Chondromalacia stawu kolanowego: przyczyny, objawy, metody diagnozowania i leczenia

Dla pełnoprawnego życia dla każdej osoby, bardzo ważne jest, aby poruszać się łatwo i bezbolesnie, ale niestety u starszych i młodych ludzi często występują różne choroby kończyn, w których nawet proste chodzenie staje się trudne. Jednym z nich jest chondromalacia stawu kolanowego. Z nazwy jest jasne, że ta dolegliwość wpływa na kolana, które są najbardziej złożonymi stawami w ciele człowieka. Ich główną funkcją jest zapewnienie mobilności nodze. Dyskomfort w kolanie zawsze powoduje sztywność ruchu, a poważniejsze problemy z tym stawem prowadzą do niepełnosprawności. Kolano składa się z wielu części, aw każdym przypadku może dojść do deformacji, prowadząc do specyficznych chorób specyficznych. W tym artykule przedstawiono informacje o zniszczeniu chrząstki na powierzchni małej kości, zwanej rzepką.

Struktura kolana

Aby sobie wyobrazić, jakiego rodzaju dolegliwości jest – kolano dromałowe stawu kolanowego, pamiętajmy, jakie składają się na kolana. Są one oparte na dwóch dużych kości (górnej uda i dolnej piszczeli) i jednej małej kości (rzepka, popularnie zwanej rzepką). Patelnia służy jako dodatkowa dźwignia podczas wyginania / unbending kolana. Ma dwie powierzchnie – zewnętrzne, szorstkie i wewnętrzne, bardziej spłaszczone, pokryte chrząstkami. Patelia ma nieregularny zaokrąglony kształt, w którym wyróżnia się podstawę (górną) i słup (na dole). Ze wszystkich stron ta mała kość jest otoczona wiązkami, więc może poruszać się nieco w różnych kierunkach.

Oprócz kości, istnieją więzadła w kolanie, pokrycie kapsułki i ochrona całego stawu, meniszu i chrząstki. W kapsułce znajduje się 6 toreb, z których 3 znajduje się na patelni – dwa z przodu i jedna z tyłu. Wytwarzają niezwykle ważny płyn maziowy do wspólnej pracy.

Struktura chrząstki

Aby określić stan, w którym nagle pojawia się ból w stawie kolanowym, od dawna u ludzi używany jest wyraz "chwycenie stawu kolanowego". W medycynie choroba ta jest uważana za chorobę, która ma niewielkie podobieństwo z przemieszczeniem jakiejkolwiek części stawu i nazywana jest chondromalacją stawu kolanowego. Oznacza zniszczenie chrząstki rzepki, która pokrywa jej wewnętrzną część. Grubość chrząstki w tym miejscu wynosi maksymalnie 10 mm. Posiada elastyczną, ale równocześnie gęstą konsystencję i gładką powierzchnię. Rola chrząstki polega na zmniejszeniu tarcia kości i wchłonięciu obciążeń udarowych. W swojej strukturze chrząstka jest hialinowa, bardzo elastyczna, ale nie tak trwała jak chrząstka włóknista, która jest podstawą meniscuses. Składa się z wody (80%), substancji organicznych (15%) i soli mineralnych (5%). Kanalizuje płyn stawowy.

Przyczyny zniszczenia chrząstki

Chromochłonność w stawie kolanowym może być rozpoznawana u osób w każdym wieku. Przyczyny choroby mogą być następujące:

– urazy kolana;

– odkształcenia stawów;

– wrodzone, a także nabyte w wyniku pewnych chorób, nieprawidłowości w rozwoju części stawu;

– zmiany związane z wiekiem, takie jak zmniejszenie się powstawania płynu maziowego, który karmi chrząstki.

Najczęstszą jednak chorobą obserwuje się u młodych, pełnych sił ludzi, którzy są zbyt aktywni w sporcie, w wyniku czego kolano nadmiernie obciążają. W tej kategorii są głównie sportowcy, zwłaszcza ci, którzy angażują się w piłkę nożną, podnoszenie ciężarów, hokej, łyżwiarstwo figurowe. Ale nie tylko sportowcy-specjaliści tworzą chrzęstną chrząstkę stawu kolanowego. Znawcy problemów z kolanem znają fani sportu, którzy chcą utrzymać swoje ciało w idealnym kształcie. Takie osoby obciążają nogami w mniejszym stopniu, ale biorąc pod uwagę, że są zaangażowani bez trenera, często wykonują nieprawidłowe ćwiczenia, które prowadzą do mikrometania stawu kolanowego.

Wśród innych powodów, które powodują zniszczenie chrząstki hialinowej, można zadzwonić:

– zaburzenia równowagi mięśniowej;

– urazy kości udowej i piszczelowej, które tworzą staw kolanowy;

– urazy rzepki;

– nadwaga (osoby otyłe zawsze bardzo obciążają swoje kończyny dolne);

– noszenie niewygodnych butów, które mogą powodować dodatkowe naprężenia stawu kolanowego;

– wrodzone lub nabyte odkształcenia stóp.

Klasyfikacja

W zależności od tego, jak daleko zniszczyła się chrząstka, chondromitalia stawu kolanowego dzieli się na cztery etapy:

– pierwszy, w którym zaczynają się deformacje, dlatego symptomatologia jest słaba, a leczenie jest wystarczająco skuteczne;

– druga, charakteryzująca się pojawieniem mikropęknięć w chrząstce, która powoduje dość zauważalne bolesne zjawiska;

– trzecia, w której pęknięcia pogłębiają, w niektórych przypadkach dochodzą do kości;

– czwarty, najbardziej zaniedbany, wymagający bardzo złożonego i kosztownego leczenia.

Rozważmy te stopnie bardziej szczegółowo.

Pierwszy stopień

Chromatografia pierwszego stopu stawu kolanowego charakteryzuje się pojawieniem się pierwszych deformacji chrząstki – tkankę zaczyna słabnąć, a na powierzchni stawu widoczne są małe, bezbolesne uszczelnienia. Z ciśnieniem mogą powodować tylko niewielkie dyskomfort, tak wielu ludzi zaniedbuje ten objaw.

Co jeszcze jest charakterystyczne dla początku rozwoju choroby? Te pierwsze oznaki obejmują chrupnięcie kolan lub coś podobnego do kliknięć, szczególnie zauważalne, gdy osoba wzrasta ze zgrzyt, wspina się po schodach, wykonuje pewne ćwiczenia, na przykład wygina nogę tak, że piętę dotyka pośladków, a następnie wyprostowuje. W celu strzeżenia bólu i bolesnych wrażeń po długim siedzeniu z wygiętymi nogami lub stopami.

Jeśli natychmiast udasz się do lekarza z powodu takich objawów, leczenie może być ograniczone do delikatnego schematu, diety i spożycia suplementów diety – chondroprotektorów.

Drugi stopień

Chondromitalia drugiego stopnia stawu kolanowego zaczyna się w wyniku nieleczonego 1 stopnia choroby z zachowanym intensywnym rytmie życia i wysiłku fizycznego. Na tym etapie chrząstka jest stratyfikowana w włókna, pęknięć, ale obszar uszkodzenia nie przekracza 13 mm. Osoba odczuwa ból w nagłych ruchach (podnosząc się z krzesła, początek biegu lub chodzenia, ćwiczenia, w których chcesz wyginać i wyginać nogi). Drugi stopień jest zauważalny i wizualnie. Wraz z tym, dotknięte kolana pęcznieją, może zaczerwienić skórę. Leczenie w tym przypadku może być konserwatywne i obejmuje fizykoterapię, leki, ograniczenie wysiłku. W tym przypadku głównym celem lekarzy jest usunięcie zespołów bólowych, a następnie rozpoczęcie odbudowy chrząstki.

Trzeci stopień

Chromatografię trzecią stopień stawu kolanowego uznaje się za ciężki i praktycznie nieodwracalny rodzaj zniszczenia ciała chrząstki. W dalszym ciągu rozbija się na włókna, zwiększa się głębokość i liczba pęknięć, a obszar deformacji już znacznie przekracza 13 mm. Ten etap choroby może występować w ostrych i przewlekłych formach. Kiedy ostra osoba czuje ból w kolanie, niezależnie od tego, czy wykonuje ostre lub gładkie ruchy translacyjne. Cechy charakterystyczne obejmują:

– zapaloną skórę w okolicy stawu dotkniętego;

– ograniczenie mobilności;

– duże trudności przy robieniu przysiadów.

W formie przewlekłej osoba doświadcza ciągłego matowego bólu podczas chodzenia, zwiększając się np. Podczas wchodzenia po schodach. Często te ruchy towarzyszą crunch lub słabe kliknięcia.

Leczenie trzeciego stopnia jest dłuższe i kosztowne, a lekarze nie zawsze gwarantują całkowite przywrócenie tkanki chrzęstnej. W celu złagodzenia bólu i wczesnego odbudowy tkanek chrząstki często zaleca się wstrzyknięcie w stawie kolanowym, które powinno być wykonywane tylko przez doświadczonego specjalistę – ortopeda lub traumatologa. W celu usunięcia procesu zapalnego można zalecić wstrzykiwanie domięśniowe i procedury fizjoterapeutyczne.

Czwarty stopień

Chromatografię stawu kolanowego 4 stopnia obserwuje się, gdy pacjent nie leczy się wcale, lub traktował je niewystarczająco, na przykład tylko zatrzymał ból. Na tym etapie niszczenia chrząstka jest tak znacząca, że dociera do kości. W przyszłości zaczyna się także zapaść, co prawie zawsze prowadzi do niepełnosprawności. Na zewnątrz 4 stopień wyraża czerwień i obrzęk stawu kolanowego, czasem bolesne jest dotknięcie go. Osoba o takich odkształceniach stawu jest trudna do ruchu bez użycia specjalnych środków (trzciny, kule). Czasami, u 4 stopni chrzęstniaków, pacjenci skarżą się na ogólne pogorszenie.

Diagnostyka

Z powyższymi objawami należy skontaktować się z ortopedystą lub, jeśli lekarz nie ma takiej specjalności w poliklinice, traumatologa lub chirurga. Rozpoznanie zaczyna się od anamnesis. Lekarz dowiaduje się, czy u pacjenta wystąpił uraz kolana, określa rodzaj bólu i wykonuje badanie wzrokowe. Następnie pacjent jest poddawany badaniu rentgenowskiemu (wstępna diagnoza), artroskopia (jest to procedura wkładania miniaturowego artroskopu do stawu), MRI lub CT.

Jak leczenie stawów kolanowych chrzęstną?

Z tą chorobą metody leczenia zależą od stopnia zniszczenia chrząstki.

Jak wspomniano powyżej, w klasie 1 zaleca się leczenie zachowawcze, w tym:

– obowiązkowe noszenie bandaża lub specjalnego bandaża utrwalającego, a ostatnio kinesiotypów są często używane;

– zmiana poziomu wysiłku fizycznego na nogach;

– ćwiczenia terapeutyczne;

– leki lub suplementy diety z siarczanem chondroityny lub glukozaminy.

W 2 i 3 stopni, po pierwsze, terapia jest wykonywana w celu złagodzenia objawów zapalnych. Po tym lekarz może przepisać resekcję zdeformowanego obszaru chrząstki. Pod koniec tej procedury wnękę stawową przemywa roztworem soli fizjologicznej. Jeśli resekcja nie jest możliwa, lekarz przepisi implantację złamań. Materiał implantu pobiera się ze zdrowej chrząstki pacjenta, tak że tkanki są w 100% z aklimatyzacji.

Inna metoda leczenia – kłucie w stawie kolanowym roztworu kwasu hialuronowego.

Poprawia jakość płynu maziowego, sprzyja regeneracji tkanki chrząstki, redukuje stany zapalne.

Po wstrzyknięciach lub resekcji konieczne jest leczenie uzupełniające, zabiegi fizjoterapeutyczne w postaci nanoszenia parafiny lub ozocytu na terapię kolana, laserem i magnetoterapią, zaleca się elektroforezę. Ponadto pacjent pijał przebieg chondroprotektorów i witamin. Wśród leków są popularne "Arthron" i "Arthron Complex", "Teraflex" i "Teraflex Advance", "Structum", "Chondroitin Akos".

Z 4 stopniami tych środków może nie wystarczyć, ponieważ najczęściej przywracanie tkanki chrząstki stawu kolanowego jest bardzo wątpliwe. W takich przypadkach wykonaj złożone operacje plastyki osteochondrycznej, przeszczep komórek macierzystych, tunelowanie, co polega na wykonaniu wielu otworów w kościach podczerwieni. W wyniku tych ukierunkowanych urazów organizm tworzy tkankę łączną zdolną do pokrycia ubytków chrząstki.

Porady uzdrowicieli

Chondromalację stawu kolanowego jest poważną chorobą, której objawy nie mogą być ignorowane. Przepisy lekarzy od ludzi nie będą mogły przywrócić tkanki chrząstki, ale pomagają usunąć ból i na chwilę, aby przywrócić radość z ruchu. Tak więc, gdy zapalenie stawu kolanowego się pogorszy, uzdrowiciele powinni stosować lód w obszarze problemowym. Taka krioterapia pomoże uniknąć obrzęku. W przyszłości zimne sprężarki powinny być zastępowane ciepłymi ściśniętymi. W tym celu można używać naparów alkoholowych z jaskieru polnego, kasztanu, sabelnika, korzeni łopianu z jedenaście. Przygotowywanie nalewek na zasadzie ogólnej. Jako środek wspomagający, równolegle do głównego sposobu leczenia, można wypić herbatę ziołową, na przykład z cykorii z liść żurawiny. Zwolnienie bólu i obrzęku pomaga i przymocowuje do kolan świeżej liści kapusty lub tkaniny zwilżonej roztworem z propolisem. Niektórzy uzdrawiający zalecają, abyś wcierał ciepły olejek beztłuszczowy do kolana lub pocierał rzepkę pół cytryną.

Niezależnie od wyniku metod ludowych, wizyta u lekarza dla osób cierpiących na ból kolana jest obowiązkowa.

Zapobieganie

Aby zapobiec chondromalacji stawu kolanowego, lekarze dają takie zalecenia sportowcom:

– Nie należy rozpocząć podstawowego treningu, nie uprzednio rozgrzanego i rozgrzewającego mięśnie;

– Podczas ćwiczeń siłowych na kolanach są specjalne bandaże – wkładki kolanowe.

Ogólne zalecenia odpowiednie dla wszystkich osób to:

– monitoruj swoją wagę;

– Nie nosić niewygodnych butów i ważne jest, aby była w ciosach;

– unikać obrażeń i ciężkich ładunków na nogach.

Oprócz leczenia, dieta jest ważna w chondromalacji stawu kolanowego. Składa się on z odmowy sody, produktów wędzonych, tłustych potraw, hot-dogów. Konieczne jest zmniejszenie ilości węglowodanów i soli w diecie oraz zwiększenie spożycia owoców i soków z nich, galaretki, zimnej, marmolady na naturalny agar, produktów mleczarskich, czerwonych ryb, orzechów, rodzynków.

Prognoza

Szanse na całkowite przywrócenie stawu kolanowego wraz z niszczeniem chrząstki stawowej zależą od stadium choroby, w której rozpoczyna się leczenie, a także zdolności przywracania ciała pacjenta. Lekarze nie podają dokładnych przepowiedni, ale nie ulega wątpliwości, że chrzęstniaka stawów kolanowych pierwszego stopnia jest całkowicie wyleczona, jeśli pacjent spełnia wszystkie zalecenia ortopedyczne. Z chorobą 2 i 3 stopni po resekcji chrząstki wymaga długiej rehabilitacji. W klasie 4 chrząstka stawowa nie jest całkowicie odtworzona, ale pacjent powraca do możliwości bezbolesnego chodzenia i innych ruchów.