Duopol – to … Cournota, Stackelberg, Bertrand

структура рынка, при которой два субъекта, защищенные от появления других продавцов, выступают в качестве единственных производителей стандартизированной продукции, не имеющей близких заменителей. Duopol – struktura rynku, w której dwa podmioty, które są chronione przed pojawieniem się innych sprzedawców działać jako jedyny producent standardowego produktu bez bliskich substytutów. Rozważmy ten model bardziej szczegółowo.

Duopol: wartość

Taka struktura pozwala na zilustrowanie wpływu wniosków dotyczących indywidualnego wyjścia sprzedawca równowagi w odniesieniu do odpowiedzi na konkurentów. Model ten został zaproponowany przez francuskiego naukowca Cournota. представляет собой следующую схему. Duopol gospodarka reprezentuje na poniższym schemacie. Każda z dwóch jednostek oznacza, że zawodnik będzie utrzymywać swoją produkcję na obecnym poziomie bez żadnych zmian.

Duopol: co to jest?

Zastanów się, jak działa układ. Duopol – model, który opiera się na dwóch założeniach dotyczących zachowania przedsiębiorstwa. Przede wszystkim, każda firma koncentruje się na maksymalizacji zysku. W tym przypadku, firma uważa, że jeśli będzie to zmienić ilość jego wydania, inna organizacja zachowa prawo własności do obecnego poziomu. W takich warunkach równowagi na rynku osiąga się w następujący sposób. Na przykład, w regionie są sprzedawcy A i B. sprzedają identyczne towary. W przypadku innych przedmiotów wejścia na rynek jest zamknięty. Załóżmy, że przedsiębiorstwo A zaczyna produkować towary pierwszy. To oddaje cały rynek i sugeruje, że nie będzie miał konkurentów. W tej sytuacji, firma zachowuje się jak monopolista. Jednak natychmiast po rozpoczęciu produkcji w zakładzie B. Wydaje się, że rynek wierzy, że firma A nie będzie zmiany wielkości emisji, które zostały wykonane. Firma B zwiększy ofertę. To z kolei będzie powodować spadek cen produktów. Spółka B będzie okresowo zwiększyć głośność, a przedsiębiorstwo A – spadek. Ostateczne wyjście równowaga każdej firmy sięga 1/3 oraz całkowita wielkość produkcji 2/3 konkurencji.

odkrycia

такая ситуация, при которой одна из фирм выбирает объем выпуска, максимизирующий ее доход. Z powyższego opisu wynika, że duopol – jest to sytuacja, w której jedna firma wybierze głośność maksymalizacji dochodów. Po tym drugim przedsięwzięciu, zakładając, że poziom produkcji pozostanie niezmienione, instaluje własne, mające na celu uzyskanie jak największych zysków. Proces ten odbywa się w kilku etapach, aż do osiągnięcia równowagi przedsiębiorstwa.

specyficzność

Duopol – non-spółdzielnia równowaga. Każda firma podejmuje decyzje, które wymagają maksymalnej możliwej dochodów dla niektórych działań konkurentów. Równowaga może być przedstawiony za pomocą krzywej kalibracji. Linia pokazuje maksymalizacji wielkości produkcji, które będą realizowane przez jedną firmę, jeśli wiesz poziomu innej firmy. Podstawowy model przewiduje tendencję do obniżenia cen do kosztów krańcowych jak liczba sprzedawców. Dodawanie prawdopodobnych zmian będzie oceniającym wartość edukacji oligopolu model współbieżności do monopolu.

Jazdy Stackelberg

Model ten jest ewolucją struktur Cournota. Dodana obwód asymetryczne zachowanie przedsiębiorstw. Innymi słowy, zakłada się, że niektóre z firm będzie zachowywać się agresywnie, czyli stać się liderem. Kolejną firmą jest wyznawcą (pasywne zachowanie). Lider wybiera pierwsze wyjście. Będzie maksymalizacji zysków, biorąc pod uwagę kwestię, która będzie przeprowadzać zwolennika. Pierwsza firma wierzy, że druga firma chce również, aby uzyskać wysokie zyski, ale istniejący propozycję. Pozwala to lider przewidzieć z dużą dokładnością wyjście wyznawca objętość. Ten rynek ma charakter ilościowy interakcji (zakaz dyskryminacji) cena przy aktywnej firmy. Kluczem znaczenie jest „pierwsza tura” – wybór wyjścia, a tym samym koszt towarów.

Alternatywnym rozwiązaniem

Zaletą programu Stackelberg działa, że przedsiębiorstwa konkurują na wskaźnikach ilościowych. Tymczasem w rzeczywistości, firmy starają się walczyć o cenach. Rozważania te budzą wątpliwości co do wyników modelu, wielkość równowagi. Krytykował struktur Cournota wykonane przez francuskiego ekonomistę Bertrand. Zaproponował alternatywę, która opiera się na następujących założeniach. Jeśli firmy sprzedają produkty jednorodne, to konsumenci będą go kupić od jednej firmy, która wyznacza niższe koszty. Ponadto, Spółka ustala cenę, a rynek – wielkość emisji. Zgodnie z modelem, każda firma ustala cenę, która maksymalizuje zysk. Jednak wierzy, że cena konkurenta towarów pozostaną niezmienione. Wynika to z tego że rynek zmierza w kierunku równowagi, w którym żadna z firm nie chce, aby wyregulować wartość produktu.