Czy Księżyc obraca się wokół własnej osi: jak rotacja Księżyca

Księżyc towarzyszy naszej planety w dużym podróży kosmicznych przez kilka miliardów lat. I to pokazuje nam, ziemian, z pokolenia na pokolenie jest zawsze taka sama jego księżycowy krajobraz. Dlaczego my podziwiamy tylko jedną stronę naszego satelitę? Czy Księżyc obraca się wokół własnej osi, a unoszące się w przestrzeni kosmicznej nadal?

Cechy naszego kosmicznego sąsiada

W naszym Układzie Słonecznym są satelity są znacznie większe niż Księżyc. Ganymede – księżyc Jowisza, na przykład, dwukrotnie ciężkie jak z księżyca. Ale to jest – największy księżyc planety względem jego rodzica. Jej ciężar jest większy niż udział procentowy w ziemi, a średnica – około jednej czwartej do ziemi. Takie proporcje w rodzinie słonecznego planet ma więcej.

Spróbujmy odpowiedzieć na pytanie, czy Księżyc obraca się wokół własnej osi, jeśli przyjrzeć się bliżej w naszym najbliższym kosmicznym sąsiada. Przyjęty dzisiaj przez naukowej teorii społecznej, naturalny satelita naszej planety wciąż przejmowanej protoplaneta – nie chłodzi całkowicie pokryta oceanem płynnej zacietrzewiony lawy, w wyniku zderzenia z innej planety, w mniejszym rozmiarze. Dlatego skład chemiczny księżycowych i lądowych glebach są nieco inne – ciężkie jądra kolidujące planety połączone, bo z tego, co ziemskie skały są bogatsze w żelazo. Księżyc dostał również szczątki górnych warstwach obu protoplanety istnieje więcej kamieni.

Księżyc obraca Wykonaj

Aby być precyzyjnym, kwestia, czy księżyc obraca, nie jest całkiem poprawne. Wszakże, jak dowolnego satelity w naszym systemie, to jest owinięty wokół macierzystej planety, a wraz z nim wiruje dookoła świata. Tutaj rotacja osiowa księżyca nie jest całkiem normalny.

Jednak często można zobaczyć księżyc, to zawsze jest wobec nas krater Tycho i morze spokoju. „Czy Księżyc obraca się wokół własnej osi?” – od wieków zastanawiali ludzi. Ściśle rzecz biorąc, jeśli pracuje pojęć geometrycznych, odpowiedź zależy od wybranego układu współrzędnych. Względny obrót osiowy Ziemi i Księżyca naprawdę nie jest.

Ale z punktu widzenia obserwatora znajduje się na linii Słońce-Ziemia, osiowy obrót księżyca jest wyraźnie widoczne, o obrotach do frakcji polarnych sekundy będzie równa długości orbitalnej.

Ciekawostką jest, że zjawisko to w Układzie Słonecznym nie jest wyjątkowa. Tak więc, satelita z planety karłowatej Pluton, Charon zawsze patrzy na jego planetę jednej strony, po prostu zachowują się Księżyce Marsa – Phobos i Deimos.

W języku naukowym, jest to tzw synchroniczny obrót lub obrót synchroniczny.

Co to jest fala?

W celu zrozumienia tego zjawiska i pewnie odpowiedzieć na pytanie, czy Księżyc obraca się wokół własnej osi, to trzeba demontować istotę zjawisk pływowych.

Wyobraźmy sobie dwie góry na powierzchni Księżyca, z których jeden „wygląda” prosto na Ziemię, a drugi znajduje się na przeciwległym punkcie księżycowej kuli. Jest oczywiste, że jeśli obie góry nie były częścią ciała niebieskiego, i obracał się wokół planety na własną rękę, ich obrót może nie być zsynchronizowane, ten, który jest bliżej, zgodnie z prawami mechaniki newtonowskiej musi obracać się szybciej. Dlatego masa księżycowej kuli się w przeciwnym kierunku punktami Ziemi, starają się „uciec od siebie.”

Jako „zatrzymane” Luna

Jak zrobić sił pływowych na konkretnym ciała niebieskiego, jest to wygodne demontować przykład naszej własnej planecie. My też krążą wokół Księżyca, czy raczej Księżyca i Ziemi, tak jak powinno być w astrofizyce, „taniec w kręgu” wokół fizycznego środka masy.

Wskutek siły pływowe, a w krótkim iw najbardziej oddalonych od satelity na poziomie wody, obejmującego wznosi Ziemi. Ponadto, maksymalna amplituda odpływu i przepływ może wynosić do 15 m lub więcej.

Inną cechą tego zjawiska jest to, że garby pływów „” dziennie otaczać powierzchnię planety przed jego obrotu, tworząc tarcie w punktach 1 i 2, i w ten sposób powoli zgaszono Globe jej obrotu.

Wpływ Ziemi na Księżyc jest znacznie silniejszy z powodu różnicy masy. Mimo, że Księżyc nie jest ocean, na kamiennej skale siły pływowe nie są gorsze. A wynik ich pracy tam.

Czy Księżyc obraca się wokół własnej osi? Odpowiedź brzmi: tak. Ale obrót jest ściśle związana z ruchem wokół planety. Siły pływowe w ciągu milionów lat wyrównał osiowy obrót Księżyca z orbitalnego.

A co z Ziemi?

Astrofizycy mówią, że natychmiast po wielkim kolizji, która spowodowała powstawanie Księżyca, prędkość kątowa obrotu naszej planety była znacznie większa niż obecnie. Dzień nie trwało ponad pięć godzin. Ale w wyniku tarcia pływowe fale na dnie oceanu, rok po roku, w każdym milenium obrotu spowalnia, a bieżący dzień trwał 24 godzin.

Średnio każdy wiek dodaje do naszych dni w temperaturze 20-40 sekund. Naukowcy sugerują, że nasza planeta w ciągu kilku miliardów lat, będą patrzeć na księżyc, jak księżyc na to, że jest jeden sposób. Prawda jest taka, że najprawdopodobniej nie będzie się działo, bo wcześniej słońce zamieniło się w czerwonego olbrzyma, „jaskółki” i na ziemi, i jej wiernego towarzysza – Księżyc.

Nawiasem mówiąc, siły pływowe dać ziemian nie tylko wzrost i spadek globalnego poziomu morza na równiku. Działając na masę metalu w rdzeniu Ziemi, deformując gorący środek naszej planety, Księżyc pomaga utrzymać go w stanie ciekłym. A dzięki aktywności ciekłego rdzenia, nasza planeta posiada własne pole magnetyczne, które chroni biosferę z wiatru słonecznego morderczych i śmiercionośnych promieni kosmicznych.