Statesman Demirchyan Karen

Radziecki i ormiański figura polityczna Demirchyan Karen zawsze cieszył się szacunkiem i miłością jego ludzi. Po rozpadzie ZSRR, wycofał się z działalności politycznej i dopiero po licznych wniosków mieszkańców Armenii zdecydował się powrócić do władzy i objął stanowisko marszałka parlamentu, a zamienił się w tragedię dla niego. W 1999 roku, podczas jednej z sesji Zgromadzenia Narodowego w grupie RA terrorystów zajęli budynek parlamentu i otworzył ogień w całym pomieszczeniu, szczególnie w prezydium. Jeden z pocisków uderzył śmiertelną ranę byłego pierwszego sekretarza Autonomicznej Republiki. Zatem Demirchyan Karen Serobovich zmarł w 67 roku życia przed terrorystami kul.

biografia

Wielki ormiański figura polityczna Demirchyan Karen Serobovich urodzony w kwietniu 1932 w Erywaniu – stolica Ormian SRR. Jego rodzice pochodzili z zachodniej Armenii. Oba są sierotami, którzy byli w stanie uciec od tureckiej rzezi. Poznali się w sierocińcu z Aleksandropolu (obecnie Gyumri). Obie były z wykształconych rodzin, z których zostały one przeniesione wspaniałe geny. Urodzili się synów Kamo i Demirchyan Karen (jego data urodzenia – 17 kwietnia). Od dzieciństwa, przyszły pierwszy sekretarz różniły staranności i ciekawość. Poza tym, on wyróżniał się wśród rówieśników swoich danych zewnętrznych. Studiował na „doskonałe” i medal ze szkoły oni. 26 komisarzy. Wtedy mężczyzna kontynuował studia w Erewaniu Polytechnic Institute. Karol Marks. I ta wysokość, był w stanie pokonać z wyróżnieniem – wyróżnieniem. Karen otrzymała dyplom z inżynierii mechanicznej.

Doświadczenie zawodowe

Po jego instytut został wysłany do pracy w Leningradzie. Tutaj wkrótce został szefem zespołu projektantów w jednej z instytucji zaangażowanych w przemyśle obronnym Związku Radzieckiego. Potem czekał na przeniesienie do stolicy kraju. Jednak Demirchyan Karen odmówił i poprosił o przeniesienie do rodzinnego miasta. W Erewaniu, otrzymał pierwszy post pana w instalacjach elektrycznych, a następnie – inżyniera. Dzięki ich wiedzy i staranności młodzieńca zrobił karierę i wkrótce stał szef odlewni. Tu pracował przez 10 lat. Wszystkim się podobało Karen, od pracowników do szefów. Był zawsze z szacunkiem, nawet do robotnika. Nie było jednej osoby w dużej zbiorowości, która nie byłaby pamiętał go z wielkim ciepłem, a czasem doceniane.

edukacja strona

Wraz z jego pracą w fabryce Demirchyan Karen studiował w Wyższej Szkoły Partyjnej. Był to warunek wstępny dla przyszłej kariery. Dzięki dyplomu udało mu się zostać dyrektorem rodzimej rośliny. Przez lata swojej działalności, firma zdołała osiągnąć nowy poziom. I dla Demirchian stało się rodzajem „pasa startowego” na nowy poziom.

Aktywność społeczna i polityczna

W 1962 roku, pierwszy sekretarz Komitetu Centralnego ormiańskiej SRR Jakow Zurabyan skierowana do Centrum o pozwolenie na budowę w Erewaniu pomnik ofiar ludobójstwa 1915 roku, albo raczej, który zginął podczas I wojny światowej, Ormian. To właśnie wtedy Karen Demirchian, którego rodzina była bezpośrednio związana z tragicznymi wydarzeniami, wyraził gotowość do wspierania budowy pomnika. W 1971 roku awansował do 2. sekretarza komitetu miasta Erywań instrukcji i 3 roku – pierwszym sekretarzem KC Armeńskiej SRR, że jest pierwszą osobą w kraju.

Był zwolennikiem reform i starał się podnieść swój kraj na jakościowo nowy poziom rozwoju. Ci, którzy przyszli do Armenii w latach natychmiast zauważyć te zmiany. To jest czas, aby stać się przewodnikiem dla Armenii rozkwitu. Był pierwszym szefem armeńskiej SRR, który publicznie wyrażał swoje stanowisko w sprawie wydarzeń z 1915 roku, tj. E. ludobójstwa Ormian w osmańskiej Turcji. Karen również Serobovich był pierwszy 24 kwietnia 1977 stanął pod pomnikiem ofiar i złożył wieniec. Następnie on pomyślany okazałym budynku na tej samej skoczni jako pomnik. Wkrótce ośrodek dał pozwolenie na utworzenie kompleksu sportowo-koncertowej „Cicernakaberd”.

event życie

Przez tej konstrukcji jest to traktowane jako jego własne dziecko. Był zainteresowany wszystkim, co związane było z nim. Kiedy budynek był całkowicie wypatroszone, Demirchyan Karen Serobovich (pisał w artykule zdjęcie) był tak zachwycony jak dziecko albo jako dumnego ojca noworodka do drzwi szpitala. Jednak kilka dni ponad kompleksu budynku wybuchł pożar. Wielu uważało go niemal aktem terroryzmu.

Pierwszy sekretarz CP stał i patrzył, jak strażacy walczą blask, a oczy przygasły łzami żalu. Potem podszedł do kobiety pochylił się i wyciągnął kilka rachunków, powiedziała, że jest gotów poświęcić swoją emeryturę do przywrócenia „Tsitsernakaberd”. Więcej dotknięciu Demirchian Karen odchylił się do staruszki i podziękował jej za dobroć i powiedział, że pieniądze na odbudowę państwa wystarczą, a on obiecuje jej, aby to zrobić jak najszybciej bezpośrednio do Dnia Zwycięstwa. I dotrzymał obietnicy. Na koncercie, poświęconej 9 maja, obok niego w łóżku siedział samą babcię.

Początek ruchu Karabachu

W późnych latach 80-tych, kiedy Związek Radziecki był fala ruchów nacjonalistycznych, polityk Demirchyan Karen (zdjęcie można zobaczyć w artykule), znane już w środku, jako nacjonalista, zmuszony był opuścić arenę polityczną. W latach wojny Karabachu , prowadził przez „ARM-elektron” i, jak zawsze, cieszył powszechnego szacunku. W 1996 roku, podczas ormiańskiej wybory prezydent republiki dzieli się na dwa obozy – zwolenników pierwszego prezydenta Levon Ter-Petrosyan, który jest uruchomiony na drugą kadencję, a Wazgen Manukian – byłego premiera kraju. Obie strony nie byli skłonni do ustępstw i chociaż, według oficjalnych danych, wybory zostały wygrane przez urzędującego prezydenta, że ludzie nie chcą się do tego przyznać.

A potem ludzie nagle zaczął mówić o tym, że jeśli Karen Demirczian powrócił na arenę polityczną, krajowy podział może było uniknąć. Szemranie ludu z prośbą o powrót do władzy doszedł do niego. A potem Karen Serobovich zdecyduje się ustanowić nowy Partii Ludowej Armenii. Każdego dnia jego szeregi były wypełnione przez nowych członków, którzy łączą swoją przyszłość z Karen Demirczian. W wyborach parlamentarnych partia stworzył łączy się z Republikanów i wspólnie z nią wygrywa. Na pierwszym spotkaniu K. Demirchyan wybrany przewodniczącym Parlamentu Europejskiego. W ciągu krótkiej kadencji, był w stanie zrobić dla kraju bardzo dużo i zrobiłby więcej, gdyby nie tragiczne wydarzenia. 27 października 1999 jego życie zostało przerwane w wyniku zbrojnego ataku na budynek Zgromadzenia Narodowego. Był wśród 8 ofiar, które zginęły w czasie wykonywania swoich obowiązków. Dziś jego nazwisko jest podane na ulicach Erywania, kompleks „Tsitsernakaberd” i szkoły. Każdy mieszkaniec Armenii pamięta go z żalem, i myślenie, że wszystko będzie o wiele lepiej w kraju, jeśli dalej rządził Karen Demirczian.