Biografia i twórczość Karamzina N. M. Karamzin Lista utworów

Znajome słowa takie jak cele charytatywne, ciekawe, a nawet miłości, często wykorzystywane. Ale niewiele osób wie, że gdyby nie Nikołaj Karamzin, to może oni nigdy nie pojawił się w słowniku narodu rosyjskiego. Karamzin kreatywność w porównaniu z dziełami wybitnych sentymentalistą Sterne, a nawet umieścić pisarzy w jednym etapie. Z głębokim analitycznego myślenia, był w stanie napisać pierwszą książkę „Historia państwa rosyjskiego”. Karamzin uczynił to bez opisywania oddzielny etap historyczny, którego współczesny był, i daje panoramiczny obraz stanu malarstwa historycznego.

Dzieciństwo i młodość N. Karamzin

Narodzin geniusza z dnia 12 grudnia 1766 r. Wychowywał się i kształcił się w domu ojca Michał Żukowski, który był emerytowanym kapitanem. Nikolai stracił matkę, więc jest w pełni zaangażowany w edukację papieża.

Jak tylko nauczył się czytać, chłopiec wziął książkę z biblioteki matki, wśród których były francuskie powieści, pracuje od Emin, Rollin. Wykształcenie podstawowe otrzymał w domu, Nikolai, a następnie studiował w Simbirsk szlachetnego szkoły z internatem, a następnie, w 1778 roku został wysłany do szkoły z internatem profesora w Moskwie.

Nawet jako dziecko zainteresował się historią. To przyczyniło się do książki o historii Emin.

Dociekliwy umysł Mikołaja nie dać mu siedzieć przez długi czas na ziemi, zaczął uczyć się języka, poszedł usłyszeć wykład na Uniwersytecie Moskiewskim.

Początki kariery

Karamzin twórczość wywodzi się z czasów, gdy służył w pułku Gwardii Preobrazhensky Petersburg. W tym okresie, Nikołaj Michajłowicz zaczyna spróbować się w roli pisarza.

Przyczyniły się do powstania Karamzin jako artysty i słowo miłość, że wylądował w Moskwie. Wśród jego przyjaciół byli Novikov, A. Petrov, A. Kutuzowa. W tym samym czasie wstąpił do działań społecznych – pomógł w przygotowaniu i wydaniu czasopisma dla dzieci „Reading Dziecięcego dla serca i umysłu.”

Okres służby był nie tylko początkiem pracy twórczej Nikolaya Karamzina, ale także tworzą go jako osobę, pozwoliło zaangażować dużo znajomych, które były użyteczne. Po śmierci ojca, Mikołaj postanowił zrezygnować z usługi, nigdy do niego powrócić. W związku w tym czasie był on postrzegany jako śmiały i wyzwanie dla społeczeństwa. Ale kto wie, czy nie zrezygnować z usługi, to będzie mógł publikować swoje pierwsze tłumaczenia, jak również oryginalne kompozycje, które prześledzić żywe zainteresowanie tematów historycznych?

Podróż do Europy

Życie i twórczość Karamzin nagle zmienił swoje zwykłe miejsce drogę, gdy od 1789 do 1790 roku. jedzie do Europy. Podczas podróży, pisarz uczęszcza Immanuel Kant, który uczynił go niezwykłe wrażenie. Nikolay Mihaylovich Karamzin, tabela chronologiczna jest aktualizowana i obecność we Francji w czasie rewolucji francuskiej, później pisał swoje „litery rosyjskiego Traveler”. To właśnie ta praca sprawia mu sławy.

Uważa się, że jest to książka otwiera nowy wiek literatury rosyjskiej. Nie bez powodu, ponieważ te przydrożne notatki nie tylko bardzo popularny w Europie, ale również swoich zwolenników w Rosji. Wśród nich, A. Griboyedov, F. Glinka, V. Izmailov i wiele innych.

Stąd „rosną nogi”, a w porównaniu z Karamzin Stern. „Sentimental Journey” niedawno na temat produktu przypomina Karamzin.

Przybywając w Rosji

Po powrocie do ojczyzny, Karamzin decyduje się na osiedlenie się w Moskwie, gdzie kontynuował swoją karierę literacką. Ponadto, stał się zawodowym pisarzem i dziennikarzem. Ale apogeum tego okresu jest, oczywiście, publikacja „Moskwa Journal” – pierwszy magazyn literacki Rosyjskiej, która opublikowała prace i Karamzin.

Równolegle on wydał kompilacje i antologiach, które umocniły ją jako sentymentalną ojca literatury rosyjskiej. Wśród nich: „Aglaia”, „Panteon literatury obcej”, „Moi drobiazgi” i inne.

Ponadto, cesarz Aleksander I powołał tytuł historyk Karamzin do sądu. Warto zauważyć, że od nikogo nie otrzymał taki tytuł. To nie tylko wzmocnić pozycję finansową Mikołaja Michajłowicz, ale również wzmocnić swoją pozycję w społeczeństwie.

Karamzin jako pisarz

Do posiadłości pisarza Karamzin dołączył, kiedy był w służbie, jako próbę, aby spróbować się w tej dziedzinie nie były bardzo udane na uniwersytecie.

kreatywność Karamzin Można je podzielić na trzy główne linie:

• fikcja, która jest istotną częścią dziedzictwa (w liście: opowiadania, powieści);
• poezja – jest znacznie mniejsza;
• fikcja, dzieła historyczne.

Ogólnie rzecz biorąc, wpływ jego prac poświęconych literaturze rosyjskiej można porównać z wpływem społeczeństwa Katarzyny – nastąpiły zmiany, które sprawiły, że przemysł humanitarny.

Karamzin – pisarz, stał się punktem wyjścia nowej literatury rosyjskiej, era, która trwa do dziś.

Sentymentalizm w pracach Karamzin

Karamzin Mikołaj Mihaylovich zwrócił uwagę pisarzy i, w rezultacie, ich czytelnicy na zmysły jako dominujący człowieka. Jest to cecha, i jest podstawą do sentymentalizmu i rozdziela go z klasycyzmem.

W sercu normalnego, naturalnego i prawa ludzkiej egzystencji musi być racjonalne zasady i uwolnienia uczuć i impulsów, poprawa zmysłowy część człowieka jako takiego, który jest dany przez naturę i to jest naturalne.

Bohater nie jest typowe. Jego zindywidualizowane, nadać mu wyjątkowy. Jego doświadczenie nie jest pozbawiony władzy i wzbogacają, uczą świat czuć się subtelnie, aby reagować na zmiany.

oprogramowanie sentymentalizmu w literaturze rosyjskiej jest uważany za „Słabe Liza”. To stwierdzenie nie jest do końca prawdą. Nikolay Mihaylovich Karamzin, którego praca dosłownie wybuchła po publikacji „Listów z Rosji Traveler”, został wprowadzony sentymentalizmu notatki Podorozhniy.

Poezja Karamzin

Wiersze Karamzin zajmują znacznie mniej miejsca w swojej pracy. Ale nie doceniać ich znaczenia. Jak w poety prozy Karamzin neofita staje się sentymentalizmem.

Poezja czasu koncentruje się na Łomonosowa, Derzhavin, a Nikołaj Michajłowicz zmienia kurs do Europejskiego sentymentalizmu. Reorientacja wartości opisanych w literaturze. Zamiast racjonalnego świata zewnętrznego, autor zagłębia się w świat wewnętrzny człowieka, zainteresowanych jego duchowych sił.

W przeciwieństwie do klasycznego, znaki to znaki z prostego życia, codziennie, odpowiednio, Karamzin wiersz obiekt – proste życie, jak twierdził. Oczywiście w opisie rutynowych refrenami poeta bujnych metafor i porównań z wykorzystaniem standardowego i prosty wierszyk.

Ale to nie znaczy, że poezja staje się słaba i przeciętne. Wręcz przeciwnie, aby móc odebrać dostępnych środków artystycznych, tak by przyniosły pożądany efekt i jednocześnie potępił doświadczenia bohatera – to główny cel realizowany przez Karamzin poezji.

Wiersze nie są monumentalne. Często pokazać dwoistość ludzkiej natury, dwa sposoby patrzenia na rzeczy, jedności i walki przeciwieństw.

proza Karamzin

zasady estetyczne Karamzin wyświetlona w prozie znaleźć w jego pismach teoretycznych. On kładzie nacisk na odejście od klasycznej obsesji racjonalizmu do wrażliwości człowieka, jego duchowego świata.

Głównym zadaniem – aby przekonać czytelnika do maksimum empatii, uzyskać doświadczenie nie tylko bohaterem, ale także z nim. Tak więc, empatia powinna prowadzić do wewnętrznej przemiany człowieka, uczynić go rozwijać swoje duchowe zasobów.

Narracja pracy strona zbudowana podobnie jak w wierszach: Minimalna prędkość kompleks mowy pompą i dodatków. Ale żeby nie zauważa tego samego podróżne nie były suche raporty, koncentrują się na mentalności wyświetlaczu, bohaterowie dochodzą do głosu.

Historia Karamzin szczegółowo opisać, co się dzieje, utknięcie w zmysłowej natury rzeczy. Ale jak doświadczenie podróży za granicą, było wielu, że na papierze przeszli przez sito autorskiego „I”. On nie jest związany z konsolidacją świadomych skojarzeń. Na przykład, Londyn nie pamiętał mosty Thames i mgła, a wieczorem, gdy światła są zapalone, a miasto świeci.

Postacie są pisarzem siebie – to jest jego towarzysze podróży lub rozmówcy, których Karamzin spotkał podczas podróży. Należy zauważyć, że jest to nie tylko arystokracja. On mówi bez wahania iz osobistości i ubogich studentów.

Karamzin – historyk

XIX prowadzi historię Karamzin za. Kiedy Aleksander I mianował go sąd historyk, życie i praca Karamzin są ponownie przechodzi dramatyczne zmiany: odmawia działań literackich i całkowicie zanurzony w pisaniu prac historycznych.

Co dziwne, ale jego pierwsza praca historyczna, „Notatki o dawnej i współczesnej Rosji w stosunkach politycznych i obywatelskich” Karamzin poświęcony krytyce reform cesarza. Celem „Pamiętników” było pokazanie konserwatywnych sektorów społeczeństwa, a także ich niezadowolenie z liberalnych reform. On też starał się znaleźć dowody daremności takich reform.

Karamzin – tłumacz

Karamzin, biografia i twórczość jest bardzo różnorodna, szukając dla siebie, a także w dziedzinie tłumaczeń. I dążenie do osiągnięcia sukcesu. Nikołaj Michajłowicz stał się nie tylko wielkim praktyka, ale teoretyk tłumaczenie swojego czasu.

Języki z którą przetłumaczył dzieła:

• angielski;
• francuski;
• Niemiecki.

Pisarz nie robić dosłownych tłumaczeń i stylistycznie próbowała je zmodyfikować, aby zabrać ze sobą, aby pomieścić swoją „rosyjską ucho.” Nie tylko zwrócić szczególną uwagę na styl pisania oryginału, ale także dokładnie pracował w sprawie ponownego tworzenia nastroju, który jest zawarty w oryginale, aby nie stracić najmniejsze cząstki do przeniesienia doświadczeń.

Pierwsze prace nad stworzeniem konkretnego autora, studiował Karamzin kreatywność, krótko zapoznanie czytelników z dodatkowymi informacjami.

Pisarz podkreślił trzy podstawowe zasady, które powinny być oparte na tłumaczeniu wysokiej jakości:

• Clean – W odniesieniu do materiału leksykalnego.
• Gładkość – oznacza stylistycznej jednorodności.
• Uprzejmość – tłumaczenie musi być tak dokładne, jak to możliwe, ale w żadnym wypadku nie równolegle. Powinno być łatwo zrozumiałe.

Karamzin język reforma

Wpływających na pracę literatura Karamzin nie może dotyczyć zmiany w mowie. Głównym zadaniem pisarza zbliżał życia, języka mówionego. Starał się oczyścić go z przestarzałego słownictwa, fantazyjne wyjaśnień. Ale to wszystko Nikołaj Michajłowicz był też przeciwnikiem nadużywania folksy słowy, te, które nie pasują do zrozumienia jakości mowy, niedrogi, ale piękne.

Karamzin wzbogacony języka rosyjskiego, wymyślając wiele nowych słów, dzięki dodaniu zasady, przekształcenia wyrażeń lub przynosząc je z innych języków. Wśród tych słowach: przemysł, miłości, człowieczeństwa i innych.

„Historia państwa rosyjskiego”

Najbardziej znanym praca historyczna, która napisała Karamzin – „Historia państwa rosyjskiego”. Podstawą pracy poszedł do „Uwagi o dawnej i współczesnej Rosji w stosunkach politycznych i wojskowych.” Pracuje na nim Karamzin Mikołaj Mihaylovich, którego prace zawsze miały dygresji historycznych, notatek, historia, myśleć o tworzeniu wielką pracę analityczną.

Swinging na globalny charakter prac, wyciągnął informacje z kronik, z których wiele po raz pierwszy stosowane w nauce w ogóle. Karamzin nie tylko odtworzył okruchy historii, ale także znalezienie nowych i nowych źródeł. Tak, to on otworzył kronikę Ipatiev.

Struktura „Historia”:

• Wprowadzenie – opisuje rolę historii jako nauki;
• Historia aż 1612 roku, od koczowniczych plemion.

Każda historia, historia kończy się wnioskami z moralnego i etycznego charakteru.

Znaczenie „Historia”

Po zakończeniu prac Karamzin, „Historia państwa rosyjskiego” dosłownie rozrzucone jak ciepłe bułeczki. Ostatniego miesiąca 3000 egzemplarzy zostało sprzedanych. „Historia” odczytywano wszystko: powodem jest nie tylko pełen białych plam w historii państwa, ale także prostota, łatwość prezentacji. Na podstawie tej książki, to nie było jedno dzieło sztuki, bo „Historia” stała się również źródłem opowieści.

„Historia państwa rosyjskiego” stał się pierwszą prace analityczne na temat historii Rosji. Stało się także wzór i przykład dla dalszego rozwoju zainteresowania historią w kraju.

Autor kładzie nacisk na skuteczność autokracji jako jedyną prawdziwą drogę życia państwa. Wywołało to poruszenie wśród liberalnych poglądach części populacji.