Juan Carlos I: zdjęcia, biografia i dynastia

Juan Carlos I de Borbón – król Hiszpanii, który stał się epoka. Jego panowanie trwało przez prawie czterdzieści lat, podczas których ten kraj stał się dyktaturą skrajnych osiedli do nowoczesnego państwa demokratycznego. Nie wszystko poszło gładko i równomiernie, na ramionach młodego króla-Demokratycznej zostały rzucone wszystkie trudności, które zostało wypełnione sferze politycznej i społecznej hiszpańskiego królestwa.

Historia dynastii

Juan Carlos I jest członkiem rządzącej dynastii Burbonów. Rasa ta ma swoje korzenie we Francji, a jej pierwszym przedstawicielem w Hiszpanii był Korol Filipp V, których przystąpienie miało miejsce z powrotem w 1700 roku. Dynastia Habsburgów, jest najpotężniejszym w tym czasie na kontynencie europejskim obawiali się, że mistrzostwo trafi do rąk Burbonów, od teraz kontrolować dwa główne Królestwo Francji i Hiszpanii. Po tym, Wojna sukcesję hiszpańską, podczas której król Hiszpanii nie pozwoliło ubiegać się o koronę francuską, został uznany za legalnego władcę Hiszpanii wyłącznie.

Po 100 lat dynastii został obalony przez Napoleona, ale ich moc została przywrócona w 1814 r. W latach 1871-1873 prowadził tron dynastii sabaudzkiej, ale od 1874 roku aż do 1931 roku Burbonów po raz kolejny „na czele”. Po wyborach, moc została przeniesiona do republikanów w lewo, a na skutek kilku dniach bezustannych demonstracji, Alfonso XIII opuścił kraj i udał się na wygnanie we Włoszech. Bourbon był przesądzony reaktywowana w 1975 roku, kiedy zajęte tron Hiszpanii objął nowy król Juan Carlos 1.

Dzieciństwo i młodość

Przyszły król urodził się w rodzinie bezpośredniego następcy tronu hiszpańskiego, Don Juan Carlos, hrabia Barcelony 5 stycznia 1938 roku, kiedy jego rodzina była na wygnaniu. Co ciekawe, został ochrzczony przez Pacellego E., który stał się rok później papież z nazwą Pius XII.

W 1947 roku w Hiszpanii nie było referendum, w którym 95% wyborców oddało swe głosy do wznowienia urządzenia monarchicznego, ale w tym samym czasie generał Franco regent pozostał do końca życia. projekt został sporządzony, która, zgodnie z oczekiwaniami, nie został wskazany przez nazwisko przyszłego króla. Chodzi o to, że bezpośrednim spadkobiercą Alfonso XIII był jego syn Juan de Borbon, który był zagorzałym przeciwnikiem dyktatora Franco, a nawet brał udział w nieudanym spisku przeciwko niemu. Dlatego w tej roli, został wybrany na jego 9-letni syn, Juan Carlos (pierwszy male dziecko w rodzinie).

edukacja

W następnym roku, przyszły następca tronu został zaproszony do Hiszpanii, gdzie zaczął być przeszkoleni w Akademii Wojskowej w Saragossie. Przed 1958 roku, studiował na przystani żeglarskiej miasta, po czym kontynuował służbę w lotnictwie Hiszpanii. Ukończył studia na prestiżowym uniwersytecie Complutense, który ukończono dopiero w roku 1961. Profilowane stalowe wyroby politologia, ekonomia i prawo międzynarodowe. Po tym, zaczął kierować działalność polityczną i zaczął brać udział w oficjalnych działaniach państwa.

tworząc rodzinę

24-roku życia Juan Carlos I postanowił związać więzy rodzinne. Jego wybór był Księżniczka Sophia Grecji na emigracji, jest najstarszą córką króla Pawła I. Małżeństwo koronowane głowy posiadanych 14 maja 1962 roku w stolicy Grecji – Aten. Następnie przez miesiąc miodowy, po którym para osiedliła się w pałacu Zarzuela w Madrycie, pozostaje ich pobytu w naszych czasach. Rok później mieli córkę, Elena, dwa lata później – córka Christina i Sofii w 1968 roku urodziła swojego syna Filipa, przyszłego następcy tronu. W tej chwili dawny król Hiszpanii Juan Carlos i Sofia rosnąć 5 wnuków.

Dziedzic tronu hiszpańskiego

General Franco ogłosił następcę Juan dopiero w 1969 roku, co wzbudziło wielkie oburzenie ojca – hrabiego Barcelony. Dyktator nie mógł opuścić koronę „byle komu”, a więc ten wybór podchodził ostrożnie i zobaczył Juan następcę działalności, w szczególności dlatego, że wybrańcem przez swoje działania pokazały, że był gotów podążać ścieżką Franco. Grał rolę „dobrego chłopca” i student nawet przysięgę „Ruch Narodowy” i rozmawiał na poparcie reżimu Franco,

W lecie 1974 roku Franco mianowany Juan obowiązki głowy państwa. W listopadzie następnego roku, po śmierci generała Franco, parlament ogłosił przywrócenie monarchii, monarcha został uznany Juan Carlos I de Borbón. Zdjęcie koronacji nowego króla po ponad trzydziestu lat, był pusty tron hiszpański dla większości ludzi – wspomnienie długo oczekiwanego wydarzenia, które nastąpiły w erę dyktatora Franco.

Pierwsza demokratyczna transformacja

Jak się okazało, nowe monarcha nie chcą śledzić przebieg Franco i natychmiast przystąpił do radykalnej reformy całego aparatu państwowego. Został powołany na stanowisko premiera Adolfo Suarez doświadczonego polityka. Głównym zadaniem było gładkie i co najważniejsze, legalne przejście do demokracji. Do jesieni 1976 roku, został zaprojektowany przez „Ustawy o reformie politycznej,” to właśnie on był przeznaczony, aby stać się przemieniającej mocy starego państwowego dokumentu legislacyjnego.

W 1977 roku wszystkie ograniczenia dotyczące działań opozycyjnych partii politycznych zostały zniesione. W lecie tego roku, odbyło się pierwsze alternatywne wybory parlamentarne, a jesień cechował zmian w strukturze przestrzennej kraju z jednolitym do federalnego: powstały autonomiczną Kraju Basków i Katalonii. 1978 został oznaczony przez przyjęcie nowej demokratycznej konstytucji, a na wiosnę 1979 przedterminowe wybory parlamentarne na mocy Konstytucji odbyły.

Demokratyczna transformacja, który odbywa się Juan Carlos I, pchnął ojca pogodzić się ze swoich działań i uznania legalnego syna szefa państwa. A w 1978 roku hrabia Barcelony odpoczywał. Większość europejskich dynastii panującej, do tej pory nie rozpoznał króla Juana Carlosa, rozpoznał go jako legalnej władzy na hiszpańskim tronie, ale w kraju były jeszcze siły, które chciały, aby powrócić na ścieżkę dyktatora Franco, byli nacjonaliści i wojsko.

„Niech żyje król!”

W dniu 6, rząd tego kraju w 1981 roku, było próbą bezkrwawy zamach stanu. Radykalne oficerowie włamali się do parlamentu, rząd przejął członków i zastępców z obowiązku powoływania na stanowisko premiera „jego” ogólności. Jednak król nie milczy jak oczekiwano od niego, powiedział ostry sprzeciw. Rebelianci nie byli gotowi na nią i przez rano zostali zmuszeni do poddania się władzy.

Juan wiarygodność co znacznie wzrosła, nawet pośród lewicowych republikanów i innych opozycjonistów. To było po wydarzeniach w 1981 roku komunistyczny lider S. Carrillo, zanim zacznie mówić o króla tylko z drwiącym uśmiechem na twarzy, zawołał w przypływie emocji przed kamerami: „Niech żyje król!”.

Juan Carlos 1 uznaje się, że misja Hiszpanii demokratyzacji wykonywane. Wtedy postanowił wycofać się z czynnej interwencji politycznej w sprawy państwa, tym bardziej, że w najbliższych wyborach parlamentarnych w 1982 roku większość głosów oddano na rzecz socjaldemokratów. Od tamtej pory pełnił funkcję nominalnej głowy państwa, za cześć moralnym i prestiżu patrona państwa i ludzi, a także pełnił funkcję Naczelnego Wodza.

Skandale ostatnich lat

W 2012 roku rozpoczęła serię skandali z udziałem rodziny królewskiej. W tym czasie nastąpił przewlekły kryzys ekonomiczny w Hiszpanii. Jednak to nie powstrzymało rozrywki. Juan Carlos I udał się do Botswany w celu słoni myśliwskich. Według obliczeń statystycznych spółek, to wydano około 44 mln euro. Informacja ta wywołała ostre podrażnienie populacji, niektórzy działacze wyszli na ulice Madrytu skrytykował odpadów ekstremalnych w trudnych ekonomicznie czasach.

W tym samym roku rozpoczął dochodzenie w sprawie zarzutów o defraudację i korupcję. Oskarżona o ni mniej ni więcej, a ona Infantka Cristina i jej mąż, Iñaki Urdangarin VI. Opłaty formalne zostały wniesione przeciwko nim dopiero w 2014 roku. Po tym skandalu, król został zmuszony do opublikowania oświadczenia o wpływy. Według niej, w 2011 roku roczny dochód monarchy było około 293 milionów euro, z czego 40% zostało wypłacone z budżetu państwa w formie podatków.

zgon

Ostatnie lata jego panowania, nie jest już młody Juan Carlos 1 (dynastia Bourbon w którym ożywił i zyskał demokratycznej odcień) skarżył się o jego zdrowie. Konsekwencją tego była jego dobrowolne wyrzeczenie. 18 czerwca 2014 był ostatnim dniem, kiedy król hiszpańskiej monarchii był H. Carlos. Władze chcą, aby przypisać mu tytuł hrabiego Barcelony, ale przedstawiciel Burbonów zdecydował, że po przejściu na emeryturę, że nie chce mieć żadnych tytułów i jest tylko Juan Carlos, bez „Majesty” lub „HH”. Następnego dnia, 19 czerwca 2014 w Hiszpanii, wszedł w ich prawach nowego króla, syn Juan Carlos – Felipe.

O czym świadczy świadków i aparat podczas abdykacji króla twarzy świeciły szczęściem. Juan Carlos I doskonale wiedział, że zrobił dla ojczyzny dużo: to zreformował system rządów od dyktatury wojskowej do demokracji w kategoriach ekonomicznych, Hiszpania przekształcił z rolniczego na rozwój high-tech cywilizacji europejskiej. Przeszedł drogę dobra i demokracji, ale nie boi się dostać trudne, kiedy stało się konieczne w 1981 roku. Udało mu się pogodzić zagorzałych wrogów – komunistów i Franco. I po 39 latach służby na rzecz ojczyzny udał się na wakacje bez długów wobec ojczyzny.