Świadome i nieświadome: definicje, charakterystyka, składniki

Dla współczesnego człowieka pojęcie „umysł” i „nieświadomego” stały się powszechne, powszechnie przyjęte, nie powoduje problemów. Jednak nie zawsze tak było.

Początkowo nie chciał uwierzyć w nieświadomości, zakładając, że wszystkie jej przejawy w działalność człowieka wpływem procesów fizjologicznych. Nieco później, ludzkość uznała: świadomość i nieświadomość istnieje w równolegle, a nie wszystkich procesów i działań zależy od fizjologii i świadomości.

Dziś naukowcy są zdania, że nieprzytomny – to ogromny świat realny jako normalnej świadomości. Nieświadomości, chociaż nie podlega człowiek, znacznie szersze i bogatsze świadomość.

Są nieświadome doznania, na przykład, waga, wzrok, słuch, zmysł węchu, co powoduje pewne reakcje w układzie nerwowym.

Pierwszy zaczął badać świadome i nieświadome, Platona, to Freud był Jung i inni badacze. I oni, i współcześni naukowcy pracujący w tej dziedzinie uwierzyć: nieświadomości wysyła nam sygnały, które często nie potrafią lub nie chcą słyszeć. Jeśli ich słuchać, można wzbogacić swoje życie z nowej, lepszej treści.

Nieprzytomny – to sposób odzwierciedla rzeczywistość, w której ona i prywatną postawa człowieka działa jako monolityczną całość. Nieprzytomny – to procesy zachodzące w umyśle, ale nieprzytomny mężczyzna, więc nie zależy od jego woli.

Świadomość jest taka sama – to jest generowany w życiu publicznym najwyższej formy refleksji umysłowej świata, która jest subiektywna uogólniony wzór rzeczywistości w postaci pojęć, słów, obrazów. Innymi słowy, umysł – zestaw obrazów.

Całkiem naturalnie, umysł, jak również każdy proces, który ma swoje własne cechy.

Główne cechy świadomości:

• procesów poznawczych. Są to procesy percepcji, wyobraźni, pamięci, myślenia. Obejmuje to odczuć.
• Odróżnienie pojęcia „ja” – „Nie”, podmiot i przedmiot. Funkcja ta jest właściwa tylko w człowieku. Tylko my, w przeciwieństwie do innych zwierząt, są zdolne do kierowania swoich działań mentalnych na samopoznania.
• Wyznaczanie celów, co stanowi wystarczającą aktywność. Ludzka świadomość jest schemat, który bierze pod uwagę problem aktywności, jej metody, wyniki budowy.
• Relacja z rzeczywistością: uczucia, emocje, etc.
• Opanowanie mowy. Jest to chyba najważniejsza cecha świadomości charakterystyczne dla człowieka. Definiuje ona wszystkie inne cechy świadomości. Tylko dzięki opanowaniu mowy, można dowiedzieć się z wiedzy, rozwijać wolę, aby wyznaczać cele, realizować je udostępnić przedmiot i podmiot. Filozofowie, psychologowie są zgodni: jest to język ludzkiej świadomości.

Oprócz głównych elementów, istnieją cechy świadomości. Są kilka:

• Poznawczy komponent jest odpowiedzialny za wszystko, co zrobić z wiedzą. Obejmuje ona metody wiedzy, postawy, techniki i strategie poznawcze, rodzaje kontroli, wyniki procesów poznawczych.
• Emocjonalne. Ten afektywne-motywacyjne elementy psychiki: emocje, relacje, poczucie własnej wartości i tak dalej.
• Składnik behawioralnej aktywności definiujący technikami, mechanizmy w celu zapewnienia funkcjonowania osoby własnej psychicznego, międzyludzkiej, w przestrzeni kosmicznej.

Świadome i nieświadome są ze sobą nierozerwalnie związane. Kontroluje świadomości nieświadome impulsy, pomaga socjalizacja dyktuje zachowanie osoby, uznanej w danym społeczeństwie.

Jeśli jest to niemożliwe, aby wpłynąć na nieświadomości, świadomość pomyślnie utworzony. Jako dziecko procesu spotkać rodziców, opiekunów i nauczycieli. W starszym wieku, sam człowiek wpływa na powstawanie samoświadomości.