Python – co to jest? język wysokiego poziomu

Python jest językiem uniwersalnym wysokiego poziomu, który może zostać przedłużony i osadzony. On, na przykład, jest to zestaw aplikacji jako narzędzie do pisania makr. Python robi to rozsądny wybór dla wielu zadań programistycznych, dużych i małych, a nie tak dobre dla małej liczby zadań obliczeniowych.

Gdzie powinienem użyć?

Python jest idealnym rozwiązaniem dla projektów wymagających szybkiego rozwoju. Obsługuje wiele paradygmatów programowania, co jest dobre dla programów, które wymagają elastyczności. Oraz obecność wielu pakietów i modułów zapewnia elastyczność i oszczędność czasu.

Guido van Rossum – twórca Pythona, uprzejmie nagroda społeczność tytuł „dobrotliwego dyktatora na całe życie.” W późnych latach 1980-tych, Guido lubił cechy niektórych języków programowania, ale żaden z nich nie miał wszystkie cechy chciałby mieć. W szczególności, język musiał mieć następujące cechy.

Język skryptowy

Skrypt jest programem, który uruchamia inne programy. Języki skryptowe nadają się do szybkiego rozwoju i prototypowania, bo dobrze radzić sobie z przeniesieniem danych z jednego składnika do drugiego i zwalnia programistę z tych kłopotliwych rzeczy takie jak zarządzanie pamięcią.

społeczność użytkowników lubi nazywać Pythona dynamiczny język programowania.

Wcięcie dla grupa wykonawców

Python definiuje wyrażeń należących do tej samej grupy za pomocą wypełnienia. Taka grupa jest nazywana blokiem kodu. W innych językach, używa innej składni lub znaków interpunkcyjnych. Na przykład, symbol C oznacza symbolu startu i {} – zakończenie instrukcji sekwencji. Obecność wcięcia jest uważane za dobre praktyki w innych językach, ale jednym z pierwszych, w których przestrzeganie obowiązujących wcięcia jest, był Python. Co daje? Tiret sprawia, że kod łatwiejsze do odczytania i wymagają mniej bloków kodu oznaczenia ich początek i koniec, i znaków interpunkcyjnych, które mogą być przypadkowo pominięte. Wszystko to prowadzi do mniejszej liczby błędów.

Rodzaje danych wysokiego szczebla

Komputery przechowywać dane w jednostkach i jedynek, ale ludzie muszą być bardziej złożone formy, takie jak tekst. O język, który obsługuje złożonych danych, mówiąc, że obsługuje typy danych wysokiego szczebla. Te typy danych jest łatwe w obsłudze. Na przykład w linii Python można podzielić, łączyć, tłumaczyć w górnej lub dolnej przypadku, mogą szukać i t. D. typów danych wysokiego poziomu, takich jak list i słowników, które mogą być przechowywane i inne dane mają znacznie większą funkcjonalność, niż w innych językach.

rozciągliwość

Rozszerzalny język programowania mogą być dodawane. Języki te są bardzo wydajne, ponieważ dodatki sprawiają, że nadają się do różnych aplikacji i systemów operacyjnych. Rozszerzenia mogą dodawać typy danych lub koncepcji, modułów i wtyczek. Język Python jest rozszerzona na kilka sposobów. Główną grupą programistów pracujących nad nim zmian i ulepszeń, a setki innych modułów napisane dla konkretnych celów.

interpretacja

Języki interpretowane są wykonywane bezpośrednio z kodu źródłowego napisanego przez ludzi, a programy napisane w językach kompilowanych takich jak C ++, musi zostać przetłumaczony na kod maszynowy. Języki interpretowane są wolniejsze, ponieważ tłumaczenie następuje na bieżąco, ale programy do pisania i debugowania jest szybszy, ponieważ nie ma potrzeby czekać na zakończenie kompilator. Są łatwiejsze do przeprowadzenia na różnych platformach.

Można się spierać o to, czy Python interpretowane lub skompilowany języka. Choć pod wieloma względami pracuje jako interpretowanym, przed wykonaniem kodu jest kompilowany (jak w Javie), a wiele z jego elementów są wyświetlane przy pełnej prędkości maszyny, jak napisane w C.

Guido zaczął pisać Pythona podczas świąt Bożego Narodzenia w 1989 roku, aw ciągu następnego roku, skończył się języka w oparciu o informacje zwrotne od swoich kolegów. Ogół społeczeństwa ten wynik, w lutym 1991 roku, kiedy został umieszczony w jednym z Usenetu grup dyskusyjnych.

Python dla początkujących

W celu rozpoczęcia pisania programów w Pythonie, trzeba go zainstalować. W wersjach Pythona 2.7 i Python 3.5, istnieją znaczne różnice, dzięki którym programy napisane w nich, są niekompatybilne.

W komputerach „McIntosh” język jest zainstalowany fabrycznie, a to zależy od wersji systemu operacyjnego wieku. W systemie Windows można zainstalować Pythona. Pliki pakietu instalacyjnego można wybrać na miejscu Python.org.

Dwa sposoby interakcji

Jednym z powodów, dla prostoty, która charakteryzuje się programowania w Pythonie, jest to, że jest wyposażony w narzędzia, które pomagają rozwijać, pisać i debugowania programów.

W trybie interaktywnym, polecenia są wpisane w jednej linii na raz, prawie tak samo jak w systemie operacyjnym (Shell) odbiera komendy z wiersza poleceń. Można również utworzyć krótszy multi-programu lub importować kod z pliku tekstowego lub wbudowanych modułów Pythona. Dla początkujących, to będzie warto wiedzieć, że tryb interaktywny zawiera rozbudowany system pomocy. Jest to wygodny sposób, aby nauczyć się możliwości języka programowania.

IDLE środowisko programistyczne zawiera tryb interaktywny i narzędzia do pisania i programy działają, jak również nazwy systemu śledzenia. Środa jest napisany w Pythonie i demonstruje rozległe możliwości języka.

tryb interaktywny

Tutaj można zrobić niemal wszystko, co można zrobić w programie, nawet napisać kod multilinii. Tryb ten może być:

• piaskownica dla bezpiecznych eksperymentów;
• środowisko, co pozwala uczyć programowania w Pythonie;
• narzędzie do wyszukiwania i korygowania błędów.

Należy pamiętać, że aby zapisać wprowadzone w trybie interaktywnym jest niemożliwe. Aby to zrobić, skopiuj kod i zapisz wyniki w pliku.

Tryb interaktywny może być używany jako kalkulator, manipulować tekstem i przypisanie wartości do zmiennych. Można także importować moduły, funkcje lub części programów, aby je przetestować. Przyczynia się do eksperymentowania z obiektów Pythona bez pisania długich programów i programów debugowania przez import części pierwszej naraz.

pracować w trybie online

Po run Python w oknie terminala wyświetla informację o aktualnej wersji programu, datę jego wydania, kilka wskazówek do dalszych działań i zaproszenie do wprowadzenia >>>.

Aby pracować w trybie interaktywnym, wpisz polecenie lub wyrażenie, a następnie naciśnij klawisz ENTER.

Python interpretuje dane wejściowe i reagować, jeśli wpisany wymaga odpowiedzi, albo interpreter go nie rozumieją.

Następujące polecenie wypisze linię. Ponieważ pozycja drukowania nie jest określony, wyjście idzie do ekranu.

• >>> print "Hello world!"
• Witaj świecie!

Ta pojedyncza linia jest cały program! Python interaktywnie obsługuje każdy kod wpisany ciąg, naciskając klawisz enter, a wynik pojawia się poniżej.

Zobacz informacje o obiekcie

W trybie interaktywnym, istnieją dwa sposoby, aby wyświetlić informacje o obiekcie:

• umieścić obiekt (lub nazwę) i naciśnij Enter;
• wprowadź polecenie drukowania oraz przedmiotu (lub nazwę) i naciśnij Enter.

Wynik zależy od obiektu.

W przypadku niektórych rodzajów danych (całkowitą, a listy, na przykład), te dwie metody ten sam wynik:

• >>> x = [3,2]
• >>> x
• [3, 2]
• >>> print x
• [3, 2]

Ciągów, wynik z zestawu polecenia «nazwa print” jest nieco inny od wyniku uzyskanego w nazwie. W pierwszym przypadku wartość jest w cudzysłowie, a drugi – nie występuje:

• >>> x = "MyString"
• >>> x
• "MyString"
• >>> print x
• mystring

Gdy nazwa odnosi się do bloku kodu (na przykład, funkcji albo modułów przykład klasy) wprowadzenie nazwy dostarczają informacji na temat rodzaju danych, nazwy i miejscem składowania.

Poniższy przykład tworzy klasę o nazwie wiadomość i wyświetla informacje o

to:

• >>> klasa wiadomość:
• … przejść
• …
• >>> Wiadomość
• >>> print wiadomość
• __main __. wiadomość

kwestia

Linie Python są ciągami znaków. Łańcuch znaków jest tworzony przez wprowadzanie znaków w apostrofach ( „), podwójne („) lub potrójne (” 'lub" «») cudzysłów. W tym przykładzie, wartość przypisaną do zmiennej x:

• >>> x = "MyString"

Python ciąg ma kilka wbudowanych funkcji. Jednym z nich jest możliwość, aby przywrócić kopię ze wszystkimi małymi literami. Możliwości te są znane jako metod. Aby wywołać metodę na obiekcie, należy użyć składni kropka. Oznacza to, że po wprowadzeniu nazwy zmiennej, która w tym przypadku jest to odniesienie do obiektu String, trzeba umieścić operatora kropki, a następnie nazwę metody, a następnie otwarcia i zamknięcia (nawiasach.):

• >>> x.lower ()
• "Mystring"

Możesz otrzymać część linii przy użyciu operatora indeksowania s [i]. Indeksowanie zaczyna się od zera, tak że s [0] zwraca pierwszy znak w łańcuchu, s [1] zwraca drugi, i tak dalej:

• >>> X [0]
• 'M'
• >>> x [1]
• 'Y'

Metody String pracują jako zwykłe linie, a także z „Unicode”. Wytwarzają one następujące:

• rejestrować zmiany (umieszczania wielkiej, górny, dolny, swapcase, tytuł);
• liczyć (liczy);
• zmiany kodowania (kodowania, dekodowania);
• wyszukiwania i zamiany (znaleźć, zamienianie rfind, indeks, rindex, tłumaczenia);
• sprawdzić stany (startswith, endswith, isalnum, isalpha, isdigit, islower, isspace, istitle isupper);
• łączone i rozdzielane (przyłączyć partycji rpartition, Split, splitlines);
• Format (centrum, Ljust, lstrip, rstring, rjust, taśmy, zfill, expandtabs).

Python: Listy

Jeśli ciągi znaków są ograniczone Python, wymienia wszelkie ograniczenia nie. Są one uporządkowane sekwencje dowolnych obiektów, w tym innych listach. Ponadto, możliwe jest dodawanie, usuwanie i zastępowanie ich elementy. Wiele przedmiotów, oddzielone przecinkami wewnątrz nawiasach kwadratowych, i mają pythonowej listy. Co to oznacza, poniżej – oto przykłady i operacje na danych z nich:

• >>> podstawy = [ 'A', 'C', 'g', 'T']
• >>> podstawy
• [ 'A', 'C', 'g', 'T']
• >>> bases.append ( 'U'),
• >>> podstawy
• [ 'A', 'C', 'g', 'T', 'U']
• >>> bases.reverse ()
• >>> podstawy
• [ 'U', 'T', 'g', 'C', 'A']
• >>> zasady [0]
• 'U'
• >>> zasady [1]
• 'T'
• >>> bases.remove ( 'U'),
• >>> podstawy
• [ 'T', 'g', 'C', 'A']
• >>> bases.sort ()
• >>> podstawy
• [ 'A', 'C', 'g', 'T']

W tym przykładzie, że został stworzony przez listę poszczególnych znaków. Następnie dodaje się do końca elementu zwróconej kolejność elementów, elementy ekstrahowane z położenia indeksie został usunięty element posiadający wartość „U” i sortowania przedmiotów produkcji. Usuwanie elementu z listy ilustruje sytuację, gdy metoda remove () w celu uzyskania dodatkowych informacji, a mianowicie wartości, które powinny być usunięte.

Oprócz metod podobna usuwania () Python ma inną podobną funkcję zwaną funkcję. Jedyna różnica między funkcją i sposobu jest to, że ta pierwsza jest związana z konkretnym obiektem.

Python: funkcja

Funkcje wykonywania operacji na jednym lub większej wartości i zwraca wynik. Duża liczba z nich są wbudowane w Pythonie. Przykłady funkcji wbudowanych:

• len () – zwraca liczbę elementów w sekwencji;
• dir () – zwraca listę ciągów reprezentujących atrybuty obiektu;
• list () – zwraca nową listę zainicjowany z innej kolejności.
• >>> help (okrągłe)
• Pomoc na wbudowanej funkcji rundzie:
• round (…)
• Okrągły (liczba [, ndigits]) -> liczba rzeczywista

Możliwe jest również, aby zdefiniować własne funkcje.

Funkcje definiowane przez użytkownika

Proces tworzenia własnych Pythona funkcja takie. Pierwsza linia rozpoczyna się def słów kluczowych, a następnie nazwy funkcji i argumentów (spodziewane wartości wejściowych w nawiasach), a kończy się w okrężnicy. Kolejne polecenia tworzą funkcje organizmu i muszą być wcięte. Jeśli komentarz znajduje się na początku ciele funkcji, staje się częścią jego dokumentacji. Ostatni wiersz funkcji zwraca wynik:

• >>> def transkrypcji (DNA)
• … "" "Return dna ciąg jako rna łańcucha." ""
• … powrót dna.replace ( 'T', 'U')
• …
• >>> transkrybuje ( 'CCGGAAGAGCTTACTTAG')
• 'CCGGAAGAGCUUACUUAG'

Przykład ten został funkcję o nazwie transkrybuje, który oczekuje ciąg reprezentujący sekwencję DNA utworzony. replace () zwraca kopię oryginalnego ciąg ze wszystkimi wystąpieniami jednego znaku do drugiego. Trzy linie kodu mogą transkrypcji DNA na RNA. Funkcja odwrotna jest następujący:

• >>> def tyłu (e)
• … „” „Zwraca ciąg sekwencji w odwrotnej kolejności.” „”
• … litery = list (s)
• … letters.reverse ()
• … Powrót '' .join (litery)
• …
• >>> wstecznego ( '') CCGGAAGAGCTTACTTAG
• 'GATTCATTCGAGAAGGCC'

Odwrócona funkcja przyjmuje ciąg, tworzy listę w oparciu o nią i zmienić jego rozkaz. Teraz trzeba zrobić odwrotnie. Celem jest sposób przyłączenia (), która łączy się z listy, dzieląc każdy element łańcucha znaków. Ponieważ separator nie jest to konieczne, sposób stosuje się na linii reprezentowanej przez dwoma apostrofami ( „” lub „”).

słowniki

A Dictionary Python – co to jest? Ma takie same korzyści jak konwencjonalny słowniku papieru. To pozwala szybko odnaleźć żądaną wartość (HD) z kluczem (Word). Słowniki są zawarte w nawiasach i oddzielone przecinkami zawierać sekwencję par wartości klucza. Słowniki nie są sortowane. Zamiast wartości słownikowe są dostępne za pośrednictwem swojego klucza, a nie ich położenia.

• >>> basecomplement = { 'A' 'T', 'C' 'G', 't': 'a', 'G': 'C'}
• >>> basecomplement.keys ()
• [ 'A', 'C', 'T', 'G']
• >>> basecomplement.values ()
• [ 'T', 'g', 'a', 'C']
• >>> basecomplement [ 'a']
• 'T'

klasy

W celu stworzenia własnych obiektów, trzeba określić rodzaj wzorca nazywany jest klasa. Pythona, to dla klasy operatora, a następnie nazwy i okrężnicy. Ciało definicji klasy zawiera właściwości i metody, które będą dostępne dla wszystkich wystąpień obiektów na podstawie tej klasy.

zalety

Większość języków programowania oferują funkcje przyjazne dla użytkownika, ale żaden z nich nie ma takiego połączenia wygody i udogodnień oferowanych przez Pythona. Jakie są te korzyści? Oto niektóre z nich:

• Język może być zintegrowany z innymi aplikacjami i wykorzystywane do tworzenia makr. Na przykład w programie Paint Shop Pro 8 lub później, jest to język skryptowy.
• Python jest darmowy do użytku i dystrybucji, na zasadach komercyjnych, czy też nie.
• Język ma potężne możliwości przetwarzania i wyszukiwania tekstu, który jest używany w aplikacjach pracujących z dużą ilością informacji tekstowych.
• Jest możliwe, aby stworzyć doskonałe aplikacje bez konieczności sprawdzania programów startowych.
• Python obsługuje testowanie i debugowanie poszczególnych modułów i całych programów.