Słodzik: produkt dla diabetyków, sportowców i osób na diecie

Słodzik – jest integralną częścią diety osób z cukrzycą, sportowców i tych, którzy dążą do zdrowego i prawidłowego odżywiania. Oczywiście użycie nie jest konieczne, ale jeśli przepisane przez lekarza lub dietetyka jest konieczne, aby wyeliminować słodkie, i nie mogę sobie wyobrazić, jak żyć, to jest dokładnie to, co trzeba bez niego.

Jakie są słodziki? Cóż, w pierwszej kolejności, są one podzielone na naturalnego (naturalnego) i sztuczny (syntetyczny).

Naturalny substytut cukru. Gatunków. Plusy i minusy

Naturalny słodzik bo tak nazywa, które są zawarte w roślinach, jagody, owoce, a nawet niektórych warzywach. Najczęstszymi naturalne środki słodzące – jest fruktoza, miód, sorbitol i ksylitol. Mogą być stosowane w cukrzycy, gdyż przekształca się w glukozę, praktycznie nie podnoszą poziom cukru we krwi ze względu na powolne przemiany biochemiczne.

Fruktoza jest o wiele słodsze niż cukier, więc jest stosowany w małych ilościach jako słodzik. Dla diabetyków jest to dozwolone, ponieważ nie zwiększy cukru, chociaż jest to szkodliwe dla serca. Liczba kalorii, które dostają się do organizmu, gdy jest on używany, jest tak mała, że dla sportowców i dietetyków jest opcja najbardziej opłacalne.

Sorbitol w dużej ilości skoncentrowanego w popiele morele i górskich. Jest on używany przez diabetyków, ale absolutnie nie urodziwy do utraty wagi. Jest to praktycznie kalorii cukier kalorii, a smak w 2-3 razy mniej słodki. Z częstego używania, powoduje niestrawność i przyrost masy ciała.

Ksylitol nie jest gorsza kalorycznej cukru, ale nie wpływa na jego poziom we krwi. Dlatego zaleca się, aby chorych na cukrzycę, ale dla sportowców i osób utraty wagi jego używanie jest zabronione. Ksylitol stymuluje procesy metaboliczne w organizmie, poprawia kondycję szkliwa. Ubocznym w długotrwałym stosowaniu leku jest zaburzenie żołądkowe.

Stevia – roślinie, z której się napoje, tabletki lub proszku, stosowany jako substytut cukru. Jego główną różnicą od reszty – całkowitego braku przeciwwskazań: jest niskokaloryczna, nie zwiększa się poziom cukru i wspomaga utratę wagi.

Sztuczny słodzik. Gatunków. Plusy i minusy

Sztuczne słodziki (slastiliny) nie wpływa na poziom cukru we krwi i zawierają praktycznie żadnych kalorii. To sugeruje, że mogą jeść na diecie diabetyków i osób. Ich charakterystyczną cechą jest to, że są one w dziesiątki, a nawet setki razy słodszy niż cukier.

Sacharyny kilkaset razy słodszy niż cukier, ale nie ma kalorii i nie jest wchłaniany przez organizm. Z tym wszystkim zaleca się go używać bardzo rzadko, gdyż zawiera substancje rakotwórcze, mogą powodować poważne choroby. W Europie już dawno została odrzucona.

Cyklaminian nieznacznie gorsze od sacharyny słodyczy, ale jest to również mało kalorii i jest używany przez ludzi pragnących schudnąć. Ten substytut cukru jest rzadko używany przez Europejczyków mimo swojej przystępnej cenie. To nie jest zalecane dla osób z niewydolnością nerek, a także w okresie ciąży i laktacji.

Aspartam jest używany do słodzenia napojów i dokonywania cukierniczych. Ten substytut jest zabronione dla osób cierpiących na fenyloketonurię.

Acesulfam potasu stosuje się do napojów i wypieku. Nie zawiera kalorii, choć jest znacznie słodszy niż cukier, podobnie jak innych substytutów cukru. W cukrzycy, może on być stosowany w diecie, ponieważ jest szybko usuwany z organizmu i nie podnosi poziomu cukru we krwi. Acesulfam ma kilka wad: wpływa na serce i ośrodkowy układ nerwowy.

Sukrazit dozwolone również diabetykom. On nie jest wchłaniana przez organizm, to nie zwiększa poziom cukru, a najbardziej ekonomiczne wśród innych produktów z tej serii. Jednym z elementów sukrazita toksyczny, więc używać go tylko w ograniczonych ilościach.