Wizerunek Pugaczowa w opowieści o "Córce Kapitana" Aleksandra Puszkina

Wydarzenia opisane przez Aleksandra Sergiewicza Puszkina w jednym z najbardziej znanych dzieł to historia wielkiego powstania chłopskiego (1773-1774). Wizerunek Pugaczowa w opowieści o "córce kapitana" spowodował wiele kontrowersji i oburzenia w tym czasie. Po raz pierwszy lider powstania pojawił się przed oczami czytelnika nie w roli krwiożerczego mordercę, jak to opisali jego historycy z tamtej epoki, ale przez odważnego, utalentowanego przywódcę ludu.

Lider

Inteligencja, inteligencja, niewyczerpana energia i wybitne zdolności osobowości lidera pozwoliły mu prowadzić jeden z najbardziej żyjących chłopskich powstań. Wizerunek Pugaczowa w opowieści "Córka kapitana" to obraz człowieka, który potrafił zebrać ludzi wokół niego z całego kraju. Wśród nich byli Baszkiria, Białoruscy Kozacy, Czuwaski, Tatarzy i robotnicy z Urali.

Pugaczow potraktował brutalnie wszystkim tym, którzy w jego opinii uciskali zwykłych ludzi, chłopów. W osobie szlachckich widział tylko wrogów, a w ogóle nie mieli dla niego dobrego przedstawiciela władzy i właścicieli. Z tego powodu jest tak okrutny wobec kapitana Mironowa, jak i jego podwładnych.

Osoba, która pamięta dobroć

Niemniej jednak wizerunek Pugaczowa z "Córki Kapitana" jest osobą, która nie zapominała o dobrach, jakie mu się przydarzyło. Więc trzyma życie Grinevu za kieliszek wódki i owczej skóry, którą kiedyś dzielił z "liderem" podczas burzy śnieżnej. Pyotr Grinev doświadczył losu trzykrotnie, a Pugaczow bezlitośnie potraktował go trzy razy. Szczerześć lidera powstania wskazuje również fakt, że to on uratował Masha z rąk Shvabrina, pomimo faktu, że jest córką kapitana, a tym samym wyzwolił Grinev wraz z nią. Jednocześnie karze Shvabrin.

Widok z boku

Wizerunek Pugaczowa w opowieści o "Córce kapitana" ujawnia się również przez pryzmat percepcji samego Piotra Grinev. Wielokrotnie miał możliwość upewnienia się, że ten człowiek nie jest taki straszny, jak władze cara opisywały go.

Podczas pierwszego spotkania Pugachiew pełni rolę lidera. W tym czasie Grinev był bardzo pod wrażeniem chłodności i roztropności nowego znajomości. "Leader" pozostawia wrażenie prostego człowieka, którego zewnętrzny wygląd, niezależnie od wszystkiego, wydaje się niezwykły. Cienka budowa, szerokie ramiona, średnie wysokości, czarna broda z siwizną i duże, żywe oczy – to cechy zwracające uwagę Grinev. Jak sam opisuje pojawienie się bohatera "… jego twarz była całkiem przyjemna, ale pikantka".

Prosty Kozak

Opis Pugaczowa w "Córce Kapitana" to nie tylko wizerunek lidera powstania, ale także postać prostego kozaka. W przemówieniu Jemelyana są ludowe przypowieści, powiedzenia, wskazówki, różne alegorie, które dla ludzi z innych środowisk wydają się niepojęte. Zmusił się więc do nazywa się "królem-ojcem", wyjaśniając to faktem, że "wiara w dobrego króla" zawsze żyła i będzie żyć w Rosji. Jego relacje z podwładnymi opierają się na demokracji, brakuje im jakichkolwiek usług, a każda osoba ma wszelkie prawo do nie zgadzania się z opinią "suwerennego".

Bliższy finałowi pracy Pugaczow zaczyna mocno czuć, że jest tylko oszustem, staje twarzą w twarz z poczuciem zagłady i nadal żyje tylko nadzieją na jaśniejszą przyszłość. "Podczas pierwszej niepowodzenia, [ich podwładni i współpracownicy] wyrwą ze swej głowy szyję", takie słowa zerwają usta w szczerości.

Bądź orłem i umieraj z godnością

Jednak główne cechy wizerunku Pugaczowa pozostają jego heroizmem i wielkością. Znajduje się on w symbolicznej opowieści o kurze i orle. Bohater uważa, że lepiej żyć krótkim, ale wartym życiem, a nie żyć przez wiele lat i "jeść padlina". Pugachiew porównuje się z orłem, że żyje tylko 33 lata, ale "napojów żyjących krwi".

Historia "córki kapitana", obraz Pugaczowa, w którym jest jednym z głównych, pozwala spojrzeć na historyczną postać z zupełnie innej perspektywy. Podkreślając umysł, inteligencję, heroizm i odwagę w swym bohaterze, Puszkina sprawia, że jest zbiorowym obrazem całego narodu rosyjskiego i ich najlepszych cech.

Niemniej autor sam uważa, że reformy są zawsze lepsze niż krwawa rewolucja, i niejednokrotnie przypomina o tym w swojej pracy. W szczególności jest to w "córce kapitana", że słowa, które później stały się powszechnie znane: "Nie kieruj Bogiem, aby zobaczyć rosyjskie bunty, bez znaczenia i bezlitosne!" Spotykają się jednak, ale Pushkin nie chciał pokazać Pugaczowowi i jego współpracownikom jako złoczyńcom i zbrodniarzom. Starał się przedstawić w jego narracji historię powstania i osobowość przywódcy chłopskiego. I udało mu się to naprawdę mistrzowskie.