Kaski i hełmy wojskowe: opis, rodzaje i charakterystyka

Nawet w czasach starożytnych wojowników stosować specjalny hełm stalowy chroni głowę. Są one obsadzone z legionów Yuliya Tsezarya, Scytów, średniowieczni rycerze w Europie. Jego szerokie zastosowanie i hełm stalowy dostał w Rusi Kijowskiej, w którym był reprezentowany przez wielu różnych gatunków.

W naszych czasach, chronić podczas walk kapelusze nie są już dalej hełmu stalowego. Dziś nazwa nie jest używana. Aktualne kaski znane konsumentom jak kaski. Wojskowy stanowić znaczący procent wszystkich użytkowników tego typu nakrycia głowy. Oprócz tego, kaski są górnicy, robotnicy budowlani, policjanci, strażacy i członkowie sportów ekstremalnych.

W jaki sposób pojęcie „hełmie”?

Specjalny kapelusz zaprojektowany, aby chronić głowę wojownika podczas bitwy, był początkowo nazywany kask. Ponieważ jest to kontynuacja zbroi i został również wykonany z żeliwa, komenda wojskowa zawarte w standardowym zestawie walce pod oficjalną nazwą „stalowy hełm” i jest uznawany za skuteczny środek ochrony indywidualnej żołnierza.

Wraz z pojawieniem się różnych rodzajów wojsk oraz poprawy rzemiosła wojskowego stały zmodernizowany i kaski. Produkty mają kształt kopuły. Stal stosowana do ich wytworzenia. Ale historia zna próbek wykonanych z filcu i skóry właściwości ochronnych, które zapewniają dużą liczbę załączonych do nich elementów metalowych. Ze względu na obecność elementów stalowych hełm związanego z żelaza. Z biegiem czasu, w życiu codziennym było wygodniejsze słowo „hełm”, co po łacinie oznacza „metalowy hełm.”

hełmy urządzeń

rok kaski wojenne zawsze była przedmiotem badań dla historyków i archeologów, którzy dokładnie badane wszystkie cechy struktury i formy ochrony osobistej żołnierza, powszechnie stosowany przez tysiące lat. Badania naukowe wskazują, że głównym elementem budowy kasku ochronnego przez wiele wieków pozostał niezmieniony. Zmiany dotyczy tylko formy. To zależy od rozwoju uzbrojenia i broni ataku na który został zobowiązany do obrony.

Jako materiał stosuje się do wytwarzania hełmów metalu. Były one cienkie brązu lub miedzi arkusza, która zostanie ostatecznie zastąpiony stal lub żelazo. Że kask blach żelaznych używanych przez wszystkich armiach świata i 80 latach XX wieku. Później wojskowe hełmy i kaski stali produkowane z zaawansowanych materiałów, takich jak tytan, kevlar, polimery tekstylnych, związku tytanu z aluminium.

Wewnętrzna kask jest przedstawiony za pomocą specjalnego elementu urządzenia skóry, przymocowana nitami obwodowo w dolnej wewnętrznej części wyrobu. Ta część kasku jest nazywany „tuleyka”. IT odgałęzia się przez szczeliny na wielu połączonych płatków koronki. Główne funkcje, które wykonują tuleyka i płatków:

• Wyważone dopasowanie kasku na głowie;
• zapobieganie kontaktu głowy ze blachy kasku;
• łagodzenie skutków siły gruzu i kamieni na zewnątrz kasku.

Nowoczesne hełmy wojskowe bardziej wygodne i bezpieczne dla żołnierza, ponieważ płatki zawierają załączone do nich dalsze zwiększanie miękkość poduszek piankowych lub skóry.

wpływ mody

W okresie od legionistów Yuliya Tsezarya do europejskich rycerzy żołnierzy średniowieczu były aktywnie używane kaski. Działania wojskowe z tamtych lat były prowadzone z wielką intensywnością, a popyt na ochronnego nakrycia głowy był szczególnie wielki. Ale z czasem, zaczął nosić kaski i funkcję estetyczną. Była moda na piękne kapelusze. Kwestia bezpieczeństwa cofnął się w tło. Kaski zostały wyparte kapelusze z piórami czako i czapki z pięknymi osłon lakierowanych.

francuski hełm

Działania wojskowe w wykopie pierwszej wojny światowej noszone charakteru. Cele stały głowa niezabezpieczone żołnierzy. Nieostrożny ruch wzdłuż wykopu na ryzyko poważnego zranienia lub śmierci. Naga głowa była słabym punktem do strzelania z karabinu lub pistoletu, na odłamkami i minami. Po raz pierwszy w tych latach znowu przypomniał o wysokich hełmach wydajności. W tym czasie moda na piękne kapelusze i kołczan minął, a na służbę kasku powrotem.

Wojsko Francja była pierwszym wyposażony w nowy, bardziej zaawansowanych modeli. produkty francuskie zawierać trzy elementy: kaptur, spódnicy i grzebienia. „Adriana” – to oficjalna nazwa nadana do kasku. Francuski wojskowy w 1915 obsadzone produkty bezpieczeństwa danych, co znacząco zmniejsza utratę składu osobowego armii. 13%, a śmiertelność zmniejszona 30% redukcji liczby rannych. W czasie pierwszej wojny światowej, francuskie hełmy używane przez żołnierzy w Anglii, Rosji, Włoch, Rumunii i Portugalii.

English kask

Dowództwo wojskowe Anglii nie był zadowolony z francuskim hełm „Adrian”. Zdecydowano się stworzyć własną wersję hełmów wojskowych. Deweloper takiego produktu zabezpieczającego był Jan Leopold Brodie, który wziął za podstawę średniowieczny kapelusz Cappellini, powszechnie używanego przez wojsko w okresie od XI do XVI wieku. Hełm zwany „stal kask pierwsza modyfikacja” i przedstawiony tselnoshtampovannyh produkt o szerokim brzegi.

Ta forma hełmu była bardzo przydatna do walki pozycyjnej jak żołnierz na polu stworzył efekt parasola, chroniąc przed upadkiem gruzu z góry. Ale model ten był niewygodny, kiedy trzeba było ataku, ponieważ jego lądowanie na głowie noszony zbyt wysoko i nie chronią skroniowych i potylicznej części głowy. Ale mimo tych niedociągnięć, angielski Brodie kask została przyjęta przez armie Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Australii.

Niemiecka wersja kasku

W przeciwieństwie do innych krajów, Niemcy aż do roku 1916 nie jest przeznaczone na produkcję, zgodnie z jego ekspertów, niskiej jakości niskiej jakości kasków. Jej Rusznikarze w Hanowerze zajmuje się projektowaniem naprawdę jest produktem wysokiej jakości. W 1916 roku Niemcy widział słynny Stahihelm kask, który później stał się symbolem niemieckiego żołnierza, stosowany w dwóch wojnach światowych.

Niemiecki hełm znacznie lepszy pod względem wygody i cech ochronnych francuskich i angielskich modeli. Charakterystyczną cechą projektu w Stahihelm kasku była obecność ciągu rogami stalowych w obszarach skroniowych. Mają kilka funkcji:

• pod warunkiem, że pokrywa otwory wentylacyjne w kasku;
• przewożone Elementy specjalne osłony pancerne, który chroni głowę niemieckiego żołnierza przed bezpośrednim uderzeniem karabinów i karabinów maszynowych kul.

Pomimo braku wad w konstrukcji i kształtu, niemiecka wersja kasku nie gwarantuje absolutne bezpieczeństwo personelu. Chociaż kaski i trzymał bezpośredniego trafienia pocisku, ale nie zapewniają bezpieczeństwo kręgów szyjnych żołnierza. Wieje po uderzeniu w kasku miał tak dużą energię, że rannych kręgów szyjnych. A to z kolei pociągnęło za sobą śmierć. W celu poprawy tej sytuacji nie ma wpływu fakt, że energia uderzenia przy bezpośrednim trafieniu bezpiecznie wytrzymać sam kask.

Wojskowy wzór radziecki

pancerz stalowy stop używany do produkcji kasków w ZSRR. Sowiecki model został nazwany NL-39 i jest produktem o masie 1,25 kg. Ściany miała grubość 1,9 mm. Kaski Testy zostały przeprowadzone osobiście S. M. Budennym i dał dobre rezultaty. Wzór radziecki był w stanie wytrzymać bezpośrednie trafienie z odległości dziesięciu metrów od kuli rewolwer, „Revolver”.

W roku 1940, NL-39 został poddany modernizacji. Tuleyka mans dodatkowe paski, klocki i sieci. NL-40 – to oficjalna nazwa nadana zaawansowanym kaskiem. Kolejne zmiany i innowacje zostały wykonane w 1954 i 1960 roku. Rezultatem było pojawienie się nowych kasków NL-54 i NL-60, zmian, które wpłynęły tylko tuleyki. Sama struktura pozostaje niezmieniony od 1939 roku.

Ulepszony model szkoły

Znaczna zakończenie NL-39 został wyprodukowany w 1968 roku. Modernizacja była przedmiotem postaci, która miała hełm. Wojskowy rosyjski wzór posiadł zwiększone pochylenie przedniej ściance kopuły oraz krótsze boki zakrzywione na zewnątrz. Do jego wytwarzania stosuje się stop pancerza o większej wytrzymałości. Nachylenie przedniej ściany wzmocnione kaski oporowy z hitów odłamków.

Podobna konstrukcja kasku za korzystanie kadrowych jego personelu Chiny, Korea Północna, Rosja, Indie i Wietnam.

Jednym z najbardziej skutecznych hełmów wojskowych używanych przez rosyjskie siły bezpieczeństwa są uważane:

• NL-68 M jest przeznaczony dla wojsk wewnętrznych;
• NL-68 N wykorzystywane przez siły zbrojne Federacji Rosyjskiej.

Obie opcje mają nowoczesną tuleyki. Pomimo faktu, że waga tych kasków około dwóch kilogramów, spełniają one w pierwszej klasie odporności, ponieważ są one w stanie wytrzymać bezpośrednie trafienie przez pociski z pistoletu Makarowa i gruzu latające z prędkością 400 m / s, którego waga nie przekracza jednego grama.

Nowoczesny rosyjski hełm

Kask TSS-81 „Kula”, od 1981 roku, jest nadal używany przez żołnierzy wewnętrznych Federacji Rosyjskiej.

Do wytwarzania ich grubości blachy obudowy tytanu 0,3 cm próbkę. Kask waży 2,3 kg i stosowano jedynie do ochrony przed urazami mechanicznymi. Spotyka się z drugą klasę, ponieważ nie gwarantuje ochrony przed bronią palną. Struktura kopuła trzy opancerzony elementu, w specjalnych osłon.

Kask „sfery” jest modyfikacją „strefy-II”, który został zastąpiony tytanu opancerzonych płyt stalowych, co znacznie zwiększonej wadze modelu (3,5 kg). Wadą tego rozwiązania jest brak strukturę w całości. Możliwy uraz czaszkowo-mózgowy. Szczególne przypadki opancerzonych elementów tytanowych lub stalowych zużywają się szybko. Prowadzi to do ich przesunięcia i obniżenia jakości hełmów ochronnych.

Jak zrobić hełm wojskowy?

Przede wszystkim konieczne jest, aby zdobyć niezbędne materiały. Drugi krok – zrobić rysunku, na którym zostanie utworzony hełmy wojskowe. Ich własne ręce, aby to nie jest trudne. Lepiej jest, jeśli kask będzie mieć kształt kulisty. Spowoduje to zmniejszenie szkodliwej energii przy uderzeniu. Wchłonąć lub znacząco zmniejszyć pomoc, a także podkładkę.

Podstawą dla hełmów mogą być wykonane z drewna lub ślimak kulkowych dzieci leczonych wiążących gipsu i żywicy epoksydowej i utwardzacza. Po utwardzeniu ramkę tynk jest uważany za gotowy i można wyjąć płytę.

Jednym z zadań realizowanych przez kask, jest redystrybucja jej wpływu na całej powierzchni. W związku z tym, materiał dla zewnętrznej powłoki powinien mieć wysoki współczynnik wytrzymałości i ciągliwości. Idealny pianki poliuretanowej. Jej wytrzymałość na rozciąganie wynosiła 5 kg / cm ^2, co sprawia, że są bardzo skuteczne pochłanianie uderzenia. Można użyć włókna szklanego, które w kilka warstw pasty na powierzchni kasku oraz powłokę z żywicy epoksydowej. Po utwardzeniu, nadmiar żywicy za pomocą łopatki są usuwane, a pozostałe oznaczają szkła cięcia nożem.

Wewnętrzna część kasku powinna zawierać bloki pianki, która zwiększa ochronę przed uderzeniami. Są one przymocowane za pomocą kleju. Zaleca się, aby to zrobić po dokładnej regulacji. Ważne jest, że nie było we wnętrzu wyrobisk kask, bloki nie muszą wywierać presję na powierzchni skroniowej.

Bloki w częściach potylicznych i czołowych są przyklejone do ostatniego. Zapobiegają one ewentualne przesunięcie kasku przez uderzenia. Jeśli istnieją przestrzenie w kasku, są one wypełnione kawałkami pianki. Przed rozpoczęciem wklejania wnętrze, są montowane ze śrub i podkładek specjalnych uchwytów mocujących.

Końcowy akcent będzie obrazem domowe kaski. Można użyć aerozolu lub nitro Emalie nitrocelulozowa. Ale przed tym, powierzchnia produktu mają być przetwarzane nitrogruntovkoy motoryzacyjnego.

Wady self-made kaski są uważane za brak ciepła i słabej przepuszczalności akustycznej.

Zanim zaczniesz, musisz zrozumieć, że kask nie gwarantuje bezpieczeństwo głowy, to tylko zmiękcza cios. Ponadto duże znaczenie ma siła uderzenia. Znamienny tym, że energia wygenerowana w przybliżeniu 25 J to jest granica wytrzymałości ludzkiego, jego nadmiar utraty świadomości i sprostać poważne konsekwencje.