Koniec II wojny światowej

W naszym kraju, często Wielkiej Wojny Ojczyźnianej zastępuje się pojęciem II wojny światowej, i vice versa. I choć są one ze sobą powiązane i zachodzą na siebie, rzeczywista zakończeniu drugiej wojny światowej miał na 8 maja, kiedy rząd z krajów unijnych i przedstawicieli najwyższej władzy w Niemczech podpisał pakt o kapitulacji pokonanego narodu; Następnego dnia 9 maja wojska radzieckie ostatecznie pokonał armii niemieckiej w Pradze, a dopiero w dniu 24 czerwca odbyła się parada zwycięstwa. Zdarzenia te oznaczał koniec II wojny światowej, rozległym terenie całej Europy. Jednakże fakt, że oprócz wojny w Europie uczestniczył w kraju poza Eurazji, jest zapomniany. Dlatego, koniec II wojny światowej przyszedł znacznie później, ale o tym więcej.

Jak wiecie, II wojny światowej miała miejsce nie tylko w Europie, czcigodnym miejscu. Jako sojusznik Stanów Zjednoczonych stanął po stronie koalicji antyfaszystowskiej, z drugiej strony, pojawiły się przeciwnicy Japonii.

Jeśli początkowo ZSRR, Japonia nie była wrogiem numer 1, zgodnie z umową przyjaznych stron w Jałcie w lutym 1945 roku, rząd Unia ogłosiła rozpoczęcie operacji wojskowych przeciwko Japonii, a tym samym hamując działanie paktu neutralności między kraje podpisały w 1941 r. Od tego momentu oficjalnie w działaniach wojennych II wojny światowej zaangażowany do najbardziej rozwiniętych krajów tego czasu.

Ściśle mówiąc, Japonia nieformalnie podczas wojny brał udział w działaniach wojennych. Ogromna liczba ponad 170 statków handlowych zostali zatrzymani japońskich skautów, wykorzystując pozycję neutralnego stanu obywateli do swobodnego przekazują informacje do Berlina, japońskiej armii.

Zatem decyzja o rozpoczęciu wojskowych w rzeczywistości nie mają żadnego wpływu na stosunki polityczne między Japonią a ZSRR.

Tak więc, po kapitulacji Niemiec był jasny i bardzo poważny wróg – Japonia. Koniec II wojny światowej bez zniszczenia kraju było niemożliwe.

Jak wiadomo, głównym walka odbyła się pomiędzy siłami wojskowymi Japonii i Stanach Zjednoczonych, która realizowała korzyści ekonomiczne. Działania Japonii w tym przypadku miały na celu utrzymanie gruntów i pragnienie, aby wydostać się z walki bez szwanku. Tak, japoński rząd był gotów zaakceptować warunki kapitulacji z jedynym zastrzeżeniem, że zostaną zapisane system polityczny Japonii, ale sam stan nie zostanie zajęte przez aliantów. Takie wymagania są przyjazne kraje głowy państw wydawało się zbyt ambitny i zostały odrzucone. Dopiero 10 sierpnia, Japonia uznała kapitulację, ponownie podkreślając, że władza cesarza pozostanie taka sama. Nie otrzymawszy odpowiedź twierdzącą z najwyższych władców państw przeciwnych, Japonia nadal „prowadzić świętą wojnę”.

Dopiero 14.08.1945, japoński cesarz wydał dekret, zgodnie z którym Japonia zaczyna wymagania Deklaracji Poczdamskiej i jest skierowana do wszystkich dekret wojskowy złożenia broni i zaprzestania działań wojennych, który oznaczał koniec II wojny światowej.

Jednak niektóre jednostki niesławnego Kwantuńskiej armii aż do 19 sierpnia, w dalszym ciągu opierać się ofensywy Armii Czerwonej. Walki na tłumią japoński opór trwał przez długi czas na terytorium Wysp Kurylskich.

19/08/1945, wszystkie jednostki armii Kwantuńskiej zaczął poddawać się radzieckim wojsku lub złożyć broń. Atak, który trwał około 10 dni, stał się jedną z najjaśniejszych przejawów siły bojowej Związku Radzieckiego.

23 sierpnia uroczysta salute w Moskwie w chwale zwycięskiego wojownika.

Oficjalnie koniec II wojny światowej miało miejsce we wrześniu 1945 roku, numer 2, na pokładzie amerykańskiego statku „Missouri”, gdzie japoński potwierdzenie kapitulacja została zabezpieczona nie tylko podpisy wszystkich szefów republik związkowych, ale władców pokonanych państw.

Tak więc, na początku września 1945 roku, czyli numer 2, koniec II wojny światowej stał się oficjalnym.