Konflikt arabsko-izraelski

Konflikt arabsko-izraelski – konfrontacja między Izraelem a państwami arabskimi, kilku krajów i organizacji zlokalizowanych głównie w regionie Bliskiego Wschodu. Ten sprzeciw jest religijny, polytypic, ekonomiczne i wyłącznie w celach informacyjnych.

Arabsko-izraelski przyczyny konfliktu są następujące. Przede wszystkim, jest to historyczne i roszczenia terytorialne obu stronach: historia Żydów i Arabów palestyńskich pod wieloma względami są ich prawa do tego samego gruntu, na którym główne sanktuaria obu narodami. powodów ideologicznych i politycznych konfrontacji są słabe syjonizm opracowanie i radykalny kurs liderów arabskich. W kategoriach ekonomicznych, walka jest dla strategicznych szlaków handlowych. Z biegiem czasu, pierwotne przyczyny konfliktu dodano prawa międzynarodowego (brak zgodności z rezolucjami ONZ przez obie strony) i międzynarodowy polityczny (było zainteresowanych ośrodków władzy światowej w rozwoju istniejącego konfliktu).

Konflikt arabsko-izraelski był 4 główne etapy w swojej historii.

W pierwszej fazie (do maja 1948), sprzeczności były lokalne. Odpowiedzialność za eskalację z równo podzielonych stron. Jednocześnie przywódcy żydowscy początkowo był bardziej skłonny do kompromisu.

Drugi etap rozpoczął się od wojny 1948 roku i trwała do końca wojny 1973 roku. Okres ten był najbardziej krwawy, tak nazywano „rdzeń konflikt”. Od dwudziestu pięciu lat było pięć otwartych konfliktów zbrojnych, z których wszystkie zostały zdobyte przez strony izraelskiej. W niemal wszystkich przypadkach odpowiedzialność za wybuch działań wojennych leży po stronie państw arabskich. Ciche negocjacje dyplomatyczne nie zostały przeprowadzone w tym czasie.

Trzecia faza (1973 -. 1993) został oznaczony przez początek procesu pokojowego. Odbył szereg strategicznych negocjacji zawarto porozumień pokojowych (w Camp David, Oslo). Niektóre kraje arabskie udał się do rozmów pokojowych z Izraelem, zastępując swoją pierwotną pozycję. Pokojowe tendencje zostały naruszone przez wojnie w Libanie w 1982 roku.

Nowoczesna historia konfliktu arabsko-izraelskiego (czwarty etap) rozpoczyna się w 1994 roku. Impas wszedł w nową fazę – terroryzm i operacje antyterrorystyczne. rozmowy pokojowe są utrzymywane w stałej częstotliwości, ale ich wydajność nie jest tak wysoki, że wojna może być zatrzymany. rozwiązywanie konfliktów , teraz staje się problemem międzynarodowym, i ma udział w rozwiązywaniu wielu pośredników. Wszyscy uczestnicy opozycji (z wyjątkiem najbardziej radykalnych grup terrorystycznych) zrozumieli potrzebę pokojowego rozwiązania konfliktu.

Jednak jest mało prawdopodobne, że konflikt arabsko-izraelski zostanie rozwiązany w krótkim okresie. Według polityków i historyków dziś powinien być przygotowany do dalszego pogłębienia konfrontacji. Jest to ułatwione przez kilka czynników. Przede wszystkim mówimy o programie nuklearnym Iranu, który zajmuje w stosunku do wrogiego nastawienia do Izraela. Umacnianie wpływów wzmocni grup terrorystycznych takich jak Hamas i Hezbollah.

W Palestynie, na mocy wewnętrznego problemy ma warunków do przyznania jej suwerenności. Stanowisko Izraela zaostrzyła znacznie po dojściu do władzy sił prawicowych. Radykalne grupy islamskie nadal odmawia uznania jakiegokolwiek prawa Izraela do istnienia, kontynuując działalność terrorystyczną. Problem uchodźców stał się nie rozstrzyga, ponieważ nie ma alternatywy rozwiązanie konfliktu nie są zadowoleni z zaledwie dwóch stronach. Ponadto, w regionie na granicy nie tylko ludzi, ale także sił natury: źródła wody są wyczerpane.

Konflikt arabsko-izraelski pozostaje najbardziej trudny i ostry ze wszystkich konfliktów naszych czasów.