Niektóre grupy językowe

Wszystkie języki mówione na planecie mają w przybliżeniu identyczną strukturę złożoności. Zdaniem naukowców, prymitywne dialekty nie istnieją. Każda przysłówka idealnie nadaje się do odzwierciedlania i wyrażania kultury ludzi mówiących.

Powiedzieć dokładnie, ile dziś istnieje przysłówek jest trudne. Kwestia tego, jak zachowywał się język, pozostaje nierozwiązany. Ponadto nie ma pewności, że wszystkie dialekty, dialekty, dialekty, które istnieją na Ziemi są znane nauce. Według niektórych minimalnych szacunków, liczba języków idiomatycznych obecnych na świecie waha się od dwóch i pół do trzech tysięcy. Zgodnie z maksymalnymi szacunkami liczba dialektów jest kilkakrotnie większa.

Istnieją podstawowe dialektyczne rodziny. Ta klasyfikacja obejmuje tradycyjnie przydzielone grupy językowe. Są podzielone według stowarzyszeń geograficznych. Wskazuje główne lub wszystkie oddziały i podgrupy wchodzące w skład grup językowych, a także najbardziej znane dialekty.

Pierwszym ustalonym za pomocą stosunkowo historycznej metody była rodzina indoeuropejska. Po odkryciu sanskrytu wielu badaczy (rosyjskich, francuskich, włoskich, niemieckich, duńskich i innych) brało udział w aktywnym badaniu oznak pokrewieństwa w różnych dialektach Azji i Europy, podobnie wyglądających. Niemieccy naukowcy nazywali tę grupę "indoeuropejską" (a czasami nazywają to). Jednak w innych krajach ten termin nie ma zastosowania.

Odrębne grupy językowe zawarte w rodzinie indoeuropejskiej to po grecku (to tylko dialekty greckie), irański, indyjski (indo-aryjski). Obejmuje ona także włoski oddział. Pierwotnie łacina. Następnie powstało liczne potomkowie tej gałęzi. W ten sposób powstała nowoczesna grupa języków romskich, celtyckich, bałtyckich, germańskich, słowiańskich. Obejmuje to także pojedyncze albańskie i ormiańskie dialekty. Grupy językowe mają ogólnie uznane cechy rodzinne. W tym względzie wyróżniają mieszane dialekty. Na przykład są to języki indoeuropejskie, balto-słowiańskie.

Rodzina indoeuropejska jest gorsza w stosunku do dialektów w niej zawartych, do innych rodzin. Jest to jednak najbardziej rozpowszechniony pod względem geograficznym i największy według liczby mówców (nawet jeśli nie uważasz wszystkich ludzi, którzy używają języka hiszpańskiego, francuskiego, angielskiego, rosyjskiego, portugalskiego i wielu innych jako drugiego języka).

Rodzina Ural obejmuje dwa oddziały. Liczba dialektów należących do tej rodziny jest większa niż dwadzieścia, jeśli wziąć język Sami jako jeden. Jeśli weźmiemy pod uwagę dialekty Sami oddzielnie, to całkowita liczba przysłówków wynosi około czterdziestu.

Grupa języków Finno-Ugric jest uważana za dość dużą. Łączna liczba mówców wynosi około dwudziestu milionów osób. Obejmuje to języki bałtycko-fińskie (języki estońskie i fińskie), ugrycki (węgierski, Mansijski, chantyjski), fińsko-wołga (dialekty Mari i mordowicze), podgrupa permyjska (Komi-Zyryansky i Komi-Permyak oraz języki Udmurt). Specjalne miejsce zajmuje dialekt Sami.

Drugą gałęzią rodziny Ural jest Samoyed.

Należy zauważyć, że niektóre grupy językowe wchodzące w skład tej rodziny są na etapie wyginięcia. Obejmują one w szczególności małe dialektyka bałtycko-fińskich (z wyjątkiem Vepsian). Z czterech języków samoyatywnych pozostaje jeden – Nenets. Prawdopodobnie dialekt wodny już zniknął.

Według większości badaczy język ten powstał około pół miliona lat temu. Jednak niektórzy autorzy powołują inne postacie. Jednocześnie proces formowania języka jest nadal niejasny.