Podobieństwo i różnica zwierząt jednego gatunku: gniew, kozica, rog

Istnieje wiele odmian antylopy. Różnią się wielkością, siedliskiem i wyglądem. Inną cechą tego pazurowego ssaka jest wgłębne rogi, które nie mają pędy.

Antelope wildebeest jest zwierzęciem z Południowej Afryki. Mając duże wymiary, przypomina konia z głową byka. Po dokładnym zbadaniu można pomyśleć, że jej wygląd jest gromadzony z małych rzeczy i szczegółów pochodzących od różnych zwierząt.

Antelope wildebeest ma grzywę i ogon, jak koń, na wewnętrznej stronie szyi jest owłosiony wisior, przypominający górskie kozy, a głos jest czymś jak ukoronowanie krowy. Zwierzę rośnie bardzo duże, o masie do 250 kg, osiągając 1,5 m wysokości i długości – 2,8 m. Również ma duże, szerokie rogi, które wygiąwają się do przodu, a potem na boki.

Antelope wildebeest ma cienkie, smukłe nogi, które pozwalają na osiągnięcie prędkości do 50 km / h. W zależności od podgatunku, kolor może być od szaro-brązowego do ciemnozielonego. To zwierzę roślinożerne, dlatego silnie zależy od pory deszczowej.

W poszukiwaniu pożywienia antylopy muszą migrować dwa razy do roku. Liczne stada, w których się zgubą, podczas biegu mogą uszkodzić środowisko, deptać po wielu kilometrach.

Okres łączenia rozpoczyna się w połowie kwietnia i trwa od trzech do czterech tygodni. Samice króliki 8,5 miesiąca. Antelope gnu – bardzo troskliwa i uważna matka.

W ściółce jest zwykle jedno (bardzo rzadko dwa) cielęta. Tylko godzinę po urodzeniu może chodzić i biegać. Po 7-10 dniach mała antylopa gnu próbuje już zioła, ale odmawia mleka matki dopiero po 7 miesiącach.

Skóra zwierząt nie może, ale polowanie na nie zawsze jest, bo ich mięso jest bardzo smaczne.

Podczas gwałtownego ataku drapieżników antylopy, wildebeest ucieka w różnych kierunkach. Są włączone do diety krokodyli, lwów, gepardów, hieny i lampartów. W rzadkich przypadkach gniew może odpierać atak z kopyt i rogów.

Z klasztorów na równinach górna antylopa-kozica różni się znacznie. Dzięki specjalnej strukturze kopyt doskonale porusza się po skałach. Zwierzę ma małe wymiary, rosnące tylko do jednego metra długości i ma ciężar nie większy niż 50 kg. Róg jest lekko zakrzywiony do tyłu i osiąga 25-30 cm.

Sernu można spotkać w górach Europy. Zazwyczaj żyją w opakowaniach od 15 do 25 osobników, składających się wyłącznie z młodych i kobiet. Samce żyją osobno, a w stadzie pojawiają się tylko podczas krycia.

Zwykle na początku lata górna antylopa rodzi 1-3 cielęta, które żywią się mlekiem tylko przez trzy miesiące. Długość życia kozica wynosi do 20 lat. Są polowani przez drapieżników, takich jak niedźwiedź, rysia i wilki.

W Azji istnieje również kilka odmian innych antylopy. Jednym z nich jest garna.

Ta azjatycka antylopa ma swoją własną osobowość: żeńska i męska, w przeciwieństwie do wielu innych przedstawicieli ssaków tego gatunku, mają inny kolor ciała. Pierwsze są dużo lżejsze niż ich przeciwnicy płci przeciwnej.

Garn jest średnio antylopą rosnącą 75-80 cm i waży 30-40 kg. Spiralne rogi, rosnące do 75 cm, mają tylko samce. Ona żyje około 12 lat.

Zwierzęta te żyją w licznych stadach tylko na równinach. Garnie nigdy nie wchodzą do lasu. Szybko przystosowują się do niekorzystnych warunków.

W okresie kojarzenia między samcami azjatyckich antylop, można zaobserwować okrutne walki. Okres ciąży kobiety wynosi 5-6 miesięcy. Po narodzinach młodych, kobieta ukrywa je przez kilka tygodni w wysokiej trawie.

Głównymi drapieżnikami, którzy łupią na garnę, są wilki. Ze względu na swoją ostrożność i zdolność do rozwijania dużej prędkości, ofiara innych dużych zwierząt te antylopy stają się rzadkie.