Św Mikołaja w Woroneżu i jego historii

Wśród prawosławnych, które podczas trudnych czasach ateistyczna bezpiecznie uniknął nieszczęścia, które spotkało większość świątyniach prawosławnych w naszym kraju, i nadal pracują w najtrudniejszych okresów w historii XX wieku, jest jedna o której rozmowa pójdzie w naszym artykule. Ta świątynia Woroneż konsekrowany na cześć św Nikolaya Chudotvortsa.

Drewniany kościół z kamienia poprzednik

Jeszcze zanim została ona zbudowana z kamienia Mikołaja w Woroneżu, a to zdarzenie miało miejsce, według zachowanych dokumentów, w 1720 roku, drewniany kościół stał na swoim miejscu. Został on konsekrowany na cześć św Dimitriya Uglitskogo ─ niewinnych ofiar syn Ivana Groznogo. Jego główne sanktuaria były starożytny ołtarz krzyż i ikona świętego Mikołaja, nie później niż w połowie XVII wieku.

W 1703 roku kościół, gdzie były one przechowywane, została spalona, a z ognia udało się uratować tylko dwie z tych starożytnych zabytków. Pożary w tamtych czasach byli częstymi gośćmi w rosyjskich miastach, zbudowane głównie z najbardziej dostępnego materiału ─ lasu. Następnie pobożni mieszkańcy miasta były wypełnione pragnieniem zbudowania na miejscu spalonego kościoła kamiennego kościoła, a kolejnych 9 lat poświęconej zbierania datków.

Tworzenie kamienny kościół

Jego budowa rozpoczęła się w 1712 roku (świadczy zachowanych dokumentów archiwalnych), a zakończono w 8 lat. Przez jego architektury, był blisko znanego moskiewskiego kościoła św wojownika. Nowy kościół został umieszczony kiedy zostanie zapisany z krzyża i ołtarza pożar ikonę świętego Mikołaja, który stał się okazją do poświęcenia obiektów wezwaniem św Nikolaya Chudotvortsa. Wartości te są przechowywane tam aż do początku XX wieku zbuntowane wydarzenia, po którym zostały utracone, a pozornie stałe.

W 1748 roku Św Mikołaja w Woroneżu otrzymał znaczne szkody w pożarze, który wybuchł na piorun uderzył go. Ogień zniszczył dach jadalni i dużą część kopuły. Wpływa również wnętrze. Aby przywrócić budynek wymagane znaczne zasoby, ale tym razem zostały one zebrane dzięki hojności dobrowolnych dawców.

Pomyślność świątyni w XVIII i XIX wieku

Rok później, praca została zakończona, a stary budynek uzupełnione limitu Saint Dimitriya Solunskogo, został konsekrowany na biskupa Feofilakt (Gubanov). Z biegiem lat świątynia była wielokrotnie wyremontować i urządzić.

W 1768 roku, wokół mur wzniesiony, a później zmieniła ikonostas i malowane wnętrze. W ciągu następnej XIX wieku kościoła św Mikołaja w Woroneżu był jednym z najbardziej znanych ośrodków religijnych Rosji.

To w dużej mierze przyczynił się do cudów przejawia się ona przechowywana w ikonę cud pracujący Matki Bożej Tolga, który, jak się powszechnie uważa, uratował miasto od straszliwej epidemii dżumy z 1831 roku. Zewnętrzne piękno kościoła została w dużej mierze zobowiązany bounty lokalnych kupców, wśród których wyróżniają się zwłaszcza dwie rodziny ─ Meshcheryakov i Lyapina.

Lata ateistycznych czasach twardych

W przeciwieństwie do wielu rosyjskich prawosławnych świątyniach, zamkniętych lub zniszczonych przez bolszewików, taki los, szczęście przeszedł Św Mikołaja. W Woroneżu, czasami był tylko ważna, a jej historia tamtych lat jest pełen gorzkich stron.

W latach dwudziestych władze świątynię przeniesiono do dyspozycji tzw Restauratorzy ─ przedstawicieli secesyjnym ruchu w Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, aby zadeklarować swoje wsparcie dla nowego systemu i próbować dokonywać zmian w trakcie nabożeństwa. Na rok przed wybuchem wojny władze nawet zamknąć go w dół, ale w 1942 roku, obecna sytuacja jest częściowo zmuszony zrewidować swój stosunek do Kościoła prawosławnego, ponownie otwarty.

Jednocześnie decyzja władz diecezjalnych Kościoła św Mikołaja w Woroneżu nadano status katedry. W następnym okresie było zamknięte tylko przez krótki okres czasu, gdy w 1943 roku, na przeciwległym brzegu rzeki Woroneż, co dało nazwę miasta, były zacięte walki z nazistami, a świątynia była w strefie ognia wroga artylerii.

Nowe życie starożytnej świątyni

Po wojnie, ale także cały okres komunistyczny świątynia pozostawała aktywna i okresowego odświeżania. Ale na szeroką skalę prace konserwatorskie mogą być realizowane tylko w 1988 roku, kiedy kraj jest już odczuwalne wpływy przyszłość restrukturyzacji. Jego nowa dekoracja otrzymał na obchody Tysiąclecia Chrztu Rusi.

W nim po raz kolejny zanotował znaczną część wnętrza malarstwa, ale w tym samym czasie przywrócone i zachowane freski namalowane przez mistrzów minionych wieków. Jasny dekoracji elewacji świątyni były dwie ikony mozaikowe, wykonane w 1966 i 2005 roku. Artysta K. D. Yasinym i jego kolega A. Cheryumovym.

Dzisiaj, St. Nicholas Church (adres w Woroneżu – Str. Taranchenko, 19 a), podobnie jak w latach poprzednich, w którym uczestniczyli nie tylko przez mieszkańców miasta, ale jest również miejscem pielgrzymek wiernych z wielu częściach Rosji. Mają tendencję do dostać, aby uczcić święte ikony i relikwie filarów prawosławia jak St Nikolay Chudotvorets Feofan Zatvornik, Euphrosyne Suzdal i wiele innych świętych Boga, przez wnioskodawcę przed Tron Wszechmogącego dla dobrobytu ludzi, ich przechowywanych.