"Taras Bulba": rodzaj pracy i cechy

Praca "Taras Bulba", której gatunek jest przedmiotem tego przeglądu, jest jednym z najsłynniejszych dzieł słynnego pisarza N. Gogola. Książka została wydana w 1842 (jednakże przedtem poddana została znacznej edycji redakcyjnej). Historia powstała w pierwszej połowie XVII wieku, wśród kozaków w Zaporożu.

Historyczne historyczne

Dzieło "Taras Bulba", którego gatunek, co do zasady, określa się jako historię historyczną, nawiązuje do konkretnych faktów historycznych walki narodu ukraińskiego przeciwko Polakom.

Uważa się zatem, że prototyp bohatera był jednym z zwolenników B. Chmielnickiego, który również miał kilku synów. Pracując nad rękopisem, pisarz starannie studiował źródła historyczne, w szczególności dzieła poświęcone Kozorom Zaporoże.

Funkcje

Niektórzy badacze dostrzegają cechy powieści historycznej w historii "Taras Bulba". Gatunek utworu nie jest jednak tak trudny do zdefiniowania ze względu na to, że jest dość skomplikowany zarówno pod względem projektowania, jak i na działce.

W książce, pomimo niewielkiej ich objętości, znajdują się cechy literatury epickiej: można to zobaczyć na podstawie opisu sceny życia ludowego, natury, życia Kozaków. W niektórych miejscach autor ucieka się do wywyższonej, a nawet nieco uroczystej mowy, która przypomina starożytne starożytne legendy. To różni się od historii w zwykłym znaczeniu słowa "Taras Bulba". Gatunek kompozycji jest bardzo podobny do wielkiej prozy historycznej, ponieważ w niej historia służy nie tylko jako tło działania, ale stanowi część samej fabuły.

Obraz bohatera w kontekście kontekstu historycznego

Naciskami Gogola jest ruch wyzwolenia kozaków z Zaporoża, którzy z rękami w ramionach przeciwstawiają się Polakom. Bohaterem jest rzecznik narodowego ducha. Dlatego pisarz zwrócił tak dużą uwagę na jego charakter. Ten charakter okazał się tak przekonujący i wiarygodny, że wydawało się, że pochodzi z kart starożytnych kronik i kronik. Według sławnego krytyka literackiego V. Belinskyego, ten bohater stał się personifikacją wszystkich najlepszych cech zwykłych ludzi epoki, o których mowa, która ponownie przybliża tę pracę do głównej powieści historycznej.

Cechy działki

Studiując w szkole lekcje tej pracy wśród studentów, znane trudności mogą podnieść kwestię gatunku ("Taras Bulba" jest epicką opowieścią duchową) z tej książki.

Mała objętość i skondensowana działka dają podstawy do powiedzenia, że jest to opowieść. Opowieść autora opiera się jednak na bardzo epickim tle ruchu narodowego wyzwolenia, który obejmuje duże masy ludzi. W tym kontekście pisarz ujawnia wielkie wydarzenia z przeszłości, które obejmują szeroki zakres faktów historycznych. Gogol w swym bohaterze uosabiał całe warstwy społeczne, które wciągały się w wojnę z Polską, a tragedia, która wystąpiła z głównymi aktorami, jest uosobieniem dramatu wszystkich rozważanych wówczas ludzi.

Idea

Pytanie, jaki rodzaj pracy "Taras Bulba" pozwala ujawnić ideę autora. Gogol starał się pokazać swoje postacie w kontekście historii. Postacie są nierozerwalnie związane z wydarzeniami, które występują, tworzą z nimi jedną całość. Dlatego też nie można sobie wyobrazić aktorów w innym otoczeniu, w innej sytuacji, z wyjątkiem 17 wieku. Główną ideą, która przebiega przez całą pracę, jest idea głębokiego patriotyzmu i miłości do Ojczyzny. Pisarz pokazuje to poprzez zachowanie bohaterów, ich mowy, a także działań w czasie wojny.

Te cechy dają produktowi podobieństwo do historycznej epopei. W historii, głównym etapem akcji jest szerokie stepowe otwarte przestrzenie, które w swoim opisie przypominają starożytne rosyjskie opowieści i pieśni o bohaterach. Sama książka jest bardzo podobna do epickiej sylaby. Dlatego, jeśli chodzi o gatunek utworu "Taras Bulba", zawsze trzeba zrobić zastrzeżenie, że nie jest zwykłą historią w zwykłym tego słowa znaczeniu. Odpowiadając na to pytanie, zawsze trzeba zadbać o to, aby praca była bardzo bliska historycznej epopei ludowej.