tradycyjne społeczeństwo

Według jednej z najbardziej popularnych klasyfikacji wyróżnić następujące rodzaje spółek: tradycyjnych, przemysłowych i poprzemysłowych. Tradycyjne społeczeństwo po raz pierwszy historyczny rozwój postaci organizacji stosunków ludzkich. Ten porządek społeczny jest w pierwszym etapie rozwoju i charakteryzuje się wieloma następującymi cechami.

Przede wszystkim tradycyjne społeczeństwo – społeczeństwo, którego życie opiera się na rolnictwie i hodowli (naturalny) z wykorzystaniem technologii i szerokiej prymitywnego rzemiosła. Jest to charakterystyczne dla okresu starożytności i średniowiecza. Uważa się, że praktycznie każda firma, która istniała w okresie wspólnoty pierwotnej przed rozpoczęciem rewolucji przemysłowej, jest tradycyjny.

Narzędzia stosowane w tym okresie, ręka. Ich poprawa i modernizacja jest bardzo powolny, niemal niezauważalne tempo zmuszony naturalną ewolucję. System gospodarczy opiera się na wykorzystaniu zasobów naturalnych, jest zdominowany przez rolnictwo na własne potrzeby, rzemiosła górnictwie, budownictwie, handlu.

System społeczny społeczeństwa tego typu osiedla-korporacji, jest stabilna i nieruchoma przez wieki. Istnieje kilka klas, które przez długi czas nie zmieniają, utrzymując statyczną i niezmienną naturę życia. Wiele społeczeństw tradycyjnych stosunków towarowych w ogóle nie są właściwe lub opracowane tak słabo, że są one tylko koncentruje się na potrzebach nie licznej warstwy elity społecznej.

Tradycyjne społeczeństwo ma następujące cechy. Charakteryzuje się całkowitym dominacji religii w sferze duchowej. Życie człowieka jest uważana za wdrożenie Opatrzności Bożej. Najważniejsza jakość człowieka jest praca zespołowa, poczucie przynależności do swojej klasy, bliski związek z naturą, gdzie się urodził. Indywidualizm ludzie nie mają osobliwe. W tym czasie życie duchowe było ważniejsze dla ludzi niż do materiału.

Zasady życia w zbiorowej współżycia z sąsiadami, stosunek do władzy określona tradycji. Status osoby nabyte po urodzeniu. Struktura społeczna była interpretowana wyłącznie w kategoriach religijnych, więc stosunek mocy zapewnia objaśnienie Boskiego celów rządu w realizacji jego roli w społeczeństwie. Głową państwa cieszył niekwestionowany autorytet i odegrał ważną rolę w życiu społecznym. Takie społeczeństwo nie charakteryzuje mobilności.

Znamienny tradycyjne społeczeństwo demograficznie wysoki wskaźnik urodzeń i wysoka śmiertelność, a także stosunkowo niska średnia długość życia.

Przykłady współczesnych społeczeństwach tradycyjnych są sposoby życia większości północnej i północno-wschodniej Afryki (Etiopia, Algieria), w Azji Południowo-Wschodniej (Wietnam).

Rosyjskie społeczeństwo tego typu istniały aż do połowy 19 wieku. Mimo to, na początku XX wieku był to jeden z największych i najbardziej wpływowych krajów świata, miał status wielkiego mocarstwa.

Główne wartości duchowe, które posiada tradycyjnego społeczeństwa, to tradycje i kulturę swoich przodków. Życie kulturalne skupiła się głównie na przeszłości: szacunek dla przodków, kult zabytków i dzieł poprzednich epok. Kultura charakteryzuje się jednorodnością, orientacji do własnych tradycji i dość kategorycznym odrzuceniem alternatywnych kultur innych narodów.

Wielu badaczy uważa, że tradycyjne społeczeństwo charakteryzuje się kulturą braku wyboru. Światopogląd dominujący w społeczeństwie i stanowią silną tradycję wśród osób już wykończone jasną system wartości i orientacji duchowej. Dlatego świat koncepcja człowieka i nie powoduje zbyt wiele pytań.