Raskolnikow w powieści „Zbrodnia i kara” F. M. Dostoevskogo

„Zbrodnia i kara” – słynne dzieło Fedora Dostoevskogo. Po raz pierwszy został opublikowany przez magazyn „rosyjskiego Gazette” w 1866 roku. Praca jest uważana za pierwszą wielką powieść w dojrzałym okresie twórczości autora. Jest to coraz bardziej popularne nie tylko wśród swoich rówieśników. Do tej pory, to jest zawarte w programie nauczania. Młodzi czytelnicy są zaangażowane w dokładnej analizie działania głównego bohatera i napisać esej na temat Raskolnikowa.

Dlaczego przestępstwo zostało popełnione

Opowieść skupia się na cierpienia psychiczne i dylematów moralnych, które próbuje rozwiązać główny bohater Rodion Raskolnikow. „Zbrodnia i kara” opowiada historię ubogiego studenta, który nie tylko rozwiniętych, ale również realizowanego planu morderstwo nieuczciwej lichwiarza ze względu na jej stan.

Raskolnikow twierdzi, że z pieniędzy z lombardu mógł zrobić dobre uczynki. Aby jakoś usprawiedliwić zbrodnię mówi znak, który wydał świat z bezużytecznego pasożyta. Co więcej, popełnia morderstwo w celu przetestowania ich hipotezę, że niektórzy ludzie nie są w stanie to zrobić, ale nawet mieć to prawo. Raskolnikow w powieści „Zbrodnia i kara” wielokrotnie porównuje się do Napoleona Bonaparte. Rodion uważa, że zabijanie jest dopuszczalne, jeżeli odbywa się to w dążeniu do wyższych celów.

Znaczenie pracy lub teoria głównego bohatera

Powieść „Zbrodnia i kara” jest dość skomplikowana. Ściśle mówiąc, ta praca jest detektywem. Ale to, gdzie czytelnik wie, kto go zabił, od samego początku. Nie ma intrygi, w połączeniu z poszukiwaniem zabójcy. Nie ma pojęcia, przestępca kryminalny i filozoficzne i psychologiczne znaczenie. Morderstwo się trudne. Jest to raczej teoretyczne.

Co to jest teoria, a następnie Rodion Raskolnikow w powieści „Zbrodnia i kara”? Istnieją dwie kategorie dzielą rasę ludzką. Niektórzy ludzie są świetne, prowadząc całą ludzkość do celów przeprowadzania wielkie plany i przenieść historię do przodu. Mogą sobie pozwolić na wszystko. Nawet zbrodnia – aby osiągnąć swoje cele światła.

Inne małe i nieistotne, nijaki mali ludzie. Ich życie nie jest interesujące i ważne. Ich historia bezlitośnie baranów na własnym fundamencie. Następnie Raskolnikow zastanawiał się czy, w jakim kategoria ludzi sam Rodion Romanowicz, należy. W celu odpowiedzi na to pytanie, bohater i przejść na przestępstwa.

Czytniki sympatii i innych znaków działa Rodion

Raskolnikow jest w powieści „Zbrodnia i kara” negatywny bohater? Nawet wtedy, gdy wszyscy wiedzą, że jest mordercą, nie traci przychylność swoich bliskich, ani matka, ani siostry, ani nawet Sony. Nawet Readers' Choice Rodion nie jest pozbawiony. Pomimo swojej zbrodni, wciąż pojawia się jako czystej duszy.

Jest to człowiek, który jest bardzo wrażliwy na ból świata, niesprawiedliwości społecznej. Rodion Romanowicz elastyczne. Ale najgorsze, że jest on teoretykiem. Jego myśli zdawały się tłumić samo życie, wchodząc w konflikt z nim, a nawet próbując narzucić jakiś schemat.

Dobroczyńca, mechanizm lub oszustwo

Wszystkie imprezy w dziele „Zbrodnia i kara” występuje u progu – na granicy życia i śmierci, rozsądku i szaleństwa. Jest to jedna z charakterystycznych cech poetyki Fedora Dostoevskogo. Bardzo wyraźnie w powieści opisuje mechanizm samooszukiwania. Raskolnikow po zbrodni, starając się przekonać samego siebie, że uczynił to, aby stać się dobroczyńcą, aby uratować rodzinę, siostrę i matkę.

W rzeczywistości, jest on oszukuje samego siebie. I popełnił tę zbrodnię Rodion Romanowicz na sam udowodnić nie tylko prawdopodobieństwo jego teorii, ale także to, co on może zrobić coś takiego, bo nie „wszy”, wyrażoną przez samego Raskolnikowa. Cytaty z jego dzieł, również są wypełnione poczuciem teorii, że postać tak uparcie realizuje. Ale żeby zrozumieć błędność poglądów Rodion wystarczających do rozważenia, na przykład, Sonia, która jest w powieści jego przeciwieństwem. Przekroczyła również pewną linię, ale ta dziewczyna jest naprawdę poświęcił się dla innych.

Rodion Raskolnikow. Zbrodnia i kara, czy tożsamość Upadku

powieść Dostojewskiego – praca o upadek i na powstanie jednostki. Na walkę w głowie fałszywa idea sumienia. Sumienie do Fedora Dostoevskogo jest głosem Boga, posłaniec wyższego sensu i prawdy. Wydawałoby się, że jest – aby zabić szkodliwe staruszka, bezużyteczny i zła. I stało się, że zabijając ją Rodion Raskolnikow zabił. On położył się w prywatność narożnej samotności i izolacji.

Wyjściem jest możliwe tylko na drodze do pokonania fałszywe idee. I to pomaga Rodion Romanowicz bohaterka powieści Sonieczka Marmieładow. Jest nosicielem wyższej prawdy w tej pracy. Prawda o miłości, poświęceniu i przebaczenia. Przy jego pomocy i może ożywić tożsamość zabójcy Rodion Raskolnikova.

Zmartwychwstanie głównego bohatera

Czytelnik będzie zobaczyć jak Marmieładow i Raskolnikow w powieści „Zbrodnia i kara” przenoszone są do brzegów wielkiej syberyjskiej rzeki. Dzieje się to w końcowym produkcie. Petersburg nie jest kamień pod jego nogi i znaków zwykłej ziemi, gleby. Wokół zieleni, lasów i rzek. I to jest bardzo ważne. Jest tutaj możliwe zmartwychwstanie bohatera. Ale jeszcze nie żałował.

Jedyną rzeczą, którą oszczędzono Rodion Romanowiczu – które złożyły uznanie. uważa, że skazańców i go nienawidzę, ale jak Sonya. Ponieważ dla każdej osoby Rosyjskiej, według Fiodora Dostojewskiego, ważne jest, aby wiedzieć, że nawet jeśli zgrzeszył, ale samo pojęcie grzechu nie zaprzecza. Jest najwyższy sąd. Ale Raskolnikow był jego i chciałby, aby anulować. W tym roku został znienawidzony i skazanych.

Rodion Romanowicz leczyć z pomocą Soni

Ponadto, w produkcie powinna być marzeniem Raskolnikowa od zarazy, która ogarnęła całą ziemię, morderstw, fakt, że ludzie nie mogą uzgodnić między sobą. I to wszystko jest konsekwencją idei Rodion Romanowicz. W takim przypadku, jeśli to obejmowało całą ziemię. To właśnie po to marzenie zaczyna odzyskanie głównego bohatera.

Jak mówi Fiodora, jego bohaterowie wskrzeszony miłość. Ale praca jest nadal otwarta. Powieść kończy się nową historię, która jest jeszcze przed nami. Ostatnie słowa bohatera świata i autor nie mówi. Tekst miejsca nie jest zamknięta. Podobno taki sam jak los Dostojewskiego została otwarta.

Historia pisaniu prac

„Zbrodnia i kara” – punktem zwrotnym dla Dostojewskiego w życiu osobistym iw literaturze. Dostojewski pomyślany swoją powieść w lecie 1865 roku. W tym czasie stracił większość swojej fortuny, nie mógł zapłacić rachunki, a nawet pozwolić właściwego posiłku.

W tym czasie autor powinien mieć dużych sum pieniędzy na jej wierzycieli, niemniej jednak w tym samym czasie próbuje pomóc rodzinie brata Michaela, który zmarł na początku ubiegłego roku. I w tym trudnym czasie, Fiodor Michajłowicz spotkał się z drażnić Snitkinoy, który początkowo był jego stenographer. A później stał się drugą żoną.

Poślubiając ją Dostojewski wyjechał do ucieczki przed wierzycielami. Bierze kolejny brat i ogromne długi. Za granicą, spędzają cztery lata, a przez cały ten czas Dostojewski nadal tworzy nowe dzieła. Niemniej jednak powieść „Zbrodnia i kara” może być uznane za najbardziej istotne dla pisarza.