Zawartość i struktura działalności w psychologii

Każda żywa istota jest w jakiś sposób współgra ze światem zewnętrznym. W procesie interakcji są dwa elementy: przedmiot, który wyraźnie wpływa na środowisko, a także przedmiot, który staje się obiektem zaspokajania potrzeb podmiotu. Mówiąc o działaniach ludzi, może być zdefiniowana jako świadomego działania w celu osiągnięcia tego samego celu lub wiele bramek. Jak zwykle, celem, z jednej strony, związane z zainteresowaniami i potrzebami, które wymagają satysfakcję, az drugiej – z wymaganiami społeczeństwa do indywidualnych potrzeb.

Ogólna koncepcja działalności

Aktywność ludzka posiada szereg cech wrodzonych. Po pierwsze, jak już wspomniano, na działania ludzi charakteryzujących się świadomości (ludzie są świadomi celów, metod i środków do ich osiągnięcia, a przewidywania wyników). psychologia naukowa wskazuje, że bez świadomości ludzkich celów nie można powiedzieć o aktywności, to tylko będzie aktywne. Impulsywne zachowanie podlega emocjami i potrzebami i charakterystyką zwierząt. Po drugie, trudno jest sobie wyobrazić działalność człowieka bez produkcji, stosowania i późniejszego przechowywania narzędzi. Po trzecie, kwestie odnoszące się do psychologii społecznej aktywności i charakteru, ponieważ wychowuje społeczeństwo lub grupę, pokazuje człowieka, co robić i jak. Dzięki tego rodzaju interakcji między ludźmi nawiązuje komunikację z innymi ludźmi jest inny rodzaj relacji z nimi.

Studia działania psychologiczne w radzieckim badań psychologów (A.N. Leonteva S.L. Rubinshteyna, A.A. Smirnova, B.M. Teplova i in.) Wykazała, że charakter przebiegu i rozwoju różnych procesów psychikę zależy od cech działalność świadomości mediów, jego motywacji kuli. Ponadto, wyniki eksperymentów A.N. Leonteva i P. Ya. Galperina sugeruje, że wewnętrzna efekt ideału jest utworzona na podstawie z materiału z zewnątrz przez kolejne zmiany tego ostatniego. Proces ten nazwano internalizacji.

Różnice między aktywnością a aktywnością

Aktywność – jest wspólną cechą wszystkich żywych istot, niezależnie od poziomu organizacji i rozwoju. Mimo wszystko, to pomaga utrzymać żywotnych znaczące relacje z wszystkich istot z otoczeniem. Należy zauważyć, że źródłem tej działalności – trzeba stymulować organizm żywy działać, aby je spełnić. Potrzeby człowieka i potrzeby zwierząt i wykazują podobieństwa i różnice. Podstawowe potrzeby fizyczne są charakterystyczne dla obu z nich, ale z drugiej strony wyższe – typowy tylko dla ludzi, jak pojawiają się one pod wpływem edukacji publicznej.

Pytania psychologii i rozważyć różnicę pomiędzy aktywnością a aktywnością. Główną cechą wyróżniającą jest to, że aktywność jest spowodowana potrzebą pacjenta i aktywności – potrzeby samego działania. Aktywność również pierwotnie stosunku do działalności. Po tym wszystkim, pierwszy objawia się w nasze myśli, planów, fantazji, ale drugi jest związany z obiektami, znaczy. Należy zauważyć, że aktywność jest element okładki podczas całego procesu pracy. Aktywność zapewnia obliczenie energii, czasu, zdolności mobilizacji umiejętności przezwyciężania inercji, która aktywuje wszystkie osiągnięcia wyników. Aktywność – to bardzo ważne i istotne w koncepcji życia ludzkiego. Psychologia identyfikuje jakąś organizację strukturalną tego zjawiska.

Aktywny składnik, a jego struktura

Aktywność struktura w psychologii ma znaczący uziemienie w wyniku wielu badań teoretycznych i empirycznych. Głównym czynnikiem decydującym o aktywności ludzkiej – jest koniecznością. Psychology domowe przydziela grupę elementów, które zostaną opisane poniżej.

Pierwszym elementem tego programu – potrzeba. Jest ona definiowana jako stan płonącego frustracji, która stymuluje aktywność mającą na celu poszukiwania obiektu, który spełni ten warunek. Potrzeby człowieka wpływa nie tylko natury i fizjologii, ale także socjalizacji i edukacji. Na podstawie tych danych, literatura na temat psychologii zapewnia dwie klasyfikacje:

• Rodzaje potrzeb , niezależnie od przedmiotu – materialne i duchowe.
• Rodzaje potrzeb, niezależnie od ich pochodzenia – naturalne i kulturowe.

Naukowcy zwrócili uwagę, że potrzeba – jest to impuls dla człowieka, aby pokazać swoją aktywność. Ale nie tylko to zjawisko jest prowadzony przez ludzi. Ważne miejsce zajmuje pojęcie motywu.

Jeżeli dana osoba ma potrzebę nowej wiedzy, a następnie odwiedzić klasę w psychologii, może on z racji rosnącej napędowej. Psychologowie interpretować to pojęcie w kategoriach motywacji do działania, co wiąże się z dążeniem do zaspokojenia potrzeb, a który ma wyraźny kierunek. Nie potrzebuje żadnej jasnej wizji, nie ma tematu, ale motyw – swój konkretny wyraz. Motywy, ich połączenie i rodzaje traktuje psychologii. Dzieli ona krótko motywy dotyczące zarówno świadome i nieświadome. Pierwszy można wyrazić słowami, drugi – nie, ponieważ są one tłumione. Należy zauważyć, że nie jest konieczne, aby zidentyfikować motywy do tego celu, ponieważ często zdarza się, że różne motywy są zjednoczeni przez jeden cel, a różne cele łączy jeden motyw.

Celem psychologii naukowej definiuje jako końcowy wynik działalności, która istnieje w wyobraźni osoby i który chce się osiągnąć. Ekspresja docelowego można obserwować zarówno w materiał i w płaszczyźnie psychicznego. Celem z kolei dzieli się na konkretne zadania, które pomagają osiągnąć pożądany rezultat.

Zatem minimalna aktywność komponent, który wykonuje określone zadanie – ta akcja.

To dlatego, że takie elementy jest struktura działalności w zakresie psychologii. Schemat przedstawiony poniżej, pomoże dostrzec wzrokowo informacje:

Potrzeba – Motive – Cel – akcja – wynik.

rodzaje działalności

Naukowcy omawiają działalność jako zewnętrznej koncepcji psychicznego i fizycznego wewnętrznej. Dlatego psychologia określa następujące działania, które zapewniają aktywność wewnętrzna-psychiczną: proces percepcyjny (percepcja), proces myślenia proces mnemonicznych (Pamięć), proces imazhitivny (wyobraźnia). To aktywność wewnętrzna przygotowuje działania zewnętrzne. Dzięki nim można stworzyć plan, aby rozważyć wszystkie aspekty osiągnięcia celu i wyobrazić sobie efekt końcowy. Dodatkowo, za pomocą pamięci osoba nie będzie powtarzać błędów popełnionych wcześniej.

Aktywność struktura w psychologii, a mianowicie wewnętrznego, ma dwie główne funkcje. Po pierwsze, to jest pod względem budowy taka sama jak zewnętrzna różnice w kształcie przepływu: działanie i czynności wystąpić urojonej obiektów zamiast rzeczywistego odpowiednio wynik jest również aktywność psychicznego. Po drugie, aktywność wewnętrzna wytworzono z zewnątrz procesu internalizacji. Na przykład, dzieci czytać na głos pierwszy, a dopiero po pewnym czasie nie jest przejście do wewnętrznej mowy.

Ale aktywność zewnętrzna produkuje zewnętrznego działania merytoryczne, a mianowicie silnik (postawy, poruszania się w przestrzeni), ekspresyjny ruch i pantomima (MIME), gesty, ruchy związane z mową (strun głosowych).

Przeciwny proces internalizacji jest uważany za proces wyprowadzenia na zewnątrz. To polega na tym, że działania zewnętrzne są generowane w wyniku przekształcenia struktur wewnętrznych, które są tworzone na podstawie internalizacji.

Operacja, monitoring, ewaluacja: co to jest

Aktywność struktura w psychologii zawiera kilka elementów, ale najbardziej betonu, który jest prowadzony w środowisku – operacja. Naukowcy, teoretycy zdefiniowane działanie jako sposób wykonywania pewnych działań w zależności od sytuacji. Operacji stanowi aspekt technicznych działania, ponieważ jest możliwe, aby wykonać różne operacje, albo za pomocą różnych metod.

Wyniki operacji, kiedy to zostanie osiągnięte, przechodzi etapy oceny i monitorowania. Regulator porównuje wynik z obrazu oryginalnego i docelowego. Ocenę określa stopień zbieżności wyniku i celu. Ewaluacja – jak to jest w końcowym etapie kontroli. Pozytywna ocena mówi o satysfakcji i pozytywnych działań w ogóle, jak i negatywne – wręcz przeciwnie. Jeśli wynik nie podoba, można użyć kontrolę, możesz wysłać go z powrotem do rewizji, jak to możliwe.

Formy działalności:

Rosyjski psychologia opracowała klasyfikację form aktywności. Należy do gry, działalności edukacyjnej i charakteru pracy. Rozważmy wszystko w porządku.

Gra – wiodący aktywności dla dzieci, ponieważ dzięki nim ich naśladować dorosłe życie, jego wyimaginowany świat, uczyć się i rozwijać. Gra nie dać dziecku pewne wartości materialnych, a jej produkty nie będą materiał bogactwo, ale spełnia wszystkie parametry do potrzeb dzieci. Do gry charakteryzuje się swobodą, izolacji, bezproduktywne. Zapewnia socjalizacji dziecka, rozwija jego komunikatywną gedonistichnost poznanie i kreatywność. Ma ona także funkcję kompensacyjną. Gra ma swoje podgatunki. Ten cel, gra działka-fabularna z zasadami. Dziecko przechodzi pewnym etapie rozwoju, zaczyna grać w inne gry. W tej formie aktywności dziecko może wyrazić swoje emocje, uczucia i rodziców jest to hugest wskazówka. Ponadto, jeśli dziecko ma traumatyczne doświadczenia, to lepiej go rozwiązać za pomocą gry.

Następna forma aktywności, która rozwija się ludziom w miarę starzenia się – to działalność edukacyjną. Dzięki niemu ludzie uogólnioną wiedzę teoretyczną, opanowanie merytorycznych i informacyjnych działań. Doktryna zapewnia funkcję społeczną, proces włączenia młodego osobnika w systemie wartości społecznych i społeczeństwa jako takiego. W procesie uczenia się czynności mogą rozwijać swoje zdolności, ich wiedza krystalizować. Dziecko uczy się zdyscyplinować formularze.

Naukowcy uważają, że najwyższym wyrazem aktywności jest praca. aktywności zawodowej zapewnia oddziaływanie na środowisko przy użyciu narzędzi i użyć go do własnych celów konsumpcyjnych. Praca charakteryzuje się świadomością, zużycie energii, to jest powszechnie uznawana i właściwe. Po ukończeniu uniwersytetu lub innej instytucji, lub w ogóle, zaraz po szkole, człowiek zaczyna karierę zawodową. Psychologiczna struktura aktywności zawodowej ma następujące składniki:

Celem świadomy – przedmiot pracy – praca urządzenia – technologia wykorzystywana – operacje pracy.

Psychologia teoria aktywności

Teoria aktywność działa jako jeden z głównych fundamentów metodycznych dla badań umysłu i świadomości. W ramach działań badane jako zjawisko, które pośredniczy we wszystkich psychicznych zjawisk i procesów. Pogląd ten spotkał się z krytyką naukową psychologów zagranicznych. W literaturze na temat psychologii działań związanych z lat 20. XX wieku i nadal rozwija się dzisiaj.

W tym kierunku, są dwie interpretacje. Po raz pierwszy opisany przez S. L. Rubinshteynom, który był twórcą zasady jedności świadomości i aktywności. Drugi stworzył słynny naukowiec A. N. Leontev, który przedstawił kwestię struktury społeczności zewnętrznej i wewnętrznej aktywności umysłowej.

Teoria aktywność S.L. Rubinshteyna

Ten naukowiec bada psychikę ujawniając swoje ważne i obiektywne relacje poprzez aktywność. Rubinstein dowodzi, że nie jest konieczne, aby dostrzec wewnętrznych operacji na psychikę, tak że tworzy się w wyniku przekształcenia na zewnątrz. Determinizm że warunkach domowych pośredniczą element czynników zewnętrznych. Świadomość i aktywność – nie są dwie formy wyrazu jedności, dwa przypadki, które tworzą nierozerwalną jedność.

Teoria aktywność A.N. Leonteva

Psycholog-naukowiec wierzy psyche formę aktywności celowej. Leontiev to wspiera teorię internalizacji i twierdzi, że aktywność wewnętrzna jest utworzona w wyniku przejścia działań zewnętrznych wewnętrznego medium. Działalność naukowa i wspólna świadomość rodzaju procesu tworzenia obrazu i samego obrazu. Formułując teorię jak struktura aktywności w psychologii, Leontiev dał jego dzieł zebranych z powrotem w 1920 roku. Pracował jako badacz na początku L. S. Vygotskogo, uczenie procesy pamięciowy są traktowane zgodnie z celem działalności. W latach 30. XX wieku prowadził działalność szkolnych Charkowie i kontynuował swoje teoretyczne i eksperymentalne rozwój w tej sprawie. Przez siedem lat, od 1956 do 1963 roku prowadził eksperymenty Leontiev. Rezultatem było to, że okazało się możliwość tworzenia paku u osób z niezbyt dobrego ucha muzyki z odpowiednim działaniem. Jego propozycja do rozważenia aktywności jako zestaw działań i operacji zostały pozytywnie przyjęte w naukowym świecie psychologicznej. Leontiev studiował także w jaki sposób umysł pojawił się i rozwinął w miarę upływu czasu ewolucyjnego, jak świadomość powstaje w trakcie rozwoju człowieka, stosunek aktywności i świadomości, rozwój wiek psychice i świadomości, zakresu motywacji i semantycznej, metodologii i historii psychologii.

Teoria aktywność L.S. Vygotskogo

Używam teorię aktywności wyjaśnić specyfikę psychiki ludzi i Lev Semenovich. Rozwinął teorię wyższych funkcji psychicznych i był zwolennikiem teorii internalizacji.

Wyższe funkcje umysłowe naukowiec nazywa procesy poznawcze, które są aktywowane w naszej psychice. Wierzył, że wcześniej, gdy społeczeństwo było prymitywne, wyższe funkcje umysłowe były relacje między ludźmi. Ale w procesie ewolucji odbyła internalizacji tych stosunków, były przekształcone zjawisk psychicznych. Główną cechą VPF – jest mediacja za pomocą pewnych symboli i znaków. Jeszcze przed mową, ludzie rozmawiają, transferu wiedzy i informacji za pomocą znaków. Oznacza to, że nasze procesy myślowe pracował na systemie migowego. Ale jeśli zaczniemy rozszyfrować słowa, to może się okazać, że jest to również określony znak.

Wyższe funkcje umysłowe znajdują się w płatach czołowych kory mózgowej. kilka etapów genezy wyższych funkcji psychicznych mogą być zidentyfikowane:

• Postać stosunków człowieka – proces między psychicznego.
• Internalizacji.
• A w rzeczywistości wyższy funkcji umysłowych – proces intrapsychicznym.

teoria aktywności stały się bardziej i staną się podstawą dla wielu badań psychologicznych w przestrzeni domowej.