Żyto ozime: ogólny opis

Zima żyto jest bardzo ważne paszowe i żywności upraw, która zawiera dużą ilość białek (do 15 procent) i węgla (81-procentowy). Ponadto, w jego ziaren zawiera witaminy A, B i E z mąki do wypieku chleba żytniego, wartość biologiczną i kaloryczność przekracza równoważnik pszenicy. Głównym agronomic znaczenie kultury, przede wszystkim jest to, że ze względu na jego szybkiego wzrostu i wysokiego krzewienia jest w stanie skutecznie tłumić chwastów. Żyto otręby, ziarna i mąki stosuje się również w postaci koncentratu paszy, która nie jest gorsza wieloletnich traw jakości. Ponadto, żyto ozime jest również wykorzystywane w celach technicznych. Bardziej szczegółowo, może być przetwarzany melasy alkoholu i skrobi oraz ze słomy do wytwarzania masy celulozowej i kwas octowy.

Hodowlę utworzone z chwastów, który atakuje uprawy pszenicy. Miejsce pochodzenia uważany jest w Azji Południowo-Wschodniej i na Kaukazie. Na Ukrainie, żyto ozime pierwszy pojawił się wokół pierwszego tysiąclecia pne, a pierwsze wzmianki o uprawie na terytorium Rosji sięgają IX wieku. Teraz jej uprawa jest powszechne, nie tylko w naszym kraju, ale także w Stanach Zjednoczonych i Europie Zachodniej. Mimo to, w świecie do roku spośród wszystkich zbóż upraw żyta znajduje się na jednym z ostatnich miejsc. Obszar jej rocznego upraw wynosi około dwadzieścia milionów hektarów. Przy wzroście na urodzajnych glebach żyta i wprowadzenie wystarczającej ilości nawozu daje z dobrą wydajnością (do 20 kwintalach na hektar). Jednocześnie, w porównaniu z pszenicą tę liczbę o połowę mniej.

Teraz kilka słów o tym, kiedy siać żyto ozime. Odbywa się to na jesieni, kiedy średnia temperatura wynosi około piętnastu stopni. W tym przypadku znacznie mniej prawdopodobne, aby zostać uszkodzone przez pasożyty, a sama kultura lepiej zakorzenione. Upraw może wytrzymać mróz 25 stopni. Kiełkowanie zaczyna występować w podłożu, nawet przy 2 ° ciepła i przyjaznych pędów tworzą się, gdy temperatura wynosi 10 °. Dzięki dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym żyta ozimego niesie nawet suszę wiosenną. Ponadto, w okresie ich wzrostu kultury nie jest bardzo wymagający na wilgoć, więc dobrze rozwinięta i długie deszcze, aw upale. Nie jest wybredna i typ gleby. Żyto zwykle rośnie nawet na piaszczystych i nieurodzajne gleby. W porównaniu do innych upraw, lepiej wchłania fosforu i potasu bezpośrednio z podłożem.

Najpowszechniej stosowane mamy tetraploidalnych i diploidalnych odmian żyta ozimego. Różnica między nimi polega na liczbie chromosomów, które tworzą komórki somatyczne roślin. Pierwszy z tych gatunków pojawiła się stosunkowo niedawno i ma 28 chromosomów. Co do drugiego, to ma 14 chromosomów. Bardziej rozpowszechnione odmiany diploidalne. Najbardziej popularne wśród nich są takie, Niva, woli i Boguslavka. Grupa odnotowała tetraploidalnej września Puhovchanku i Drevlyane.