Kto jest on – władca w starożytnej Grecji?

Każdy wie, że starożytnej Grecji – międzynarodowo uznanej kolebki demokracji. Ale wraz z tym systemem politycznym wypróbowane Grecji i innych form rządu. Wystarczy powiedzieć, że w swoich pismach, Arystotelesa, wraz z demokracją (nazywa jej polity), pozwala na arystokracji i monarchii. Wszelkie odchylenia od królewskiej mocy Arystoteles nazywa tyranii. W zależności od konkretnej formy rządów przyjętej przez chwilę, władca w starożytnej Grecji może mieć różne nazwy. W każdym razie, to zależy od trybu, w którym administracja kraju została przeprowadzona.

Okres Kreta-Mycenaean

Prawdopodobnie najwcześniej okresów studiował starożytnej Grecji istniały w epoce brązu. Dostępne teksty sugerują monarchiczny zasad ładu w tych dniach. Władca w starożytnej Grecji, został nazwany „Wanaka”, które zostało przetłumaczone jako „master”, „Pana”, „króla”. Wraz z najwyższego władcy, rząd (ewentualnie wykonawczy) przeprowadzono Ada. Warto zauważyć, że w późniejszych czasach słowo Basileus znaczy „król”. Ale u zarania cywilizacji greckiej basileus zgodne z innymi, bardziej skromnych funkcji związanych z zarządzaniem i spraw wojskowych.

Homer Epoch

Epoki żelaza w Grecji, nowy rodzaj systemu społeczno-polityczny – polityka. W tym czasie, Homer pisał swoje cudowne dzieła – „Iliada” i „Odyseja”. Z jego opisu wojny trojańskiej można znaleźć wiele nazw, które były władcy starożytnej Grecji. Lista basileus, otrzymała już pełną moc, jest wystarczająco duża. Wraz z królów nazwami, takimi jak Odyseusza, Diomedes, Nestor, Achillesa i dynastie są wymienione – atreus, Labdakidy, neleides i inne. Wszystkie linijki w starożytnej Grecji były uważane potomkami bogów. Z tym wszystkim dynastycznej monarchii w tym kraju się nie stało.

tyrani czasowe

Na przełomie 7-6 th stulecia. BC. e. wiele polityk o mocy przekazywane do rąk tyranów. Niektóre z nich były dość jasne i udane osoby, które później będzie nazywane „władców starożytnej Grecji”. Nazwy Periander, Pisistratus, Kypseli i innych. Charakterystyczną cechą dotyczące wszystkich władców w tym czasie – przemijanie i krótkoterminowy w mocy. Indykatywny w tym względzie była biografia Dionizego tyrana, który rządził w Syracuse. Na stanowisko stratega autokrata został wybrany w czasie wojny, ale po tym jak przeciwnik poddał, Dionizjos I nadal rządzić do końca życia.

Archonci

W demokratycznym okresie polityce miast-państw zaangażowanych w konstytucyjnej Master Control, który rządził Archonów. Przetłumaczone z greckiego archon – władcy, wodza naczelnego. Innym słowem, które mogłyby wywołać sobie linijkę w starożytnej Grecji – tag. Na przykład, w Tesalia Yason Fersky zasłużenie nazwał siebie tagom.

Większość polityk w składzie swojego panowania można nazwać zarówno demokratyczna lub oligarchiczny. Różnica polegała na tym, że w społeczeństwie demokratycznym prawo do głosowania byli wolnymi obywatelami, w oligarchiczny – tylko ludzie o wysokiej materialnego dobrobytu. Przykładową ilustrację lidera demokratycznej obozu stał Perykles. Jego wpływ był tak wielki, że zasłużył honorowy przydomek „demagoga”, co oznacza „władzę nad ludźmi.” Ze słowem uzyskał negatywną konotację w czasie. Ale Perykles nosząca tytuł demagoga cieszył zasłużony szacunek.

Po podboju Grecji przez Aleksandrom Makedonskim jego generałowie – Demetriusz i Antygon – zaczęli nazywać siebie królami. Z monarchów zaczęli ubóstwiać upływ czasu, a do rzymskiego podboju ziemi każdy władca w starożytnej Grecji uznano za króla, a może przesyłać energię w drodze dziedziczenia.