Dependencja emocjonalna: przyczyny. Centrum Pomocy Psychologicznej

Nie mogę żyć bez niego, bo ja to kocham! Na pewno słyszałeś to zdanie wiele razy w filmach, a może sam to powiedziałeś. W rzeczywistości tak wielu ludzi rozumie prawdziwe stosunki i jednocześnie jest bardzo mylne.

To nie jest miłość, a zależność jest emocjonalna w pierwszej kolejności. Zastępuje prawdziwe uczucia dla siebie i maskuje je wystarczająco dobrze, ale ma jedną poważną różnicę. Miłość jest jasnym, twórczym uczuciem, to jest wolność. Zawsze jest wzajemna, bo rośnie tylko w relacjach, nie daje męki.

Niewielka miłość jest błędną definicją. Takie w naszym świecie nie ma miejsca. Jeśli związek powoduje cierpienie, to ta zależność – emocjonalna, materialna lub inna – nie zmienia istoty.

Zależność jest substytutem miłości

Najczęściej jest to manifestowane w relacji między mężczyzną i kobietą. Wszyscy szukamy miłości, ważne jest, abyśmy mogli doświadczyć harmonii z bliskiej osoby. Ale zdarza się to z osobą zdrową. Jeśli dana osoba ma nieuszkodzoną raną psychologiczną, lukę w jego polu emocjonalnym, będzie namiętnie potrzebował miłości, ale nie będzie w stanie tego doświadczyć. Wszystko, co znajduje się w jego mocy, jest znalezienie obiektu, który odżywia go niezbędną energią życiową.

Cecha: pragnienie tej miłości lub energii (nazywaj to, co chcesz) nigdy nie zniknie. To tak, jakby dziura w duszy człowieka gapiła się, przez którą przepływało uczucie, a on z entuzjazmem chwycił jego źródło wymagające coraz więcej. Nazywa się to "nałogiem emocjonalnym". Twój związek jest chory i skazany, dopóki nie da się uzdrowić.

Manifestowanie zależności w stosunkach

Jeśli chcesz, znajdzie się wiele przykładów wokół siebie. Ciągłe koncentrowanie myśli na "umiłowanym" człowieku – jest to znana zależność. Emocjonalne w pierwszej kolejności, ponieważ te uczucia teraz determinują życie osób pozostających na utrzymaniu, jego relacje z innymi ludźmi, zdolność do pracy, kondycja emocjonalna i fizyczna.

Całe życie osoby zależnej jest w tych stosunkach. Wydaje się, że obiekt takiej "miłości" powinien być szczęśliwy. Tak się dzieje, ale to jest stosunek konsumpcyjny. Można podać przykład: młodzi ludzie decydują się mieszkać razem, a dziewczyna poświęca się wybranemu przez siebie, popycha wszystkie swoje marzenia i planuje to, pracuje i zapewnia rodziny, a on zdobywa prestiżową edukację i buduje karierę, a następnie … wychodzi z tego.

Jakie są powody

Dlaczego tak się dzieje? Ponieważ osoba nie powinna spieszyć się jak wir w relacjach, ale przejdź do centrum pomocy psychologicznej. Zamiast tego, czując, że jest nieszczęśliwy, łączy nadzieje na szczęście z tym związkiem.

Ale jak inaczej, ponieważ wszystkie umysłowe cierpienia i wątpliwości, wszystkie kompleksy są stracone pod jednym spojrzeniem ukochanego! Po raz pierwszy wydaje się, że tak się właśnie dzieje. Ale to tylko złudzenie, które niestety nie trwa długo. Stopniowo zaczynają się konflikty i nieporozumienia, niezadowolenie z partnerem i ze sobą.

Osoba, nie zdając sobie sprawy, cierpi coraz bardziej, co nieuchronnie prowadzi do załamania stosunków, rozstania i jeszcze większego bólu. I na przód, być może, nowy związek, w którym osoba będzie spieszyć z jeszcze większym zapałem, wierząc, że w końcu znalazł ten bardzo jeden. Nie jest trudno założyć, że wynik jest dość przewidywalny.

Dlaczego tak się dzieje?

Jaka jest istota tego zjawiska? Zależne zachowanie to przede wszystkim próba wyrównywania własnej niższości. Znaczeniem takich relacji jest to, że osoba pozostająca na utrzymaniu próbuje wypełnić pustkę wewnątrz siebie z partnerem. Ta pustka jest całkiem straszna. Ukazuje się jako nieskończone zimno, jak bolesny dyskomfort, wypełnienie którego jest kwestią życia i śmierci.

Dobrym centrum pomocy psychologicznej jest to, czego osoba potrzebuje w takich przypadkach, ale zamiast tego kontynuuje rozpaczliwe próby znalezienia duszy i szczęścia.

Korzenie zależności psychologicznej

Powyższe są przyczyny budowania relacji "chorych", ale to zjawisko ma swoje początki. Aby zrozumieć przyczyny, musisz wrócić do głębokiego dzieciństwa. Kiedy rodzi się dziecko, jest w związku z matką. Idealnie, nie czują się oddzieleni od siebie. Zapewnia to dziecku opiekę, poczucie zaufania i ochronę. Jeśli dana osoba normalnie przechodzi przez ten etap – dostaje wystarczającą miłość – będzie otwarty dla świata i normalnych relacji. Jeśli matka została odłączona, dał dziecku małą miłość, dorastał jej wiecznym pragnieniem, co będzie odzwierciedlone w zależnych relacjach.

Drugi ważny etap to w wieku 18-36 miesięcy. Teraz głównym zadaniem dziecka jest rozdzielenie, stając się osobą. Próbuje zrobić wszystko samemu i musi usłyszeć "tak" częściej niż "nie". Rodzic musi zapewnić bezpieczeństwo, ale nie przeszkadzać w eksploracji świata. Dziecko musi czuć, że jest cenne, a owoce jego działalności są również cenne.

W tej chwili rodzi się możliwość uczucia pełnego i urodzonego z innymi ludźmi w głębokim, emocjonalnym kontakcie. Jeśli rozwój nie powiódł się, gdyby działalność dziecka była stłumiona, został skrępowany, zbyt chroniony, wtedy utknie w zależnościach, cały świat zostanie zatruty strachem i nieufnością.

Rozwój nie kończy się, to jest, że urazy mogą być leczone, ale im się starzeje, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo. Jeśli w dzieciństwie nie zaspokajałaby potrzeby miłości, akceptacji i opieki, to "trzyma się" w relacjach z innymi ludźmi. Podstawą zależnych relacji jest strach przed życiem, niepewność, poczucie niższości, zwiększony niepokój.

Jak powstają relacje zależne?

Wymienione relacje są odrębnym tematem, który może stać się materiałem dla całej rozprawy. Zachowanie zależne jest objawia się faktem, że człowiek jest gotowy tolerować cokolwiek, po prostu nie zostać odrzuconym i nie pozostawać sam.

Jak już wspomniano, miłość w związkach zależnych jest sposobem na zrekompensowanie własnej niepowodzenia. Partnerem jest obiekt, który ma na celu uzupełnienie go holistycznym ja. Jak widać, takie związki są skazane na niepowodzenie. Stan psychiczny obu partnerów pogarsza się, chociaż korzyści drugorzędne mogą utrzymywać związek wystarczająco długo.

Rozwój takich stosunków

W rzeczywistości stosunki są bardzo ograniczone, w nich psychologiczne terytorium jednej osoby całkowicie rozpuszcza się na obszarze psychologicznym drugiego. Znika "ja", suwerenność, przestaje żyć swoim życiem, całkowicie rozpraszając życie partnera.

Jednakże stan psychiczny w takich warunkach może się pogorszyć. Zadanie napełniania się inną osobą jest niemożliwe, ponieważ wewnętrzna integralność jest osiągnięta jedynie w wyniku rozwoju zasobów wewnętrznych. Zależność jest położeniem innej osoby w miejscu Boga. Jednak utworzenie bohatera i służenie mu do zapominania siebie nie usuwa własnej niewydolności. Uzależnieniem jest odrzucenie siebie samego.

Różne scenariusze zależności

Scenariusze, które rozwijają opisany związek, dużo. Wszyscy jesteśmy bardzo różni, a wszyscy starają się uzyskać własne korzyści. Im bardziej emocjonalny człowiek, tym bardziej z pasją, w którą rzuca się w takie relacje i im szybciej się spala. Bardziej zastrzeżeni ludzie, wręcz przeciwnie, sprawdzą ich pod względem siły, wahają się, ale w rezultacie nie będą w stanie wykupić tego, czego potrzebują.

Spójrzmy na główne warianty scenariuszy zależności zależnych, z których żaden nie ma miejsca na prawdziwy intymność, odpowiedzialność i miłość. Cechy emocjonalne osób decydują, która z nich zostanie wybrana przez nich:

1. Odbicie w partnerze. Korzyść uzależnionej osoby jest tu oczywista: wybiera sobie takiego partnera, który będzie mu stale pokazał, że jest niezwykły. Trudno powiedzieć, kto traci więcej w tych stosunkach. Osoba pozostająca na utrzymaniu będzie stale domagała się, aby jego wybrany wyraził swoją miłość, zaspokajał pragnienia i osiągnął swoje stanowisko każdego dnia. To nieustannie skazane na udowodnienie, że jest lepszy od innych i godny miłości. Gdy partner zmęczy się obsłużyć jako lustro, relacja się rozpada.
2. Odmowa suwerenności własnej. To jest rozwiązanie świata w drugie. Poczucie miłości w tym przypadku jest tak wspaniałe, że człowiek żyje w interesie jego wybranego. On ponosi całą odpowiedzialność za życie, a równocześnie za pragnienia, cele i aspiracje. Oznacza to, że osoba zależna odgrywa rolę dziecka. Im bardziej emocjonalne dziecko, tym trudniej będzie budować takie relacje.
3. Może to być odwrotna sytuacja, gdy osoba pozostająca na utrzymaniu chce się pochłonąć swojego partnera, pozbawia go jego suwerenności, podporządkowania sobie. W tym przypadku osoba silnie nastawiona do emocjonalnej osoby odgrywa rolę rodzica. Prowadzi go, opierając się na założeniu: "Nie potrafi sobie radzić, wiem lepiej, jak mu lepiej".
4. Absolutne posiadanie i zniszczenie psychicznego obszaru przedmiotu miłości. Oznacza to, że partner dla osoby uzależnionej w tym przypadku jest postrzegana jako rzecz, a pełne posiadanie pozwala czuć się silne i znaczące. Odpowiedzialność za życie partnera jest zadeklarowana, ale nie jest realizowana, są po prostu używane. Na nim można sprawdzić własną zdolność do rządzenia.

Główne objawy uzależnienia emocjonalnego

Na pierwszy rzut oka silne uczucie (odczytywanie) jest synonimem miłości. W rzeczywistości jest to destrukcyjny związek, który musi być w stanie zobaczyć. Jak widzisz zależność za licznymi maskami? Przede wszystkim, w tym przypadku, partnerzy często konflikt, dowiedzieć się, związek, kłótnia. Jednocześnie zależny partner stara się utrzymać te relacje za wszelką cenę. Pomimo obelg, upokorzenia, pobicia, zazdrości i zdrady, znajdzie dla siebie setki powodów, aby zostać razem.

Warto zauważyć, że narkoman nieustannie stara się ratować swojego partnera, aby to zmienić na lepsze. Jest to najbardziej widoczne w przypadku przewlekłego alkoholika i jego żony. Jednocześnie osoba zależna odmawia postrzegania rzeczywistości, nadal w iluzjach, że wszystko się poprawi. Dla niego cały świat jest zwężony do jednego obiektu, przestaje komunikować się z przyjaciółmi, przestaje robić swoje ulubione rzeczy.

Zmiany wewnętrzne osoby zależnej zależą od tego, ile osobowości emocjonalnej. Ale najczęściej jego nastrój zmienia się w depresję i przygnębienie. On jest coraz bardziej przekonany o własnej nieatrakcyjności, poczucie własnej wartości spada przed jego oczami. Osoba zależna jest skłonna ukryć się przed otaczającym problemem w relacji z partnerem.

I może jednocześnie zarabiać na siebie jeszcze jedną lub kilka rodzajów uzależnienia. Niekoniecznie będzie to alkohol lub narkotyki – ktoś stanie się shopaholic, drugi usiądzie na słodyczy. Ostatecznie, uzupełnienie listy objawów jest pogwałceniem zdrowia fizycznego. To pogwałcenie snu i niestrawności, chorób skóry i chorób psychosomatycznych.

Jak pozbyć się uzależnienia emocjonalnego

Aby wyjść z opisanej sytuacji, możesz pomóc wykwalifikowanemu psychologowi. Jeśli mieszkasz w Moskwie, możesz skontaktować się z centrum Gestalt, gdzie oczekują na Ciebie najlepszych specjalistów w danej dziedzinie.

W rzeczywistości każda terapia jest apelem do siebie, powrotu do korzeni, do wczesnego dzieciństwa, do uzdrawiania się mocą miłości, która nie wystarczyła wtedy. To będzie oferowane przez psychologa.

Następnym krokiem jest bardzo ważne – rozpoznanie obecności uzależnienia. Jednym z oznak tego jest jego kompletna negacja. Dopóki nie przestaniesz i nie zwracaj się do niej, zostaniesz skazany na całe twoje życie, uciekając przed nią, udając, że po prostu jej nie widzisz. Dopiero po tym możemy wejść na nowy etap, studiować samych siebie, pogłębiać kontakty z sobą, odczuwać nasze własne pragnienia, długo zanikające i zapomniane, nasze uczucia, potrzeby i granice. Teraz staje się możliwe, aby pracować z poczuciem własnej wartości i zdolnością do przyjęcia siebie.

Doświadczenie silnych emocji u osób pozostających na utrzymaniu jest zwykle blokowane. Często stajemy się uzależnieni, gdy nie jesteśmy w stanie zaakceptować naszego lęku i lęku, wstydu i winy.

Zwalczaniem uczuć jest brak wolności i już wiesz, gdzie ta droga prowadzi. Dlatego ważnym kierunkiem pracy z psychologiem jest stopniowe odkrywanie całego spektrum uczuć dla siebie. Musisz pozwolić sobie na życie, czuć, zmieniać się z nimi. Otwiera to inną drogę – akceptację odpowiedzialności za ich życie. Jest to jednocześnie odrzucenie odpowiedzialności za życie innych, za ich los i decyzje. To jedyny sposób na ustalenie zdrowych granic w związku. To natychmiast rozwiązuje ogromną liczbę problemów, konfliktów, skarg i nacisków.

Głęboki poziom gojenia

Kiedy wszystkie poprzednie kroki zostaną przekazane, zostanie otwarta możliwość przejścia na nowy poziom. Psycholog pomoże Ci odzyskać poczucie słabości i uczucia, potrzebę intymności. Zwolnienie dziecka wewnętrznego jest długim i złożonym procesem. Zwykle, aby zakończyć ten proces, musisz wypracować konsekwencje urazu psychicznego. Praca z traumatycznymi doświadczeniami to potrzeba żałoby i pożegnania z niespełnionego dziecinnego szczęścia, z tymi snami, które pozostały niezrealizowane. W wyniku tego żałoby dorastamy.

Na koniec pozostaje ostatnie zadanie – nauczyć się konstruktywnej komunikacji bez manipulacji. Musimy nauczyć się akceptować siebie i innych, aby oprzeć się rzeczywistości i jej rozbieżnościom od naszych oczekiwań, akceptować własne emocje, akceptować i dzielić odpowiedzialność. I jednocześnie pozostań w kontakcie z twoim wewnętrznym dzieckiem. Pomoc psychologiczna będzie nieoceniona dla zdobywania nowych umiejętności.