doświadczenia Rutherford

Ernest Rutherford – wyjątkowy, bardzo utalentowany i bardzo niezwykły naukowiec. Należy zauważyć, że najważniejsze odkrycia zostały dokonane przez niego po roku otrzymał Nagrodę Nobla. W 1911 roku, ten człowiek był doświadczenia sukcesu Rutherford (tak został nazwany później), co pozwoliło zajrzeć do wnętrza atomu i trochę pojęcia jak to działa.

Liczne eksperymenty przeprowadzono z atomami poprzednio. Ich główną ideą było to, że na różne kąty ugięcia cząstek zebrać wystarczających informacji, na których istniała możliwość powiedzieć coś konkretnego o strukturze atomu. Na początku 20 wieku, naukowcy byli przekonani, że zawiera w sobie elektrony są naładowane ujemnie. Jednak najbardziej powszechnie stosowane w czasie, aby zorientować się, że atom jest jak cienka dodatnio naładowaną siatkę, która jest wypełniona elektronami o ładunku ujemnym. Model ten jest nazywany „oczek z rodzynkami”.

Rutherford był wyjątkowym przeżyciem. Pistolet naukowe wykonana co dało skupioną i skierowaną wiązkę cząstek. Wyglądała jak ołowianej skrzynce, która była wąska szczelina. Wewnątrz umieszczano materiał promieniotwórczy. cząstki alfa, które są emitowane przez radioaktywnym we wszystkich miejscach z wyjątkiem jednego, są absorbowane przez osłonę z ołowiu i tylko przez otwór poleciał specyficznie skierowane wiązki cząstek. Na swojej drodze następnie ustawia go kilka ekranów ołowiu ze szczelinami, że cięcia cząstki odbiegają od właściwym kierunku. W wyniku tych doświadczeń, Rutherford poleciał do docelowej zogniskowanej wiązki cząstek celem jest reprezentowaną bardzo cienką folię metalową. To hit alfa-ray.

Po cząstki alfa zderzają się z atomami folii, są w dalszym ciągu na drodze, a ostatecznie znaleźć się na ekranie luminoforu, który został umieszczony za cel. Gdy cząstki uderzanie ekranu lampa nanoszone na którym eksperymentator może stwierdzić jak i w jakiej ilości cząstek alfa odchylają się od prostego kierunku ruchu z powodu kolizji z atomami folii złota.

Rutherford był tak oryginalny ze względu na fakt, że nikt przed nim nie próbował sprawdzić, czy niektóre cząstki są odchylane na dużych kątach. Stary model siatki nie pozwalają nawet obecność pierwiastków ciężkich i gęsty atomu tak, że mogą one bardzo szybko odrzucić cząstki alfa w wystarczająco dużym kątem.

doświadczenie Rutherforda doprowadziły do wniosku, że większość masy jest skoncentrowany w bardzo gęstej materii, która znajduje się w samym sercu atomu. Pozostałą część była w rzeczywistości znacznie mniej gęsta niż wydawało się wcześniej. Rutherford atom zawierała środek hyperdense, który został nazwany jądro, które ze względu na sposób, ładunek dodatni zatężono.

Obraz atomu, który zwrócił naukowca, teraz jesteśmy już dobrze znane. Model Rutherford polega na tym, że środek znajduje się w jądrze z ładunek dodatni, który jest skoncentrowany na całą masę atomu. Na ogół obojętny atom. W związku z tym, ilość elektronów w środku, a także ładunek jądra, równa liczba elementów w układzie okresowym. Jest oczywiste, że elektrony nie może spoczywać w atomie, gdyż po prostu wchodzą do jądra. Oni poruszać się tak samo jak planety krążą wokół światła słonecznego.

Ta postać ruchu definiować działanie siły Coulomba z jądra. Atomy są trwałe w stanie unexcited mogą przetrwać przez dłuższy czas, bez żadnych emitujące fale elektromagnetyczne. Ale planetarny model atomu, chociaż okazało się doświadczalnie, nie może wyjaśnić, dlaczego jest stabilny.