The Battle of Moscow: podsumowanie operacji. Heroes Bitwa o Moskwę

Słynna bitwa o Moskwę, podsumowanie, które obejmuje krwawe epizody Wielkiej Wojny Ojczyźnianej stał się punktem zwrotnym we wszystkich konfliktach zbrojnych. Wcześniej, niemieckie dywizje, zgodnie z planem Blitzkrieg, szybko udał się na wschód, prawie bezkonkurencyjnym. Na przedmieściach stolicy Rzeszy armii radzieckiej został zatrzymany.

Plan Führera

Jeszcze przed atakiem na ZSRR, Hitler na tajnym spotkaniu podkreślił, że aby wziąć Moskwę dla niego jest najważniejszym zadaniem kampanii. Spadek kapitału stanie się śmiertelnym ciosem socjalistyczne państwo. Fuhrer miał nadzieję, że nawet Bitwa pod Moskwą odbędzie się w ciągu trzech miesięcy. Krótka treść jego „Barbarossa” plan został zgłoszony do szefów wszystkich armii w przededniu przekraczania granicy.

Niemcy postawił stopę na ziemi sowieckiej na 22 czerwca. Szybkie zdobycie Moskwy nadal konieczne w celu uniknięcia wojny w zaciętej zimnem centralnej Rosji. Jak wiadomo, w XIX wieku wojska napoleońskie ucierpiała z powodu braku szkoleń dla klimatu zagranicznej. Francuskich żołnierzy, zawinięte w cienki płaszcz, zamrażanie i umierających na drodze.

Hitler nie chciał powtórzyć los Bonaparte tak gruntownie przygotowany do ataku. W 1941 roku już należała do całej kontynentalnej Europie, z wyjątkiem krajów, które ogłosiła neutralność. Dlatego Führer wrzucił do wschodniego całej swojej armii, mając nadzieję na udanego marszu. Zatrzymał bitwę o Moskwę. Streszczenie tej operacji było klasycznym przykładem kompletnej porażki planu ofensywnej wojny.

Opóźnienia ofensywy niemieckiej

Mimo niespodziewanego ataku, armia niemiecka została zatrzymana na lotnisku, gdzie stracił dwa miesiące otaczające sowieckie dywizje. Na terenie Leningradzie i Kijowie, też tam był silny opór. Z tego powodu, personel musiał rozciągnąć własną komunikację, rzucając armię z jednego do drugiego z przodu.

Wreszcie, w dniu 30 września rozpoczął planowaną niemiecką ofensywę na Moskwę. To był zgrany działanie kilku armii, uzbrojony w najnowszej technologii, która godzina. Według obliczeń Wehrmachtu, radzieckie oddziały strzegące kapitału, miał być otoczony w kotłach i złamane w obszarze Vyazma i Briańsk. Po że Moskwa pozostanie bezbronny, a wraz z nim można zrobić cokolwiek chcesz.

Siły stron

Przez początek układu sił był następujący przeciwników. Na drodze armii niemieckiej (prawie 2 mln) były wojska radzieckie w liczbie około 1,2 miliona ludzi. Obrona kierowana przez głównie młodych generałów, którzy uciekli do represji stalinowskich w latach Wielkiego Terroru. To był Boris Shaposhnikov, Iwan Koniew, Gieorgij Żukow, Andrei Yeremenko i Jacob Cherevichenko. Zwłaszcza postać bohatera wojny domowej Semena Budennogo.

Oczywiście, ostatnie słowo w decyzjach personel był Iosifom Stalinym, który pozostał w Moskwie, mimo masowej ewakuacji państwowych i gospodarczych, instytucji kapitału.

Początek bitwy

Krwawa bitwa o Moskwę, której streszczenie znajduje się w każdym podręczniku na temat historii XX wieku, dowództwo niemieckie nazwano operacja „Tajfun”. Ten skrót podkreślił ambitne plany Rzeszy – szybki i bezlitosny cios wymiata ostatnią linię obrony, który stał na drodze do stolicy ZSRR.

Pierwszy atak (wrzesień 30), nie było Briańsk przednia. Dwa dni później, grupa dołączyła ofensywa Wehrmachtu w obszarze Roslavl. Ta operacja zakończyła się sukcesem. Kilka armie radzieckie (19 th, 20 th, 24 th i 32 th) były otoczone.

Życie w stolicy

Jednocześnie w Moskwie rozpoczął kolejną falę mobilizacji. Zwyczajne odbiorczy bronią w ręku, natychmiast udał się na front, gdzie w większości zginęli w maszynce do mięsa z Wehrmachtu. Wielu z bohaterów bitwy pod Moskwą pozostały anonimowe. Często zwykłe zniknął bez śladu, a ich ciała nigdy nie były nawet w czasie pokoju. Ogromne masowe groby, w których pospiesznie zakopane bezkrytycznie, stały się powszechne. Liczne pomniki Nieznanego Żołnierza i wieczne płomienie po to został wzniesiony ku czci ofiar brutalnej wojny.

nie więcej firm działających w Moskwie. Wszystkie z nich ewakuowano na wschód – w rejonie Wołgi i Uralu. kierownictwo partii próbowali ustanowić stabilne dostawy wszystkich niezbędnych dla żołnierzy na froncie. W kraju nie było nikogo, kto by żyć spokojne życie. Nawet ludzie z tyłu pracowali w systemie zmianowym do sukcesu Armii Czerwonej.

Parada z 7 listopada

Najbardziej krytyczny moment obrony w kalendarzu miała miejsce w czasach, kiedy cały kraj jest tradycyjnie obchodzony w rocznicę rewolucji październikowej. Bitwa pod Moskwą w 1941 roku było to samo śmiertelny epizod, jak wydarzenia w Piotrogrodzie, dwadzieścia cztery lata stary. Stalin rozumiał, więc wstępnie uporządkowane kapitału w celu przygotowania do obchodów rocznicy.

W nocy z 7 listopada, dowódcy garnizonu moskiewskiego kazano prowadzić swoje wojska do Placu Czerwonego. Zwyczajne oczekiwania na wielkiej paradzie. Bitwa pod Moskwą 1941 przyciąga wszystkich sprawnych mężczyzn, więc tylko marsz na nawierzchni małymi dziećmi Kremla natychmiast udał się do przodu. W tym czasie prowadził kilkanaście kilometrów od stolicy.

Klęska Niemców

Znowu i znowu, bohaterowie bitwy pod Moskwą odparty atak czołgów i piechoty, objętej nalotów oraz wybuchów artyleryjskich. Pod koniec listopada, faszystowskie oddziały wkradł jak najbardziej zbliżone do stolicy. Zdobyli Krasnaja Polana, gdzie rozpoczęła ostrzał miasta. Dla Hitlera było ważnym propaganda pojedynek.

Jednak, 5 grudnia oznaczał początek kontrofensywy wojsk radzieckich w bitwie pod Moskwą. Niemcy utonęły w ich kilkumiesięcznej marca, a wreszcie zaczął się cofać. Martwe zmęczony żołnierzy zamarzło na śmierć lub poddała się żołnierzy Armii Czerwonej. Po kilku tygodniach, Wehrmacht był napędzany przez dziesiątki kilometrów. Najgorsze dni wojny pozostawił. W ciągu następnego roku były ciężkie walki, ale niemiecki samochód jest już zawiodły. Początek bitwy pod Moskwą było żadnych oznak takiej awarii.

Imiona niektórych bohaterów konfliktu stały się częścią historii. Są to:

• Zoe Kosmodemyanskaya;
• Timothy Lavrischev;
• Victor Talalikhin;
• 28 bohaterów Panfilov, kierowany przez VG Klochkov i inni.

To zwycięstwo wojsk radzieckich (wraz z bitwy pod Stalingradem) było punktem zwrotnym w II wojnie światowej.