku, głosu, mowy hałasu. Również fonetyka – dział językoznawstwa, gdzie badamy poziom języka i wszystko, co do niego to: dźwięki mowy, kombinacje i zmiany pozycji, produkcja brzmi głośnik i ich percepcję słuchacza, a także cechy dźwięku koperty języka w ogóle, a system dźwięku i wymowy charakterystyka każdego języka.

Składniki: fonetyki

– Wspólna i prywatne. Ogólne Fonetyka bada prawa struktury skorupy dźwięku, co do zasady, niezależnie od wybranego języka. Prywatna fonetyka – fonologia jest od poszczególnych języków.
– historyczny i współczesny. Fonologia historyczna – badanie fonetycznych ustaw, które działają w języku w różnym czasie, i jakie są ich skutki są zachowane w języku jeszcze. Nowoczesne Fonetyka bada stan poziomu językowego w tej chwili.
– teoretyczne i doświadczalne.

Fonetyka – to nie tylko poziom języka i gałęzi językoznawstwa: nazwa i język powłoki dźwięku. W tym sensie, jest badane w następujących aspektach:

1. Acoustic. To jest widok na dźwięk powłoce języka od położenia słuchacza. W tym aspekcie, badamy to, co słyszy się w percepcji informacji mowy. Aspekt akustyczny opisuje jakość dźwięku: ma pewną wysokość, częstotliwość drgań, barwę i inne właściwości fizyczne.

2. Przegubowe. Przedmiotem badania tutaj – dźwięk ze stanowiska mówiącego, że jest dziełem narządów mowy w produkcji każdego dźwięku.

Fonetyka rozważa dźwięki w trzech aspektach:

– fizyczny. Obejmuje materiał charakterystykę dźwięku.

– przegubowy (anatomicznych i fizjologicznych). Obejmuje anatomicznych i fizjologicznych właściwości mowy właściwości artykulacji dźwięków, zwłaszcza struktury aparatu głosowego, klasyfikacji samogłoski i spółgłoski dźwięków w różnych językach.

– fonologiczny (społeczne). Na tym poziomie znajduje się połączenie dźwięku z ludzkiej świadomości. Podstawową jednostką tym poziomie – fonem – to rodzaj dźwięku, który jest przechowywany w pamięci, a relacja z materiału i dźwięk tego stereotypu.

Pomimo faktu, że urządzenie artykulacja wszystkie narody mają taką samą strukturę, różne języki są zupełnie różne od siebie już na poziomie fonetycznym. Na przykład, fonetyka języka angielskiego, w przeciwieństwie do rosyjskiego, wie oszałamia dźwięczne spółgłoski przed głuchych, a co więcej, bo to jest znak rozpoznawczy. Również w języku angielskim, jak również w jakiś inny, różny długie i krótkie samogłoski, że język rosyjski nie niosą ładunek semantyczny. Hiszpańskiego fonetyka jako koszty bez osłabienia nieakcentowanych samogłosek i bez łagodzenia spółgłoski przed samogłoską U i E. Jednak dźwięk nie jest hiszpański.