Krótka biografia Ahmatovoy Anny Andreevny

Anna Andreevna Ahmatova, wielki rosyjski poeta, urodził się 11 czerwca 1889. Narodzin było miasto Odessa, gdzie jej ojciec, dziedziczny szlachcic Gorenko AA, pracował jako inżynier mechanik. Jej matka, IE Stogova, był krewnym pierwszego rosyjskiego poety drażnić Buninoy. Achmatowa matki miał Tatar przodka Achmada Khan, w jego imieniu, a ona utworzona pseudonim.

dzieciństwo

Krótka biografia Achmatowa mówi o czasie, kiedy był to jeden letni został zabrany do Carskiego Sioła. Tam mieszkał aż do szesnastego roku życia. Wśród najwcześniejszych wspomnień zawsze obchodziła wspaniały zielony park, tor wyścigowy z małych kolorowych koni, starego dworca. Achmatowa spędził w miesiącach letnich na brzegu zatoki muszkieterów, w pobliżu Sewastopola. Była bardzo ciekawa. Wkrótce nauczył się czytać w alfabecie Lva Tolstogo. Słucham uważnie, gdy nauczyciel był zaangażowany w języku francuskim ze starszymi dziećmi, a za pięć lat może się odezwać. Biografia i twórczość Achmatowa po raz pierwszy są ściśle ze sobą powiązane, kiedy miała zaledwie jedenaście lat. W tym wieku, napisała swój pierwszy wiersz. Studiowała dziewczynę w Carskim Siole szkoły. Początkowo dano jej z trudem. Wkrótce jednak wszystko poszło znacznie lepiej.

młodzież

Krótka biografia Achmatowa koniecznie musi odzwierciedlać fakt, że matka w 1905 roku rozwiodła się z mężem i córką przeniósł się do Yevpatoria, a stamtąd do Kijowa. To tutaj, że Anna została przyjęta do Fundukleyev szkoły, a po zakończeniu Wyższych Kursach dla Kobiet, na Wydziale Prawa. Przez cały ten czas była żywotnie zainteresowany w literaturze i historii.

Nikołaj Gumilow

Z Nikolaem Gumilevym Anna spotkała gdy był jeszcze bardzo młody, a to było czternaście. Odważny młodzieniec natychmiast zakochał się w pięknej Achmatowej. Miłość może być nazywany niefortunne, gdyż dokonał dłoniach kochanka nie od razu. Kilka razy się jej ofertę i konsekwentnie odmówił. Dopiero w 1909 roku, Achmatowa zgadza. Pobrali się 25 kwietnia 1910. Krótka biografia Achmatowa mogą nie w pełni odzwierciedlać tragedii i beznadziejność tego małżeństwa. Nicholas prowadzone żonę w ramionach, ubóstwiany i troska o środowisko. Jednak w tym samym czasie dość często mam romans na boku. W 1912, on zakochał się naprawdę młodego siostrzenicę Masha Kuzmina-Karavayev. Po raz pierwszy został obalony Achmatowa z piedestału. Taki obrót wydarzeń nie mogła znieść i dlatego zdecydował się na desperacki krok. W tym samym roku urodziła syna. Wbrew jej oczekiwaniom, jej mąż zabrał to wydarzenie dość zimno i nadal się zmieniać.

tworzenie

W 1911 roku przeniósł się do Achmatowa Petersburgu. W tym mieście zostanie otwarty później Achmatowa Muzeum. Tu spotkała się z bloku i opublikował pierwszy pod jego pseudonimem. Sława i uznanie przyszedł do niej w 1912 roku po wydaniu zbioru wierszy „Evening”. W 1914 roku ukazał się zbiór „jasne”, a następnie w 1917 roku – „białe kłaczki”. Znaczące miejsce w nich jest rodzajem wierszy miłosnych i wierszy Achmatowej w domu.

życie osobiste

W 1914 roku mąż Achmatowej za Gumilow idzie do przodu. Większość swojego czasu spędza w posiadłości Gumilyovs Slepnevo w prowincji Twerze. Krótka biografia Achmatowa mówi dalej, że w ciągu czterech lat żona opuści swego męża, a wyjdzie ponownie Shileiko poeta VK W 1921 roku wytworzono sprawę przeciwko Gumilow, a on został oskarżony o udział w spisku przeciwko rewolucji, w tym samym został zastrzelony. Wkrótce potem, w 1922 roku, Achmatowa zrywa z drugim mężem i wiązanie romansie z Punin, który został również aresztowany trzy razy. Życie poetki był trudny i smutny. Jej ulubiony syn Lew został uwięziony przez ponad 10 lat.

Wzloty i upadki

W 1921 roku, w październiku i kwietniu, Anna wydała dwa zbiory, które były ostatnią przed długim paskiem nadzoru cenzury poezji. W latach dwudziestych Akhmatova poddano krytyce surowym, zatrzymuje drukowanie. Jej nazwisko znika ze stron czasopism i książek. Poeta jest zmuszony do życia w ubóstwie. Od 1935 do 1940 roku, Achmatowa pracuje nad swoim słynnym dziele „Requiem”. Te wersy ojczyzny Achmatowa za ludzkiego cierpienia, podbił serca milionów ludzi. W tej pracy, to odzwierciedla tragiczne losy tysięcy rosyjskich kobiet, którzy są zmuszeni czekać na swoich mężów z więzienia, do wychowywania dzieci w biedzie. Jej poezja była bardzo blisko do wielu. Mimo zakazu, jesteśmy kochani i czytać. W 1939 roku Stalin mówił pozytywnie o pracach Achmatowa, a zaczął publikować go ponownie. Ale tak jak wcześniej, wersy były mocno ocenzurowane.

Wielkiej Wojny Ojczyźnianej

Na początku wojny Anna Achmatowa (krótka biografia koniecznie musi to odzwierciedlać) znajduje się w Leningradzie. Wkrótce udał się do Moskwy, a następnie ewakuowany do Taszkientu, gdzie mieszkał do 1944 roku. To nie pozostaje obojętny i dokłada wszelkich starań, aby utrzymać morale żołnierzy. Achmatowa pomógł w szpitalach i rozmawiał z recytacją przed rannych. W tym okresie, napisała wiersz o nazwie „The Oath”, „odwaga”, „Pęknięcia w ogrodzie wykopał.” W 1944 roku wróciła do zrujnowanego Leningradu. Jego straszne wrażenie z tego, co widział, ona opisuje w eseju „Trzy bzu”.

okresu powojennego

1946 nie przyniósł Achmatowa szczęście, albo przynajmniej ulgę. Ona, wraz z innymi pisarzami ponownie poddana najcięższej krytyki. Ona został wydalony ze Związku Pisarzy, co oznaczało kres wszelkich publikacjach. Przyczyną wszystkich było spotkanie z brytyjskim pisarzem historyka Berlinie. Przez długi czas zaangażowany w tłumaczeniu Achmatowa. Próbując ratować syna z więzienia, Anna pisał wiersze wychwalające Stalina. Jednak ta ofiara nie została przyjęta. Lew Gumilow został wydany dopiero w 1956 roku. Pod koniec życia Anna Achmatowa była w stanie pokonać biurokratyczny opór i doprowadzić ich kreatywności do nowej generacji. Jej książka „Czas” został opublikowany w 1965 roku. Pozwolono jej wziąć literacką nagrodę Ethno Taormina, a doktorat z Oxford University. 05 marca 1966, przenosząc cztery ataki serca, Anna Achmatowa zmarła. Rosyjski poeta został pochowany w pobliżu Leningradu, na Komarovskoe cmentarza. Pamięć o tej wielkiej kobiety utrzymuje Achmatowa Museum. Znajduje się w Sankt Petersburgu, w Szeremietiew Palace.