socjologia fenomenologiczna

Socjologia fenomenologiczna – rodzaj socjologii interpretacyjnej, która opowiada scharakteryzować społeczeństwo jako fenomen, który został utworzony i jest stale odtworzone w duchu współdziałania jednostek. Fenomenologiczna filozofia założony przez Edmunda Husserla. Zajmując rozwój radykalnych koncepcji, chciał stworzyć filozofię, która byłaby odwołał się do źródła naszej wiedzy i doświadczenia. Wierzył, że wiedza naukowa jest coraz bardziej oderwane od rzeczywistości, i że ten rodzaj komunikacji można przywrócić fenomenologii. Po 50 latach argumentu Husserla jest on używany przez kilka innych socjologów i ma na celu wyeliminowanie ustalonej teorii społecznej, szczególnie wobec funkcjonalizmu strukturalnego, co zostało uznane za odcięty od życia społecznego i doświadczenia.

Fenomenologiczna filozofia nauki badano i inny słynny człowiek – Alfredom Shyuts, który był uczniem Edmunda Husserla. Pod wpływem symbolicznego interakcjonizmu i idee amerykańskich pragmatycznych A.Shyuts teorii próbował połączyć te dwa obszary z fenomenologicznym zrozumienia, że wyraźnie wyświetlanego w jego głównym dziele – „Fenomenologia świata społecznego” Innym ważnym fenomenologiczna badań społecznych jest dziełem Berger i T.Lukmana „społecznej konstrukcji rzeczywistości”. Na początku swojej pracy jest analiza fenomenologiczna codziennej wiedzy, która jest prawie zawsze nieodłącznym pisania. W istocie, wiedza jest zawsze skierowana do rozwiązywania różnych problemów praktycznych. Następnie Berger i Luckman twierdzą, że wiedza praktyczna jest wytwarzana przez osoby, które zostały dotknięte przez całe ciało wiedzy wytworzonej przez innych.

Pojawienie fenomenologicznej socjologii w literaturze często związane z konfrontacji pozytywizmu naturalizmowi, funkcjonalizmowi konstrukcyjnego z empiryzmowi. Do pewnego stopnia jest to prawda. A jednak, w celu wyświetlenia fenomenologiczną socjologię, istnieją inne ważne powody, z których część była w logice całej nauki społecznej. Jednym z głównych powodów – potrzeba zbadania świat społeczny jako zwykły, tzw codziennego, świat człowieka. W tym przypadku, nie rozumie się osobę, która jest w stanie poczuć, doświadczenie, a także dążenie do osiągnięcia czegoś. Na tej podstawie, że świat społeczny, jako przedmiot badań socjologicznych, został przekształcony świata subiektywnego doświadczenia, innymi słowy, świat zjawisk. Teraz świat społeczny – żywy świat ludzi, których działania mają sens subiektywny i są całkowicie uzależnione od tych przedmiotów, które ich dotyczą. Oto świat życia i musiał studiować socjologię fenomenologiczną.

Nowoczesne Phenomenology socjologii, a w szczególności jego zwolennicy kierowanych przez to, że na zewnątrz (zewnętrzne) ludzkiego świata jest wynikiem tworzenia świadomości. Nie negując istnienie obiektywnego świata, socjologowie uważają, że to staje się ważne dla ludzi tylko wtedy, gdy naprawdę go dostrzec, a gdy okaże się, obiektywne osoby niezwiązane wewnętrznej subiektywne. W tym przypadku, osoby postrzegają świat nie tyle jego zjawisk, czyli zjawisk. Socjologia fenomenologiczna w tym przypadku ma jeden główny cel – aby dowiedzieć się, aby zrozumieć i poznać jak ludzie (Structured są uporządkowane) zjawiska postrzeganego świata, w swoim umyśle, a następnie przełożyć swoją wiedzę o świecie w codziennym życiu. Im lepiej rozwiązać taki problem, wraz z fenomenologiczna socjologia stosowana socjologii wiedzy. Tak więc, socjologia fenomenologiczna jest zainteresowany nie tyle obiektywne świecie procesów społecznych i zjawisk, o wiele okazji świat i liczne struktury postrzegania zwykłych ludzi w ich codziennym życiu. Dlatego możemy śmiało powiedzieć, że zwolennicy tego nurtu ma następujący cel – aby pojąć i zrozumieć świat w swej duchowej egzystencji.