Orinoco – rzeka w Wenezueli

Rzeka w Wenezueli – Orinoco – znajduje się w Ameryce Południowej i jest jednym z najpiękniejszych tutejszych wód. Jest to pierwsza rzeka, która została odkryta w Nowym Świecie. Piosenkarka Enya nawet dedykowany jej swój utwór „Orinoco Flow”.

odkrycie

Columbus pierwszy zobaczyłem usta tego pięknego akwenu, myślałem, że to raj. Indianie, którzy mieszkali nad brzegiem rzeki, spotkał obcych obsłudze. Ale ich tradycja noszenia złota biżuteria jest nazywany „Gold Rush”. Konkwistadorzy przeniósł się głębiej w terytorium, mając nadzieję na znalezienie cenny miasta.

Ale był tylko ich wyobraźnia. Po drodze promocji ujścia Orinoko poszukiwaczy złota niszcząc wszystko na swojej drodze. Lecz Warao Indianie byli w stanie przetrwać i nadal żyć w delcie. Ale ich liczba jest teraz tylko 20.000 osób.

river Place

Rzeka w Kolumbii i Wenezueli (Orinoco) wywodzi się blisko granicy Brazylii, na górze Delgado-Chalbaud. przepływ rzeki rozpoczyna swoją podróż na grzbiecie szybować. Od źródła (to jest blisko do granicy Brazylii) przepływa, omijając łukiem Gujana Highlands, wpada do Oceanu Atlantyckiego. Orinoco odnosi się do Kolumbii, jak to ciało wody jest w tym samym czasie na granicy z Wenezuelą.

Opis rezerwuaru

Orinoco River – jeden z największych w Ameryce Południowej. Jego długość – 2410 km, powierzchnia zlewni – 880.000 km kw. W Wenezueli, to tylko 76,3% ogólnej powierzchni. Reszta – w Kolumbii. Orinoco jest podzielony na cztery odcinki o różnych długościach w górny, dolny, środkowy i delta.

Górna część o długości około 250 km. Jest od źródła do Raudalis de Guaharibos. Teren jest górzysty, a woda płynąca w północno-zachodniej.

część środkowa rozciąga się około 750 kilometrów. Pierwszy 480 km od Orinoko płynie w kierunku zachodnim. Następnie skręca na północ i prowadzi wody wzdłuż granicy kolumbijskiej.

Dolna część, prawie tysiąc kilometrów długości, rozpoczyna się u zbiegu Puerto Carreno i meta rzek. Jest to dobrze rozwinięta zalewowych. Woda przemieszcza się w północno-wschodniej. Dolna część kończąc na mieście Barrancas.

Delta 200 km długości, a jego powierzchnia – 41.000 tys. km, aw najszerszym miejscu żegludze osiągnie 370 km.

Wenezuela jest głównym rzeki, i bardzo ważne szlaki komunikacyjne. Jest żeglowną z delta do Ciudad Bolivar. W dolnej Orinoko to ma wiele oddziałów i tworzy deltę. Rain-fed rzeka (głównie latem). A kiedy to pora sucha, wygląda jak łańcuch małych jeziorach stania.

Początki rzeki aż do 20 wieku nie badać. Zapobiec zalane lasy, dopływy, wodospady i kaskady. Wszystko to komplikuje drogę dla naukowców. Orinoco mogli odwiedzić tylko dwie wyprawy. Według opowieści Indian, kilka małych plemion mieszkających na dawnych rzeki tak daleko. Unikają kontaktu ze światem zewnętrznym, polować, zbierać dary natury.

Kiedy nadchodzi pora sucha, rzeka w Wenezueli (Orinoco) odchodzi od brzegu i stają się widoczne starożytne rysunki Arawak 3000 lat temu. Poniżej zbiornika przelewa zwykły Lyanos. Wenezuelskie kowboje tam (potomstwo Indian myśliwych i czarnych slave) są hodowane bydło. Rzeka zwęża się w Ciudad Bolivar, następnie przepływa przez dolinę ponownie.

Atrakcje i cechy Orinoko

Na rzece znajduje się funkcja – Casiquiare potoku, który łączy Amazonkę i Orinoko. Ale jej dopływy – większość wód wenezuelskich. Jednym z nich jest Angel Falls – najwyższy wodospad na świecie. Orinoco – rzeka ropy w Wenezueli. Złote naukowcy nie znaleźliśmy go, ale piaski bitumiczne (olej ciężki) zostały znalezione. Dlatego, rzeka i nazwał olej.

Fauna Orinoko

Wydry rzeczne znajdują giganta. W tym akwenu jest domem dla jednej z najrzadszych gadów na świecie – Orinoco Krokodyl. Rzeka jest domem dla ponad tysiąca gatunków ryb. Niektórzy żyją tylko w pobliżu ujścia. Orinoko zamieszkany przez czarnego piranii. A także ryb, zwany tetra kardynałem. Ona jest kochany przez hobbystów. A prawdziwa narodzin ryb – Rio Negro. Na brzegach Orinoko żyją duże gryzonie kapibary. A w 1800 roku, unikalny znaleziono w rzece Alexander von Humboldt różowymi delfinami.

Rzeka w Wenezueli: Orinoco. minerały

W 1926 roku, bogate złoża rudy żelaza zostały znalezione w rzece. Ale jego masowa produkcja rozpoczęła się dopiero w drugiej połowie 20 wieku. W rzece osady tak wiele piaski bitumiczne, które w przyszłości mogłyby służyć do oleju.