Który otrzymuje zwrotne „Portret Doriana Graya”: książka, film, sztukę

O dzieło sztuki może być często oceniane przez jaka Recenzje czytelników na nim. „Portret Doriana Graya” w tym zakresie – wyjątkiem. Po całej tej pracy, która dziś jest uważany za klasyczny, a nie tylko po angielsku, ale także w literaturze światowej, w czasie nazwał skandalem i atakowany od krytyków. Dlatego byłoby interesujące zobaczyć, jak to jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych i ciekawe w tym samym czasie prac postrzeganych czytelnictwa.

streszczenie

„Dorian Gray” – książka jest dość skomplikowana zarówno w historii i do punktu widzenia zmysłów. Został on napisany przez znanego angielskiego pisarza Oscar Wilde zaledwie trzy tygodnie. I ujrzałem światło w 1890 roku. Przepojona panowały na koniec wieku duchem niezgody, pełen skomplikowanych alegorii filozoficznych, praca ta natychmiast przyciąga uwagę opinii publicznej nietypowe treści i tych naglących problemów, które podnosi.

Powieść opowiada o niezwykle przystojny młody człowiek. On ma obsesję na punkcie wiecznej młodości i zachować swoją atrakcyjność wizualną, wyraża życzenie, aby zawsze pozostanie tak piękne, mocne, zdrowe, jak również w jego wczesnych lat dwudziestych. Słowa te w jakiś niezwykły sposób come true. Ale wtedy młody człowiek zaczyna prowadzić rozwiązłe życie, a jego portret zaczyna odzwierciedlać rozszerzenie wewnętrznej osobowości bohatera. W końcu, nie mogąc znieść świadomości własnej nieprawości, Szary próbuje zniszczyć rysunek, ale został zabity siebie, stając się zgrzybiały starzec.

o społeczeństwie

Nie jest zaskakujące, że taki kontrowersyjny osobnik otrzymał mieszane recenzje. „Pionowa Doriana szary” – nowa, w której wiele warstw może być podzielony. Ale najbardziej kontrowersyjny obraz spowodował pisarza współczesnego arystokratycznego społeczeństwa angielskiego. Wielu widziało go jako próbę zdyskredytowania wiedzą, inni twierdzą, że autor niesprawiedliwie oceniać przedstawicieli wyższych warstw społeczeństwa. Dziś, dla odmiany, jest opis bogatego świata jest szczególnie doceniane przez współczesnego czytelnika. Na podstawie tekstu powieści, mogą zorientować się, co było najwyższe kręgi szlachty z końca XIX wieku.

Ten aspekt powieści otrzymuje, z reguły pozytywne opinie. „Portret Doriana Graya” w naszych czasach jest uważany za pewnego, żywy i przekonujący reprodukcji artystycznych obyczaje, zwyczaje i sposób życia ówczesnej szlachty. Najwięcej użytkowników powiedzieć niewątpliwą umiejętność i talent pisarza w charakteryzacji dzisiejszych czasach do niego. W ten sposób, co wcześniej służył jako przedmiot krytyki, teraz wywołuje entuzjastyczne recenzje od czytelników.

o idei

Stosunkowo historie narracyjne było kilka innych opinii. „Portret Doriana Graya” w kompozycji jest wyraźnie odniesienie do znanych dzieł Balzaka „jaszczur”. Dlatego czytelnicy czasu, w zasadzie był zaznajomiony z podobną historią. Jednakże, słynny francuski pisarz nie koncentrują się na tyle filozoficzna, ale raczej na części socjalnej. Próbował dać najpełniejszy obraz wszystkich zło współczesnego wysokiej społeczeństwa, a fantastyczna linia z jaszczur skórę służył mu skuteczny sposób, aby odkryć największą kompletność i dokładność wewnętrzny świat bohatera.

Wilde jednocześnie w swojej historii, wzmocniła mistyczny składnik w tym sensie, że dostarczone do głosu transformację psychologii postaci, jego stan wewnętrzny, którego pogorszenie się tak wyraźnie odzwierciedlone w portrecie. Posunięcie to było całkiem w duchu swego czasu. Jednak nowoczesne czytniki rozważyć to ideologiczne pomysły szczególnie udane i emocjonujące. Wielu dyrektorów są nawet w tej idei, a nawet elementy grozy thriller, próbując przemyśleć prac autora.

O roli głównej

Być może najbardziej znanym dziełem Oscar Wilde jest powieść „Portret Doriana Graya”. Recenzje książki były początkowo bardzo kontrowersyjne, nawet w przeważającej części ujemnej. Ale w dzisiejszych czasach produkt zyskuje więcej pozytywnych ocen. Główny bohater działa – jeden z najbardziej kontrowersyjnych obrazów w literaturze światowej. Początkowo pojawia się jako jasny, czysty młody człowiek z romantycznym perspektyw. Młody człowiek naiwny, prosty, że jest zdolny do czystej miłości (nie za nic, że artysta B. Hallward widzi go jako idealnego człowieka). Jednak kolejna metamorfoza wpływa do niego czytelników. Stopniowo, pod wpływem mody i cyniczny hedonista Lord Henry, że nurza się w imadle.

Ta ostatnia okoliczność spowodowała fali krytyczną w czasie, ponieważ wiele badanym niemoralnej taki szczegółowy obraz ciemnych ludzkich pasji. Jednak należy zauważyć, że pisarz nie powstrzymało szczegółowo na opisie wewnętrznego upadku jego charakteru. „Portret Doriana Graya” jest postrzegany nieco inaczej w tych dniach. Recenzje książki, bardziej pozytywne, a jesienią charakter postrzegają sensie filozoficznym, który rozbrzmiał już we wspomnianej powieści Balzac: najważniejsze – jest to wewnętrzny stan duchowy, a nie bogactwo zewnętrzne i dobrobyt, który starał się obu bohaterów.

O Lord Henry

Jednym z najbardziej tajemniczych i kontrowersyjnych postaci w książce – to człowiek, który pchnął młodzieńca na ścieżce rowerowej. On zaszczepił w nim pogląd, że trzeba wziąć wszystko od życia, i wyraził żal o czasowości młodości i urody. Ten człowiek był Pan Henry – przedstawiciel najwyższej społeczeństwa angielskiego, sybarite kto ma cyniczny charakter i niezwykłe poczucie humoru.

Powieść „Portret Doriana Graya”, który podsumowuje przedmiotem niniejszego przeglądu jest pamiętany przez wielu jest to niezwykły charakter. W ustach autor stawia ostre i żrący krytykę współczesnego społeczeństwa późno wiktoriańskiej. Będąc sybarite w sensie intelektualnym i fizycznym, Pan Henry ma na celu zapewnienie, że chłopiec staje na drodze przestępstwa. Jest to jeden z najbardziej spornych i kontrowersyjnych postaci w całej pracy. Działa jako uwodziciela młodzieży, ukradkiem popychając go przed działaniami niezgodnymi z prawem, przyczyniając się do jej uszkodzenia i staje się zepsuty człowiek.

Obraz Kybele

Praca „Portret Doriana Graya”, przeglądy, które pokazują, jak sprzeczne jest to temat, treść i sens koncepcyjne, nietypowe znaki interesujący, subtelny i wiarygodny obraz ich psychologii. W związku z tym zwraca uwagę na obraz Sybil Vane. Ona jest słaba, ale bardzo utalentowana aktorka. Żył w fikcyjnym świecie, teatralny, który był całkowicie zadowolony przed spotkaniem z D. Gray. Ona doskonale wykonywane głównych ról repertuaru Szekspira i jego niezwykły talent przyciąga uwagę wrażliwy młody człowiek, który, kiedy zobaczyłem ją na scenie scenie, od razu się zakochał.

Linia love story prawdziwym mistrzem analizy psychologiczne wykazały się G. Wilde. „Portret Doriana Graya”, przeglądy, które są na ogół pozytywne – powieść o skomplikowanej linii miłości. Jej tragiczny koniec na wiele sposobów służył jako bodziec do straszliwej metamorfozy bohatera. Prawie wszystkie z czytelnikami w umowie, że charakter interesu dziewczynki, jest niczym niezwykłym, że straciła zdumiewający talent jako czas, kiedy naprawdę zakochany i próbował odciągnąć od sztucznego świata, który jeszcze żył. Widząc rozczarowanie Grey, popełniła samobójstwo.

Screening

„Dorian Gray” – film o których odpowiedzi były również wysoce kontrowersyjne, został wycofany w 2009 roku (należy zauważyć, że dzieło Wilde zobrazowania pozwalające ponad trzydzieści razy). Wielu widzów krytykowali go za to, co jest znacznie zmieniona fabuła, wprowadził nową postać żeńską błędnie pokazane wizerunki bohaterów. Niektórzy użytkownicy byli niezadowoleni z faktu, że reżyser zawarł elementy thrillera i horroru na zdjęciu, takich jak zmiana wyglądu portretu. Działając jako główny artysta charakter spowodował wiele kontrowersji, w przeciwieństwie do K. Firth (grał Lord Henry), improwizacja, która spadła do publicznej wiadomości do smaku.

Jednak inna część ludzi są pozytywnie postrzegane eksperymentalne ruchy filmowcem. Zatwierdzenie spowodowane filmy scenerii i kostiumów. Jednak ci, którzy są zaznajomieni z książką, negatywnie postrzegane zmianę tego klasycznego dzieła.

Najbliższa oryginałowi książki zatytułowanej „Portret Doriana Graya” recenzje filmów, które na ogół bardzo pozytywne. Ta stara taśma czarno-biały wydany w 1945 roku. Była nominowana do wielu prestiżowych nagród i wyróżnień (w tym „Oscar”). Film został ciepło przyjęty zarówno przez krytyków, jak i publiczności, mimo pewnych różnic w tekście pracy, które są jednak niewielkie. Szczególnie przyciąga uwagę gry A. Lansbury. Dla najlepszej aktorki drugoplanowej, że otrzymał „Złoty Glob”. Duża liczba adaptacji pokazuje ciągłe zainteresowanie widowni do tej książki przez pisarza angielskiego.

muzyczny

Wydawałoby się, że takie skomplikowane i sprzeczne historia nie mogą być traktowane jako podstawa do stworzenia muzycznego spektaklu. Niemniej jednak, amerykański kompozytor Robert Bauer napisał tytułową pracę, której prapremiera odbyła się w 2010 roku. Musical „Portret Doriana Graya”, których odpowiedzi były sprzeczne jak w stosunku do pracy i jej filmowej adaptacji, łączy w sobie elementy dramatu, złożonych wielogłosowe chóry. On splecione z dość dynamicznych solówek. W ten sposób wydajność animacji komputerowy obejmuje elementy, które zostały jednoznacznie postrzegane widzów.

Fani nowego tekstu zareagował negatywnie do tego eksperymentu. Podczas gdy druga część publiczności uznać taki ruch kierowany przez najlepszego sposobu przekazywania myśli pisarza na scenie. Nie każdy lubi użycie mikrofonów podczas prezentacji. Niektóre z nich przypisuje muzycznym przez fakt, że jest to dość dokładnie podąża za treść samej pracy. Ogólnie rzecz biorąc, większość z użytkowników stwierdził, że w zasadzie, jeśli kompozytor nie mógł przejść skomplikowaną filozoficznego podtekstu powieści, a przynajmniej łączyć niezwykła historia współpracuje z łagodnym musicalu.

produkcja teatralna

Spektakl „Portret Doriana Graya”, których opinie były także inne, stała się wydarzeniem w życiu teatralnym stolicy. Przenoszenie tego kompleksu, wieloaspektowe prace na scenie przyciągnął uwagę fanów dzieła. Jednak szacunki były bardzo sprzeczne. Stwarzających z nowoczesnymi akcentami, nietypowe stroje, animacji, nie każdy lubi. Eksperymenty skierowane w duchu naszych czasów, wielu nie było do gustu. Jednak niektórzy użytkownicy zgłaszają oryginalną muzykę, chóry, ciekawe efekty animacji komputerowej. Jednak ostatnia metoda spowodowało pewne widzowie zaskoczony. pamiętać, że w komentarzach, że dzięki wykorzystaniu zasięgu wzroku traci sens działalności teatralnej.

Zatem ważnym wydarzeniem kulturalnym w 2014 roku był spektakl „Portret Doriana Graya”. Teatr Yermolova, opinie, które są na ogół pozytywne, udał się do eksperymentu ze względu na dużą i niesłabnącą zainteresowania w tej powieści. Należy zauważyć, że jeśli bardzo preparat wywołał kontrowersje, wielka gra O. Menshikov aktora została oceniona bardzo wysoko przez wszystkich. Głównym przedmiotem krytyki była zmiana wizerunkami bohaterów. Zatem wizerunek głównego bohatera nie wszystko było rozumiane jako raper. Ponadto pozostawia kwestionuje fakt, że dziewczyna działała jako portret. Istnieje przypuszczenie, że taki niezwykły sposób reżyser chciał pokazać akord młodego człowieka, jego słabości. Więc poprzez umieszczenie spektaklu „Portret Doriana Graya”, Yermolova recenzje teatralne, o którym tak niejednoznaczne, w stanie zwrócić uwagę na nieśmiertelnych dziełach pisarza angielskiego.

wnioski ogólne

Pomimo faktu, że od czasu opublikowania powieści już ponad sto lat, komentarze użytkowników udowodnić: praca jest nadal aktualna. Wielu czytelników niemal jednogłośnie twierdzą, że idee, myśli, uczuć i emocjonalne rzucanie bohater bliskie i podobne do obecnej generacji. Część publiczności zainteresowany delikatnej i kolorowy obraz londyńskiej socjety, wierząc, że autor udało się doskonale uchwycić ducha swoich czasów. Prawie wszyscy zgadzają się, że powieść jest niezwykle złożona. Iw związku z tym zaleca się przeczytać książkę przed pójściem do oglądać sztukę, musical lub film.

Kompleks filozoficzny sens pracy nie pozostawia nikogo obojętnym. Umiejętność pisarza na obraz głównego bohatera psychologii godne podziwu. Jednocześnie, wielu podkreślić, że autor opisu postępującej degradacji moralnej charakteru tak konkretnie i nie powiedzieć, co dokładnie są jego wady. Tutaj możemy przypomnieć wyjaśnienie na gruncie Wilde, który zauważył, że w postaci Grey każdy może zobaczyć siebie i zrozumieć swoje własne braki. Tak więc, możemy stwierdzić, że stworzenie Oscar Wilde, pomimo złożoności postrzegania i kontrowersyjnej działce, zasłynął dzieł klasycznej, zainteresowania, w którym zachowały się do dnia dzisiejszego.