Uszata skoczek pustynny: Opis ze zdjęciami

Małe zwierzę z dużymi uszami, długie tylne kończyny i długi ogon cienkich predlinnym z czarno-białym pomponem – tak wygląda uszata Jerboa. Zwierzę wygląda na zdjęciach komicznych, a na pierwszy rzut oka bardzo trudno jest zrozumieć, dlaczego był taki nadmiar.

Uszata skoczek pustynny: opis

Mówi się, że po raz pierwszy w tym tajemnicza gryzoń został nakręcony na wideo w 2007 roku uczestnicy wyprawy Londyn, prowadzone przez dr Bailey (Zoological Society of London), ale jako gatunek badano szczegółowo w XX wieku. Jednym z celów wyprawy na pustyni Gobi i studiował w warunkach naturalnych, uszata Jerboa.

Długość jego ciała maksymalnie 9 cm, ogon – do 17 cm, uszy – 5 cm, długość stopy – do 4,5 cm.

Głowica jest niezwykłe dla innych form myszoskoczków – klin w kształcie wydłużonym, o małej pyska (jak świnie)

Oczy szeroko rozstawione, mała.

Wełna jest miękki, o grubości, na wysokim poziomie.

Kolor: czerwony do ochra na górze, na dole może być światło białe.

Ogon ma na całej długości tego samego koloru, na końcu szczotki – białe i czarne, nie jest płaska, jak gerbile spoczynku, jak okrągły.

Przednie nogi są małe, ich wewnętrzne palce ma długą, zakrzywiony pazur.

Tylne nogi są długie i bardzo wąskie. Dwie boczne palce są krótkie, w środku trzy długie. Na wszystkich palców są opracowywane solidne klocki.

Sposób podróżowania: wyłącznie na tylnych łapach (jak kangur). Skoki do trzech metrów.

siedlisko

Gryzoń po raz pierwszy opisana w 1890 roku z próbek z Chin. Mongolska przedstawicieli tego gatunku okazały się znacznie później, pierwszy w 1954 roku, a już uczestnicy wspólnych wypraw ZSRR i Mongolii w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku badano szczegółowo mongolską uszata Jerboa.

Gdzie mieszka gryzonia? Jego życie spędził na pustyni Gobi, składający się z łańcucha małej pustelni znajduje się na terytorium Mongolii i Chin.

Ten pustynny klimat kontynentalny ostro – zima do minus 55 do 58. Plus latem różnica temperatur, a więc jest to 113 stopni (w porównaniu do zimnego bieguna Oimyakon mniej – 112 stopni).

Każdy z różnych kompozycji do gleby desery (z kamienną plateau do wydm), w obecności roślin (z niskiej – rzadkich tuleje Haloxylon do łąka step w punktach na powierzchni wody gruntowej).

Uszata skoczek pustynny Gobi była widoczna w obszarach piaszczystych z niską roślinnością (Haloxylon).

Według najnowszych szacunków naukowców, regularnie prowadzących obserwację, okazało się, że ich liczba jest bardzo niska – tylko 0,5 osoby na hektar siedliska.

Uszata skoczek pustynny: co jeść

W przeciwieństwie do swoich krewnych, których głównymi stal jedzenie roślin, zwierząt żywi się owadami. Nie pić, dać cieczy wraz z owadami.

Jego długie uszy niech słychać żadnych wibracji w powietrzu w odległości pięciu metrów. Wąsy (długie wąsy) wyczuwa owada w locie i pod powierzchnią gleby. Długie nogi zapewniają wyjątkową okazję do szybkiego łapania owadów i złapać go w wysokiej (do trzech metrów) skoku.

proporcje

Gdy uszata skoczek pustynny pracuje bardzo szybko (skoki), jego duże uszy mocno ciała i dotrzeć do końcówki kości krzyżowej.

Rosnące na zarost twarzy (wiskerów) tak długo, a ich wskazówki (jeżeli zakręt) wyjąć nasady ogona.

Przednie nogi są małe, ich długość jest tylko jedna trzecia z tyłu.

Ogon jest prawie dwa – dwa i pół razy większa niż samego zwierzęcia.

styl życia

Uszata skoczek pustynny to nocny, to ze względu na stosunkowo wysokie temperatury w ciągu dnia na pustyni.

Ze względu na gwałtowny spadek temperatury w zimie te małe stworzenia nie może ogrzać, za które musieliby wydać dużo energii i jest bardzo dobre do jedzenia. snu, że zimą, po zgromadził dość tłuszczu, włącznie z całą długość części ogona.

Uszata skoczek pustynny jest kopanie tzw zimę Jaskinia jest bardzo głęboki – do dwóch metrów (aby utrzymać ciepło), z długim tunelu i komory, w którym śpi.

Gryzoń lato wykopuje obecnie trzy rodzaje otworów: życie, dzień i trwały. Głębokość ratunek – tylko 20 centymetrów, w ciągu dnia (do spania) – 50 centymetrów. Dla stałych norach podejście jest wyjątkowy: centralne ukośnik, prowadzi do komory z rezerw i podstawowy, zapasowy tylko ślepy zaułek. Główna komora znajduje się w końcowej części otworu, wykładziny skoczkowatych Odpowiednie reszty roślinności. U zwierzęcia awaryjnego bardzo szybko przeniósł się z komory głównej w trakcie zapas, a wejście do niego natychmiast korki korek piasku.

Jeśli zwierzę nie złapać zdobycz, to kopanie swoje nory.

Cechy, które pomagają przetrwać

Uszy uszata skoczek pustynny nie jest tak długo, jak ogromny (w stosunku do pola powierzchni ciała) obszar. Dlaczego? Latem pustynia powietrze może być rozgrzany do 50 stopni, a wyjątkowo duża sieć naczyń włosowatych w uszach pomaga chłodne gryzonia (faktycznie, tak jak słoń).

Co ciekawe, uszy obudzić zwierzę jest zawsze naprężona. Oni odgiąć kiedy porusza się szybko (np uciekając przed niebezpieczeństwem). I podczas wakacji, miękkie uszy, ich dopływ krwi jest zmniejszona.

Specjalne włosy Bristly które pomagają mu utrzymać się na luźnej glebie piaszczystej na tylnych łapach w uszata Jerboa rosnąć. A solidne klocki – pozwalają sprawnie poruszać się po skalistym płaskowyżu.

Długi ogon jest zaangażowany gdy naciska się od ziemi w trakcie pierwszego skoku, przejść do następnego prostowane i służy jako steru, gdy kierunek ruchu.

Przód stubby kończyny potrzeba kopanie dziury kopanie larwy owadów, a klin (świnia) nos pomaga w tych sesjach. Przednie łapy gryzonie utrzymuje produkcja sprawia, że korki otworów.

Uszata gryzoni i środowisko

Jerboa dostosowuje liczbę owadów w ich naturalnym siedlisku. Chociaż małe badanie zwierząt nie pozwala powiedzieć z przekonaniem, że jest inaczej.

Według obserwacji brytyjskich zoologów uszata skoczek pustynny może przewozić tularemia i zarazę.

Odchody gryzoni stwierdzono bakterii Helicobacter pylori, która jest bezpośrednim zagrożeniem dla zdrowia ludzkiego.

Udomowienie uszata nie praktykowane ze względu na małą liczbę oraz trudności w uzyskaniu same zwierzęta.

Według zapisów radzieckich naukowców gryzoni w niewoli zaczynają gryźć.

reprodukcja

Po hibernacji samica jest gotowa do kopulacji. Jedna osoba może zrobić i paszy od dwóch do sześciu niemowląt. Ze względu na małą liczbę i trudności w monitorowaniu go nie została jeszcze ustalona, ile razy w ciągu życia uszata gryzonia produkuje potomstwo. Niektórzy uczeni paraleli z podobnych podgatunków, twierdząc, że powyższe życia gryzoni z dwóch do trzech lat i przynosi potomności kilkakrotnie. Dla innych gryzoni raz na całe życie i mnoży mieszka do sześciu lat.

Kobiety mogą teoretycznie w pełni wychować osiem dzieci, mające taką samą liczbę sutków znajdujących się w dwóch rzędach.

to ciekawe

Uszata skoczek pustynny figuruje w Czerwonej Księdze Mongolii. Najnowsze i ciągły nadzór na pustyni Gobi potwierdza niedostatek tych gryzoni, ale nie ustanawia tendencję do wyginięcia.

Kinogenichen gryzoń, słodki, uroczy. Zainteresowanie rośnie za to. Uszata skoczek pustynny, zdjęcie które znajdują się w tym artykule, nawet w porównaniu z Myszką Miki.