Synteza teorii ewolucji powstała na bazie zjednoczenia w latach 20. XX wieku ekologii, genetyki i darwinizmu. Dzisiaj jest uważany za najbardziej holistyczny i rozwinięty zupełnie. Synteza teorii ewolucji zawierała genetykę populacji i klasyczny darwinizm.
Pierwszym, który wprowadził podejście genetyczne, był Chetverikov, Sergey Sergeevich. W 1926 roku opublikował artykuł, w którym ewolucję życia (w kilku chwilach) z punktu widzenia genetyki rozpatrywano. W pracy Chetverikov kilka przepisów. Jako przykład przyjął naturalne populacje much owocowych. Tak więc, naukowiec ustanowił:
- Mutacje w warunkach naturalnych występują stale.
- Zmiany recesywne mogą utrzymywać się w nieskończoność w stanie heterozygotycznym.
- Z upływem czasu (wraz z wiekiem) mutacje gromadzą się w formie, oznaki tego gatunku stają się niestabilne.
- Głównymi czynnikami różnicowania wewnątrzgatunkowego są zmienność i izolacja dziedziczna .
- Panmixia (wolne przejście) prowadzi do polimorfizmu i selekcji do monomorfizmu gatunku.
Przedstawiona przez Chetverikova teoria wskazuje, że gromadzenie się poprzez przypadkowe mutacje przyczynia się do adaptacyjnego, regularnego przepływu w trakcie rozwoju. Rozwój ćwiczeń kontynuował taki rosyjski genetyk, jak Romaszow, Timofeev-Resovsky, Vavilov, Dubinin i inni. Prace tych i innych figur tworzyły pozycje, na których opiera się syntetyczna teoria ewolucji.
W ciągu 30 lat pracy Wrighta, Haldemess, Fisher zainicjował rozwój nauczania na Zachodzie.
Jedną z pierwszych prac, w których syntetyczna teoria ewolucji została w swej istocie przedstawiona, była monografia Dobzhansky'ego dotycząca pochodzenia gatunków i genetyki. W tej pracy zwrócono uwagę na badania mechanizmów tworzenia się systemu genetycznego populacji w zależności od wpływu różnych czynników. Czynnikami są w szczególności zmienność dziedziczna, wahania liczby osób w różnych populacjach, migracja. Wielki wpływ wywierały przyczyny ewolucji, jak również reprodukcyjne izolowanie nowych form utworzonych w obrębie gatunku.
Doskonały jest wkład Schmalhausen w rozwój nauczania. Zgodnie z twórczym zjednoczeniem embriologii, teorii ewolucyjnej, paleontologii, morfologii, a także genetyki, naukowiec przeprowadził dogłębne badania korelacji między filogenezą a ontogenezą, przeanalizował główne kierunki ewolucji, a także opracował kilka podstawowych zasad współczesnej nauki.
Wśród podstawowych badań, praca Huxley "Evolution, Modern Synthesis" zajmuje ważne miejsce. Znaczne znaczenie miały również badania nad formami i tempem rozwoju Simpson.
Teoria syntezy oparta jest na jedenastu głównych postulatach. Vorontsov sformułował je w zwięzły sposób.
- Mutacje, będące niewielkimi dyskretnymi zmianami dziedziczności, uważane są za materiały ewolucyjne, które mają charakter przypadkowy.
- Głównym, do pewnego stopnia nawet jedyną siłą napędową rozwoju jest dobór naturalny, który opiera się na wyborze małych i przypadkowych mutacji.
- Najmniejszą jednostką ewoluującą jest populacja.
- Rozwój ma stopniowy (stopniowy) i trwały charakter.
- Gatunki zawierają wiele jednostek podporządkowanych, a jednocześnie wyróżniających się (morfologicznie, genetycznie, fizjologicznie), ale nie izolowanych jednostek rozmnażania.
- Ewolucja wiąże się z rozbieżnością objawów.
- Przepływ genów (wymiana alleli) jest dozwolony tylko w obrębie gatunku. Pod tym względem on (gatunek) jest uważany za holistyczny i genetycznie zamknięty system.
- Własności gatunków nie odnoszą się do form, które rozmnażają się bezpłciowo i partenogenetycznie.
- Makroewolucja odbywa się poprzez mikroelement.
- Prawdziwy takson ma pochodzenia monofiltycznego (dotyczy jednego gatunku przodków).
- Ewolucja jest procesem nieprzewidywalnym, ma postać, która nie jest skierowana ku ostatecznemu celowi.