660 Shares 7030 views

Cit – ten pan, Baric lub sissy

Cit – człowiek, który stroni od pracy fizycznej, żadnych brudnych lub szorstkich działalności. Definicja słowa pasuje do stosowania zarówno męskich i kobiece, przeprowadzanie podstawowych i kontekst dezaprobaty.

Cit – wartość

Taka osoba, jeśli spojrzeć w rozumieniu Efraima, ma nieco inne znaczenie. Według jego interpretacji, CIT jest – osoba, która jest jakiś sposób, aby uniknąć trudnej, szorstkiej i brudnej roboty.

Na podstawie słownika synonimów, można też znaleźć parę odpowiednia w rozumieniu tych słów. Tak, cit – ten pan, Baric lub maminsynek.

Ponadto, na podstawie informacji zaczerpniętych z rosyjskiego folkloru i codziennego zwykłego mowy, CIT nazywa tych, w przeciwieństwie do ciężkiej pracy i nie lubi ciężkiej pracy, unikanie „niski” pracy fizycznej. Słowo „cit” w wykorzystywaniu nowoczesnych cieszy dotyk przekonaniem. Sugerując, że CIT – człowiek z funkcją natura, odzwierciedlającą jego stosunek do pracy i pracy. Jednak należy zauważyć, że język rosyjski był używany i taki zwrot jak „praca beloruchnye”, mamy na myśli subtelną pracę, która wymagała umiejętności, cierpliwości i wytrwałości.

Może to obejmować następujące działania: haft użyciu wstążki, nici, koraliki lub tkania delikatne koronki. I panie zaangażowane beloruchnymi prace określone tylko jako szwaczki.

Pojęcie „CIT” w Książki

Współczesny pisarz rosyjski Władimir Bushina bycia publicysta, dziennikarz i krytyk literacki, podlega rewizji pozytywnego wizerunku Aleksandra Sołżenicyna. B. Bushin wiedział Sołżenicyna przed jego wydalenie z terytorium Związku Radzieckiego. Nieco później krytyk literacki rozpoczął pracę na badaniu aktywności życiowej i twórczej o Sołżenicyna, gromadzenia dużej ilości informacji. W rezultacie, Bushina opracowała swoją własną indywidualną opinię o działalności noblisty i jego rewelacyjny projekt związany z reorganizacją Rosji. W książce zatytułowanej „Nieznany Sołżenicyn” (inna nazwa – „geniuszem pierwszy pluć Aleksandra Sołżenicyna”) Autor przedstawia Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury za „samego CIT”.