Uroczystość Nikołaja Sirotinina – krótka historia bohatera

Historia Wielkiej Wojny Ojczyźnianej jest pełna dramatycznych wydarzeń, a także przykłady zadziwiającej bezinteresowności narodu radzieckiego, który poświęcił swoje życie na rzecz złamania faszyzmu. Wśród nich jest wyczyn starszego sierżant Nikołaja Władimirowicza Syrotynin, który wzbudził szczere zachwyt nawet wśród wrogów, którzy pochowali bohatera z całym honorem wojskowym.

Biografia

Członek Komsomol Nikolai Sirotinin urodził się w 1921 roku w mieście Orel. Po ukończeniu studiów młody człowiek pracował przez jakiś czas w Orlovskiej fabryce "Tekmash", aw 1940 r. Został powołany do szeregów Armii Czerwonej. Służba Sirotinina odbyła się w Polotsku, a już pierwszego dnia wojny została zraniona podczas ataku samolotów wroga. Po krótkiej leczeniu w szpitalu Mikołaj został wysłany na froncie w dzielnicy Krichev. W czasie ostatniej bitwy młody człowiek miał rangę starszego sierżanta i służył jako strzelec 6 pistoletu (według niektórych źródeł, 17) oddział piechoty 13 Armii.

Sytuacja na linii obronnej w pobliżu rzeki Dobrost

W połowie lipca 1941 r. Wojska radzieckie nadal wycofywały się niemal na cały front. Podział, w którym służył Nikolay Sirotinin, dotarł do linii obrony w rzece Dobrost i ponosił ciężkie straty, ponieważ nie ma wystarczająco dużo sprzętu i wyposażenia wojskowego, aby wytrzymać atak 4 Dywizji Pancernej pod dowództwem pułkownika von Langerman. Ta jednostka Wehrmachtu była częścią II Grupy Pancernej pułkownika Heinza Guderiana, która wyróżniała się podczas okupacji Francji i Polski.

W dniu, w którym obawił się sierżant Mikołaja Sirotinina (17 lipca), dowódca baterii, w którym służył bohater, postanowił zorganizować okładkę na rekolekcje jego jednostki wojskowej. W tym celu na mostku 476. km autostrady Moskiewsko-Warszawskiej zainstalowano jedną armatę przez rzekę Dobrost. Miał służyć wojskowej kalkulacji dwóch ludzi, z których jednym był sam dowódca batalionu. I Nikolay Sirotinin przebywał także na promie. Miał on pomóc w ogniu na czołgach wroga zaraz po wyjściu z mostu.

Uroczystość Nikołaja Sirotinina w 1941 roku: walka

Pistolet został ukryty na wzgórzu w grubym żyto. Z takiego miejsca widoczna była autostrada i most, ale wróg był trudny do zauważenia i zniszczenia.

W świcie pojawiła się kolumna niemieckich pojazdów opancerzonych. Pierwszy strzał Nicholas uderzył w czołową kolumnę kolumny, która podeszła do mostu, a druga – zamknęła go opancerzona załoga. W ten sposób powstał ruch drogowy, a 6 dywizja piechoty dała możliwość spokojnego rekolekcje.

Kiedy minęły wstrząsy spowodowane nagłym atakiem artylerii, Niemcy zaczęli strzelać i zranić dowódcę batalionu sowieckiego pistoletu. Ponieważ misja bojowa w celu zatrzymania kolumny czołowej wroga została przeprowadzona, dowódca wycofał się do sowieckich stanowisk, ale sierżant Sirotinin odmówił podążania za nim, mówiąc, że broń pozostawiła dziesiątki nieużytych muszli i chce wyłączyć tyle czołgów wroga, jak to możliwe.

Uroczystość Nikolai Władimirovich Sirotinin: śmierć bohatera

Niemcy próbowali ukraść zniszczony czołg z mostu za pomocą dwóch innych samochodów pancernych. Wtedy Sirotinin ich uderzył, co doprowadziło do nazizmu wściekłość. Usunięto również próbę ford rzeki, ale pierwszy zbiornik utknął w pobliżu brzegu i został zniszczony przez pożar sowieckiego pistoletu. Bitwa trwała około dwóch i pół godziny, w tym czasie Sirotinin zniszczył 11 czołgów, 6 samochodów pancernych, a także ponad pięćdziesięciu żołnierzy i oficerów wroga.

Wreszcie wrogowie otoczyli bohatera i zaoferowali mu poddać się. Sirotinin kontynuował walkę, odpalając się z karabiny, dopóki nie został zabity.

Pogrzeby

Historia wojen zna tylko kilka przykładów, gdy wróg okazywał szacunek wobec pokonanego przeciwnika, kłaniając się przed jego walecznością. Te uczucia spowodowały, że Nikolai Sirotinin wygrał z niemieckim dowództwem. I o pogrzebie bohatera zachował dowody kilku naocznych świadków. W szczególności jeden z mieszkańców wsi Sokolnichi, który mówił po niemiecku, który wraz z kolegami z wiosek jeździł do miejsca, w którym znajdował się pistolet Sirotinin, później powiedział, że "główny niemiecki", zanim wyda ciało radzieckiego sierżanta na ziemię, powiedziała przemówienie. W nim pochwalił odwagę żołnierza rosyjskiego i wezwał żołnierzy do kochania Ojczyzny tak jak zmarły bohater. Jeszcze ciekawsze są wspomnienia generała Fredericka Henfelda, który w swoim dzienniku był oburzony, że pułkownik von Langerman nakazał niemieckim żołnierzom wydawanie trzech wertyk karabinów na cześć rosyjskiego żołnierza.

Pamięć

Wyczyn Nikolai Sirotinin nie był doceniony przez kraj. Faktem jest, że krewni Kolyi nie mieli żadnych zdjęć chłopca, więc nie został wprowadzony do tytułu Bohater Związku Radzieckiego. Jedyną nagrodą dla młodego człowieka był Zakon Wojny Ojczyźnianej pierwszego stopnia.

W 1948 r. Ciało bohatera pochowano w masowym grobie, a na jego marmurowej blaszce, między innymi, wskazano jego imię. W 1958 roku w "Ogonyoku" opublikował artykuł "Legenda wyczynu", z którego mieszkańcy Związku Radzieckiego dowiedzieli się o wydarzeniach z 17 lipca 1941 r., Które miały miejsce na mostku nad rzeką Dobrost. Wystąpienie Nikołaja Sirotinina zaszokowało setki tysięcy ludzi. W 1961 r. W miejscu, w którym tylko młodzież utrzymywała obrony przed kolumną niemieckich czołgów, wzniesiono obeliskę. Ponadto tablica pamiątkowa z krótką opowieścią o wyczynach Sirotinina zamontowanych na ścianie warsztatu "Tekmash", gdzie przed wojną pracował jako bohater.

Opinie

Od chwili, gdy miało miejsce wyczyn w Mikołosie Sirotininie, minęło ponad 70 lat, praktycznie niemożliwe jest znalezienie żyjących świadków tych wydarzeń. Dlatego niektórzy badacze poszukujący wrażenia próbują przedstawić ją jako piękną legendę heroiczną, zapominając, że zmarły młodzieniec ma rodzinę, a krewni wciąż żyją. Ponadto, jeśli historia sierżanta Sirotinina była baśnią, to dlaczego około 20 lat o tym prawie nikt nie wiedział? I wreszcie, na skraju jednej z białoruskich wiosek, dziś jest masowa mogiła, w której leżą szczątki 19-letniego chłopca, który zmarł za ojczyzną. Ta okoliczność pozwala rozważyć jego bohatera i ukłonić się przed walczącym ze sobą towarzyszami, którzy uratowali świat przed "brązową plagą".

Teraz wiesz, jakie jest dzieło Nikolai Sirotinin. W skrócie i bez emocji o nim trudno powiedzieć. W końcu ta historia nie może być brana za duszę, gdyż jest to wyjątkowy przykład poświęcenia się i miłości do Ojczyzny bardzo młodego człowieka, który podobnie jak wszyscy inni pragnął żyć …