Martynchik Swietłana Yurevna: biografia, kreatywność

Maks Fray – bohater popularnej serii książek. Przez długi czas o autorze książek ja nic nie wiem, ale na początku 2000 objawionych samego pisarza. Albo raczej, pisarz. Artykuł opowiada o jej biografii i kariery literackiej.

Swietłana Martynchik lub Maks Fray

Riddle niewidzialne wirtualny autorem trzech popularnej serii powieści „Labirynty echo” „echo Marzeń” i „Kroniki Echo”, które nie mają głosu i ukrył się pod pseudonimem Max Frei, odkryto nie tak dawno temu – w 2000 roku. Byli nawet 2 osób – Swietłana Yurevna Martynchik, pisarz, i Igor Stepin, artysta i część jej męża, który był zaangażowany we wczesnych stadiach w pisaniu niektórych prac.

Alias Max pojawił się, gdy nie był pomysł, że główny bohater książki i nazwisko autora powinien być jeden. Nazwisko Fry tłumaczone jako „zwolniony z”, „nie” (w tym przypadku, kombinacja „none Max”), który jest dość wymowne przedstawia pomysły autora. Ciekawym pomysłem okazały się bardzo popularne, jak zgromadzeni wokół niego dużą publiczność koneserów tego duetu.

Po ujawnieniu nazwy Svetlana powiedział mi, że takie „oszustwo” nie było jakiś sposób komercyjny, i bardzo osobiste, wewnętrzne dążenie. I, być może, że miał rację w tym, że w taki nick jest znacznie więcej prawdy niż w prawdziwym nazwiskiem, co jego istotą ciągle chować się za maskami.

amatorskie roku

Future artysta, pisarz i reżyser projektów internetowych, ukraińskich przez urodzenie, urodzony w Odessie (wtedy ZSRR) 22 lutego 1965 roku i mieszkał większość swego dzieciństwa w Niemczech. Okazało się, że wraz ze swoim ojcem, muzyk wojskowy, który został wysłany, aby służyć, i musiała przejść.

Wspomnienia z Berlina, gdzie mieszkała przez 9 lat, były najcieplejsze. Dzięki dobrej i postępowych ludzi, piękne lasy otaczające ich dom, Martynchik Swietłana postrzegany jako miasto idealne. Dlatego tak trudno było się dostosować i przyzwyczaić się do różnych rzeczywistości, kiedy wróciła do Odessy. Miasto 70-80s zapamiętany jako miejsce kulturowej i społecznej stagnacji, rozpaczy, gdzie było prawie niemożliwe, aby pracować wydajnie i twórczo rozwijać.

Pragnienie sztuce przejawia Svetlana był dzieckiem. I były one dość zróżnicowane. Zainteresowanie literaturą przejawia się w tym, że dziewczyna była kochanka do rozpoznania krewnych i gości strasznej opowieści o jego własnej. Sceny wzięła z wielu książek, które zostały przywiezione z biblioteki i czytałem od deski do deski. Dlatego logicznym rozwiązaniem było dostać pracę w bibliotece po szkole. Jako dziecko, Swietłana zaczyna angażować się w fotografii. Po otrzymaniu swój pierwszy aparat, który był prezentem od jej ojca jako weteran Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, odkryła możliwość transmisji wizualnego świata. To był zwiastunem ekspresji w sztukach wizualnych.

Wykształcenie wyższe Martynchik Swietłana nie otrzymał. Jako student Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Państwowego Odessa, rzuciła go w trzecim roku. W tym czasie dziewczyna zaczyna wyglądać jak malarz. Poszukiwanie to stało się możliwe po tym, jak spotkali się w 1986 roku z jego przyszłej sąsiada, przyjaciela i późniejszym mężem Igorem Stepinym.

Początek twórczy sposób

Swietłana Martynchik i Igor Stepin stać się piękny duet. Zaczęli z niezwykłym – stworzyć świat, plastelina „Hohmann planecie.” Ten szał ma pochodzić z Igorem dzieciństwa i tak ponieść parę, że udało im się stworzyć nie tylko zabawki Mężczyźni, budynki, ale także ich kulturę, aby opisać historię, mity, a nawet kalendarz z tych znaków. Długotrwała praca zaowocowała. Został on zaprezentowany na pierwszej wystawie w Moskwie pod tytułem „Ludzie ho”, a następnie w Niemczech i Stanach Zjednoczonych jako”projektu« a wreszcie został opisany w»Hohmann światowej gniazdo chimer" z Max Frei.

Przez cały ten czas, parę aktywnie oszczędzać na jej własnym mieszkaniu i bierze udział w wielu wystawach, sprzedają swoje prace za granicą. W 2004 roku przeniósł się do Wilna, gdzie obecnie mieszka. „Przeznaczenie nie jest głupcem, nie będzie na próżno zmniejszyć ludzi” – to słowa Max Frei, który jest najlepiej opisać to twórcze i produktywne rodziny.

Maks Fray i literacka działalność

Zanim pojawił się ten znak, Maks Fray, Swietłana Martynchik nie myślał o karierze pisarza. Wraz z mężem, tworząc fikcyjne światy, wymyślili i historia z nim, a wieczorami mówili do siebie. Tak więc, w 1995 roku powstała opowieść o przygodach Sir Max w Wielkiej Brytanii, ze stolicą pod nazwą Echo. Przygody bohatera i zaczął opisywać Svetlana a jej prace zostały zebrane najlepsze cechy parodia, detektywa i fantazji.

Już w następnym roku przez „ABC” zaczęły być wydawane po kolei prowadzić autor Max Frei z serii „Labirynty Echo”, „Prosty magia nowości”, „obsesja”, „Wolontariat wieczność”, „rozmowny martwy” i inne. Głównym bohaterem jest również w pracach zwanych „chimery” Jacks „Mój Ragnarok”, która odbywa się w świecie Homan.

Później stał się cykl "Sny Echo" i "The Chronicles of Echo". Wszystkie te prace stają się coraz bardziej popularne wśród czytelników, a postać tajemniczej Max Frei tylko rozgrzany zainteresowanie i przyciągają uwagę. Jednakże ujawnienie autora nie było daleko, wraz z pojawieniem się „Encyclopedia of Myths” z 2002 i „prawdziwa historia Max Frei, autora i charakteru” w nim.

Powodem takich objawień był konflikt z dyrektorem Swietłana Martynchik z „ABC”, który chciał, aby imię bohatera i nazwę marki do produkcji pod potężnych dzieł innych autorów. Niezgoda ta doprowadziła do tego, że te historie Svetlana zostały opublikowane przez wydawnictwo „Amphora”.

Inne prace i ich funkcje

Martynchik Swietłana po przejściu do wydawnictwa „Amphora” wyprodukowanego w literackim świecie ponad 20 książek, w tym „The Coffee Book”, „Herbata”, „Book rosyjskich bajek zagraniczne bajki.” Wraz z poprzednich prac, które są w stanie być niezależne historie, z którymi czytelnik może zacząć celownik. Kombinacja różnych kierunkach i gatunków – fantastyczne, heroicznych opowieści, postmodernistycznej zabawy, humoru i mistyczne historie – to wszystko łączy w sobie również męską zachowanie charakteru z łatwością i łagodność prezentacji.

Swietłana jest autorem i inne utwory, takie jak "Perfect Romance" (1999), "The Book of samotności", "Baśnie i opowieści" (2004). Cokolwiek – indywidualnie lub wspólnie, kobieta nigdy ich atrybut tylko do siebie. Odnosi się to również do Max Frei – ona uważa, że jest to wynikiem ogólnej pracy Igorem Stepinym, którzy nie tylko uczestniczyli w ilustracji książek, ale został wymieniony wraz z Svetlana jako copywriter.

Merit literacki

Martynchik Svetlana – wielokrotna osobowość. Po tym wszystkim, miała zostać dziennikarzem, pisarzem, kuratorem serii książek w publikacji, prezenter radiowy, artysta i fotograf. W tym czasie zdobył wiele nagród, takich jak magazyn „World of Fiction” za „The Chronicles Echoes” (2005), w kategorii dla najlepszej męskiej obraz otrzymał „Silver Arrow” w 2008 roku

O sobie mówi, że kocha przyrodę (a rośliny i zwierzęta), podróżować miastach świata i dobrych butów.

Swietłana sama Martynchik, biografia i jej prace stały się wyjątkową symbiozę, która stworzyła choć fikcyjna, ale intrygującą i niepowtarzalną historię, ciekawe coraz więcej czytelników.