Turgieniew, „Dym”: podsumowanie. „Palacz” Turgieniewa: Bohaterami powieści, fabuła

Uczniowie rozumieją znaczenie produktu często pomaga jego podsumowanie. „Dym” Turgieniew – jest to jeden z największych dzieł nie tylko w twórczości pisarza, ale także w aktywach literaturze rosyjskiej w ogóle. Powieść jest interesujący nie tylko artystycznie, ale także społeczno-politycznego punktu widzenia, ponieważ odzwierciedla najbardziej palące problemy i zagadnienia, które troubled stanowiła część rosyjskiego społeczeństwa okresu reform 1860.

Pomysł i publikacja powieści

Jeden z najbardziej znanych rosyjskich pisarzy I. S. Turgieniew. „Dym” (historia powieści pozwala na lepsze zrozumienie intencji autora) – to książka, w której Iwan Siergiejewicz najpełniej wyraził swoje poglądy na temat czasu współczesnej. Wiadomym jest, że tworzenie tekstu pisarza trwało zaledwie sześć miesięcy, ale pisanie manuskryptu została rozłożona na dwa lata: 1865-1867. Być może wynika to z faktu, że w tej chwili pisarz nie miał najlepsze czasy, które zostaną omówione poniżej.

Główną ideą powieści ukazuje podsumowanie. „Dym” Turgieniew – esej o poszukiwaniu bohatera i pilnych sprawach życia publicznego w połowie stulecia.

opinie współczesnych

Powieść została opublikowana w 1867 roku i spowodował sprzeczne pogłoski: większość krytycy zgadzają się co do faktu, że dany produkt nie jest jasne dynamiczna historia, która była tak charakterystyczne dla wcześniejszych prac autora. Jednak byli tacy, którzy chwalili nowe stworzenie słynnego pisarza, wskazując, że w nim był w stanie nie tylko przekazać skomplikowaną psychikę bohaterów, ale także pokazać realną sytuację, w której rozwija się akcja, co dowodzi, że podsumowanie. „Dym” Turgieniew – powieść o jednym z najtrudniejszych okresów w historii po reformie Rosji.

Podczas jego piśmie autor zawarł kontrowersji z przedstawicielami populistycznego ruchu, zaprzeczając im punkt widzenia szczególnej roli społeczności chłopskiej w przyszłości odrodzeniu Rosji. Autor uważa, że ta funkcja musi podjąć oświeconej szlachty. Powyższe fakty wpłynęły na pisanie prac, który został opóźniony.

wejście

Z małym opisem zdarzeń stawia zacząć podsumowanie. „Dym” Turgieniew różni się od wcześniejszych prac autora, że to nie jest akcja toczy się w naszym kraju i za granicą – w niemieckiej miejscowości, gdzie w tym czasie zgromadził przedstawicieli szlachty i inteligencji. W pierwszych rozdziałach czytelnik zapoznał się z firmą, która służy jako jasne i kolorowe tło dla ukochanej i środowiska, w którym dojrzewają i rozwijają społeczną i polityczną debatę na temat przyszłości Rosji.

Autor bardzo krytycznie i satyrycznie portretuje tych ludzi, biorąc pod uwagę, że prawie żaden z nich nie jest w stanie jasno myśleć i sądzić reform i sytuacji wewnątrz kraju. Na tym tle wyróżnia się główną męską postacią Litvinov – młody człowiek, który nie podziela perturbacji wczasowiczów. Otrzymał staranne wykształcenie, ma zamiar poślubić jego projekty osiedli transformacji dziewczyną i budowlanych.

Opis społeczeństwo

Turgieniew Iwan Siergiejewicz następnie przez wielu jego współczesnych koncentruje się na sytuacji społeczno-politycznej w kraju. W wieku połowie 19 w debacie na temat inteligencji były jak powinny przejść przez Rosję po wielkich reform Aleksandra II, który radykalnie zmienił nie tylko obraz społeczno-ekonomiczne, polityczne, ale także kulturalnego kraju. To o nim mówi się w lokalnym spotkaniu Baden mają pewne Gubarev. Litwinow robi się głośno w towarzystwie ludzi o różnej rangi i klasy, który jest opisany przez autora w bardzo sarkastycznym tonem. Sądząc po jego opisie, Turgieniew Iwan uważa tego rodzaju dyskusji, to strata czasu. Litwinow wywołał pompatyczny i kilka fałszywych argumentów obecna. Jedyną osobą, która przyciąga bohaterowi swój pierwotny umysł, – Potugin sąd doradcą. Tylko z nim Litwinow mniej lub bardziej znaleźć wspólny język. Istnieje pogląd, że usta nowego bohatera autor wyraził swoją pozycję w stosunku do najbardziej palących problemów swoich czasów.

obraz Potugin

Konieczne jest opracowanie od cech charakteru, a jego rola jest świetna, jeśli nie w działce, w sensie ideologicznym powieści. Po ujawnieniu nie tylko psychologii bohaterów, ale także myśli społecznej i politycznej czasu poświęconego „Palacz” Turgieniewa. Co to jest produkt? To ciekawe, bo jest organicznie splecione emocjonalnych doświadczeń bohaterów i opis rosyjskiego społeczeństwa połowy wieku. Potugin – to postać, która przylega do ideologii zachodnich wartości.

Uważa on, że nie powinniśmy krytykować zachodnie wartości, a także w znacznym stopniu polegać na tzw przebudzenia ludzi, bo to jest, jego zdaniem, zawsze był aktywnym uczestnikiem historii Rosji. Ta postać jest przekonany, że nie jest konieczne, aby poniżyć lub kultura zachodnia, ani wyolbrzymiać wyjątkowość narodu rosyjskiego.

krawat

Bohaterem „dymu” Turgieniewa na początku produktu jest przedstawiany jako mężczyzna z rozwiniętą ideologią i dobrego życia. Jednakże, w celu zapoznania czytelnika z niego, autor czyni wycieczkę w przeszłość, opowiada o swojej nieszczęśliwej miłości i sfrustrowany. Irina dziewczyna zostawiła go za genialnego społeczeństwa arystokratycznego, przyjmując schronienie bogatego krewnego, opłacalne żonaty i stał się prawdziwym towarzystwa. Litwinow był bardzo zmartwiony, ale znalazł siłę, by przetrwać ciężkie wstrząsy, aw końcu zakochał się w pięknej dziewczyny Tatiany, na którym miał zamiar poślubić. Ale, jak się okazuje później, stara miłość nie umarła, a gdy przypadkowe spotkanie w Baden i Irina Litvinova wybucha ponownie.

działania rozwojowe

Niniejszym mistrz analizy psychologicznej Turgueneff uznane za ważne. „Dym” (powieść poświęcona linii miłości, który jest ustawiony na tle opisu życia społecznego rosyjskiej inteligencji) – dzieło, w którym historia relacji między postaciami splecione z cechami społeczeństwa, w którym żyją i działają. Irina, choć stało się to genialny świecki pani, a nie przyzwyczajony do konwencji o środowisku, w którym przeboju.

To był rodzaj miłujących wolność, silne, odważne i pasji, a temperamentu i inteligencji stał góruje nad wszystkimi przedstawicielami swoich kategoriach. W obliczu Litwinowa, Irina natychmiast wyciągnął do niego szczery i drogi do niej człowieka. Powieść „Dym” jest inna szybkość wydarzeń. Jest dosłownie po kilku spotkaniach stare uczucia bohaterów wybuchły ponownie, tak że nawet Litwinow postanowił zakończyć zaangażowania Tatiany.

luka

Ta postać jest uosobieniem i artystyczne wcielenie wszystkiego najlepszego, że pisarz widział w kobiecie. Tatiana jest inteligentny, skromny, miły, ale najważniejsze – inna niezwykła wrażliwość duchową. Na spotkaniu z narzeczonym, czuła zmianę w nim długo zanim odważył się wyznać jej niewierność. Po krótkiej rozmowie dziewczyna prawie wszystko zorientowali się, i to umieścić Litwinow w martwym punkcie. W scenie wyjaśniając niewątpliwą zaletę moralny pozostaje Tatiany. Trzymała spokojny i dostojny, nie jest zadowolony ze swojego dawnego narzeczonego jakieś sceny z godnością wziął odrzucenie zaangażowania za pewnik. Roman Turgeneva „Dym”, którego analiza powinna zawierać krótki opis charakteru, skupia się na duchowego piękna dziewczyna, która cierpi i torturowany po rozpadzie jednak znajdował siłę do życia.

punkt kulminacyjny

Najbardziej napięta moment w historii – jest ostatecznym wyjaśnieniem między Litwinowa i Irina. Obaj podejmują desperacką decyzję, aby uruchomić razem z dala od zgiełku świata, aby rozpocząć nowe życie. Jednak nawet w tej rozmowie czułem pewną bezradność swoich uczuć: Irina nie mogła od razu zdecydować się na tym etapie, a sam Litwinow nie w pełni sobie wyobrazić, w jaki sposób przeprowadzić lot i jak z nią żyć w ukryciu. Niemniej jednak, decyzja została podjęta, a kochankowie są dostrojone do jego realizacji.

Ale w ostatniej, najbardziej decydującym momencie Irina chciał uruchomić, wysyłając Litwinow notatkę wyjaśniającą, że nie może zostawić światło, mimo nienawiści do niego. Oświadczyła jednak, że nie chce się z nim i poprosił, aby utrzymać swój związek w postaci, w jakiej zostały do tej pory.

wynik

Ogromne znaczenie dla zrozumienia charakteru bohaterów ma wytłumaczenia, który został podany bohatera Potugin o ich związek z Iriną. Powiedział, że on sam dziwnie zakochany w tej kobiecie, ale ta miłość przyniosła mu tylko jedno cierpienie i smutek. Opisał swoje uczucia ciemnej pasji i Litwinow powinni zwrócić uwagę na Tatianę, która ma złote serce i szlachetny charakter. Główny bohater, jednak czuł się przytłoczony i zniszczone po przerwie z oblubienicy i niewydolności Irene. Czuł niegodne pierwszy i przejdź na tajnej relacji z drugim po prostu nie mógł. Udręki i rozpaczy, udał się do Rosji, nie wiedząc, jak będzie żyć, a nie chcąc jakoś odbudować swoje rozbite życie.

wniosek

Powieść „Dym”, którego ostateczna powoduje bohaterowi Tatiana, wybaczył jej niewiernego narzeczonego, po umożliwieniu kilka wyjaśnień do tytułu książki. Opisując powrót bohatera w Rosji wydaje się pomysł, że jego miłość, niekończące się spory, walka poglądów, myśli próżność, wszystkie te niekończące się debaty o losach Rosji – tylko miraż, że rozproszona jak dym z upływem czasu. I jak widocznym potwierdzeniem tego pomysłu, autor wszedł na scenę, w której bohater widzi nikogo zajazd takiej zaciętej debaty o losach kraju. Teraz przedstawia jego oczach w niekorzystnym świetle, twierdząc, o koniach i postu. W swojej posiadłości jakoś zaczyna działać gospodarkę. Teraz Litwinow nie jest zbudowany z genialnych projektów transformacji i działać w oparciu o konkretne potrzeby. Nawet udało się trochę i opłaciło długów ojca. Po pewnym czasie, bohater dowiaduje się, że Tatiana mieszka w pobliżu i była szkoła dla chłopów. Litwinow napisał do niej list w odpowiedzi, zaprosiła go do swojego domu, gdzie zajęli pojednania.

czytniki

Prawdziwy mistrz poetycki obraz życia rosyjskiego był Turgieniew. „Dym”, który podsumowuje cały bardzo pozytywne, cieszy się popularnością wśród kontynuował czytającej publiczności. Członkowie zauważyć jako głównych zalet interesująca fabuła, barwnych postaci, autentyczny wizerunek wewnętrzny świat bohaterów. Niektóre z nich podkreślił, że szczególnie udany żeńskie postacie, które są zarejestrowane w danej umiejętności. Ludzie zwracają uwagę, że w kontekście głównego bohatera Irina i Tatiana jest nieco blado i bez wyrazu. Wielu czytelników uważa, że autor poszedł zbyt krytyczna do opisu świeckim społeczeństwie, a przesadzone negatyw jego funkcji, aby ustawić się pozytywne cechy Irene. Język i budowa narracji, nikt nie rodzi się pytanie, wszystko w jednym głosem mówią, że styl literacki pisarza i sam pomysł jest oryginalny. Prawie wszyscy mówią, że choć praca nie jest nauczany w szkole, jednak należy zalecać studentom do obowiązkowego czytania jako jedna z najlepszych powieści pisarza. Ta książka może wydawać się interesująca nie tylko dla miłośników literatury, ale także dla historyków, ponieważ jest bardzo wyraźnie widoczne w erę post-reform w Rosji.