Vorovskii Vaclav Vatslavovich, rosyjski rewolucjonista: biografia

Wacław Worowski był słynny rewolucjonista bolszewicka. Po ustanowieniu władzy radzieckiej, stał się wybitny dyplomata. Vorovskogo zabity w Szwajcarii podczas swojej podróży do następnej konferencji międzynarodowej.

wczesne lata

ur przyszły rewolucyjny Vorovskii Vaclav Vatslavovich 27 października 1871 w Moskwie. Był rodem z zrusyfikowanej rodziny polskiej szlachty. Chłopiec szybko stracił ojca. Podobnie jak wielu Polaków, otrzymał szkołę podstawową w szkole przy kościele. Już jako nastolatek pojawił zadatki rewolucjonisty. Uczeń pisał poezję, która krytykowała rząd carski, a udział w nielegalnych zgromadzeniach rówieśników.

W 1890 Vorovskiy Wacława Vatslavovich uczestniczących w MSU, ale rok później zdecydował się kontynuować swoją edukację w Imperial Moskiewskiej Szkoły Technicznej. Studenci uczestniczą w działaniach polskich środowisk narodowych.

Linki i emigracja

Jest to kwestia narodowa popchnął młodego człowieka, aby połączyć swe życie z rewolucjonistami. Naukę w szkole został złamany dokładnie w środku, kiedy w 1894 roku grupę studentów wysłane do Wołogdy z powodu zbliżającej się koronacji Mikołaja II i związanych z uroczystości w Moskwie. Edukacja Vorovskii jeszcze odebrany. W 1897 roku ukończył szkoły, a dwa lata później został aresztowany i zesłany na wygnanie w prowincji Vyatka.

Odsiaduje terminie, Vorovskii Vaclav Vatslavovich zdecydował się na emigrację. był to najbardziej logiczne dla rewolucyjnej decyzji. Wszyscy przywódcy skrajnej lewicy w tym czasie mieszkał w Europie Zachodniej, czekając na wybuch społecznego w swoim kraju. Vorovskii osiadł w Genewie. Tam przyłączył się do bolszewików.

publicysta

W miejscu pracy partyjnej Wacław stał gazety „Iskra”. Był jednym z najbardziej aktywnych i płodny od swoich pracowników. Postępy w złodziei dziennikarskich wykonane wybitną postacią wśród bolszewików. W 1903 roku otrzymał strony odpowiedzialnej misji – organizowanie pracy pod ziemią w Odessie. Emigrant przybył nielegalnie. „Iskra” gazety zaczęły pojawiać się w mieście zwiększyła się krążenie. Rewolucjoniści celowali we właściwym kierunku. Wielonarodowa i porywczy Odessa było dobre środowisko dla wzrostu niezadowolenia.

Ze względu na ich pochodzenie etniczne Vorovskii Vaclav Vatslavovich skutecznie wykonywać inną funkcję, będąc osobą w komunikacji pomiędzy lewym organizacji polskich i bolszewików. Gdy w 1905 roku rozpoczęła się pierwszej rewolucji rosyjskiej, przeniósł się do Petersburga. W stolicy Vorovskii ponownie okazał się skuteczny jako organizatora. Kupił broń dla oddziałów bojowych, którzy walczyli z oddziałami rządowymi w najbardziej intensywnych dniach kryzysu.

Praca w Skandynawii

Kiedy Lenin w szczelnej pociąg jechał z powrotem do Rosji po długiej nieobecności w kraju, postanowił uczynić członek Złodziei Biura Zagranicznego Komitetu Centralnego Partii. Organizacja ta ma swoją siedzibę w Sztokholmie. Miała do nawiązania kontaktów z zagranicznymi kibicami i zawierają część urzędów partyjnych. W uzupełnieniu do złodziei, urząd ten obejmuje inne bolszewickich rewolucjonistów – Jakub Hanecki i Karl Radek.

Dla bolszewików było ważnym doświadczeniem, który wpłynął na całe jego późniejsze partii i sposobu życia. Nie był dyplomatą, ale grał wiele podobnych funkcji. Złodzieje praca w Sztokholmie było daremne. Kiedy w październiku 1917 roku, jego partia doszła do władzy w Rosji, został mianowany jego autoryzowanego przedstawiciela w Skandynawii.

Ale pobyt w Szwecji rewolucjonisty krótko udało. W marcu 1918 roku Lenin podpisał odrębnego pokoju z Niemcami. Po tym, alianci zakończone stosunki dyplomatyczne z Rosją Sowiecką i początek jego międzynarodowej blokady. Pod jej przeboju odrzutu i Vorovskii Vaclava Vatslavovich. Biografia tego człowieka jest przykładem stale przesuwając partii zlecenia wykonawcy. A teraz musiał opuścić Szwecję, aby uniknąć aresztowania.

Ambasador Włoch

Podczas wojny domowej Vorovskii pozostał w Rosji. Wrócił do swoich przyjaciół w branży wydawniczej, był szef Państwowej Publishing House. Jego zdolności i talenty ponownie musi Lenin, bolszewicy zaczęli podjąć pierwsze kroki, aby wydostać się z międzynarodowej izolacji. W 1921 roku Rosja wyszła z sowieckim ambasadorem we Włoszech. Zostali Wacław Worowski. A pomnik jednego z pierwszych radzieckich dyplomatów stoi na dawnym budynku Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych. Nie jest to zaskakujące. Vorovskii stał się wybitnym przedstawicielem pierwszej kohorcie radzieckich dyplomatów.

Stanowisko wysłannik we Włoszech było ważne również dlatego, że w 1922 roku w Genui odbyła się słynna konferencja delegatów RFSRR i Ententy. Szef misji został Georgi Cziczerina, który zastąpił chory i pozostał w Rosji Lenina. Wacław Worowski był jego prawą ręką. Na Konferencja Genua została zapoczątkowana więzi gospodarczych między RFSRR (Związek Radziecki nie zostały jeszcze ustalone) oraz kraje Europy. W tym czasie stało się jasne, że bolszewicy wygrali wojnę domową. Teraz rządy państw Ententy nie miał wyjścia, jak tylko negocjować z nowych mieszkańców Kremla. Vorovskii na konferencji był jednym z najwybitniejszych dyplomatów radzieckich. Dzięki jego wysiłkom (i wysiłków innych członków delegacji) do rządu ZSRR udało się osiągnąć długo oczekiwane zwycięstwo dyplomatyczne.

zabicie

Nowy 1923 Vorovskii udał się do Lozanny w Szwajcarii, aby wziąć udział w kolejnej międzynarodowej konferencji. 10 maja dyplomata został zastrzelony w lokalnej restauracji. Morderca był obywatelem Szwajcarii i były oficer Biała Gwardia Moris Konradi. Stracił rodzinę podczas rosyjskiej wojny domowej i wszystkie jego istoty nienawidzili bolszewików.

Ponad strzelca, proces, ale jury uniewinnił go. Jako obrońcy wykorzystał udokumentowane dowody zbrodni podczas wojny domowej. Władze szwajcarskie po uniewinnienie ograniczone do tego deportowany Złodziei zabójcy. Stosunki między tymi dwoma krajami, które nie pomogło. Dyplomatyczne kontakty między ZSRR i Szwajcarii na czas postoju. Ciało Vatslava Vorovskogo po morderstwie został wysłany do Moskwy. Został pochowany na placu Czerwonym.