Druga zasada termodynamiki

Nawet w dawnych czasach zauważono wzór dystrybucji ciepła: ciepło może spontanicznie ruszyć z podgrzewanego ciała w wyższej temperaturze do mniej ogrzewane. Druga zasada termodynamiki, która wyjaśnia ten proces został odkryty przez eksperymentowania. Po raz pierwszy jest to opisane w 1824 S. Carnot, francuskiego inżyniera, który przedstawił w jaki sposób i na jakich warunkach pożarowych przekazywane do użytecznej pracy w maszynach czasu. W połowie XIX wieku na podstawie niemieckiego naukowca Rudolfa Clausiusa sformułował zasadę, która jest obecnie znany jako drugiego prawa termodynamiki. Jego istotą jest to, że ciepło nie przechodzi do bardziej ogrzewanego ciała z mniej ogrzewane spontanicznie, czyli przekazywanie ciepła z ciała o wyższej temperaturze musi być kompensowane przez zewnętrznego zasilacza. Na przykład, systemy chłodnicze. Później, William Thomson i kilku innych naukowców w celu wyjaśnienia sformułowania prawa.

Zasada ta powinna być rozumiana nawet bardziej rozpowszechnione niż w leczeniu Rudolfa Clausiusa. Weźmy, na przykład operację konwersji na ciepło. Może ona być wytwarzana przez siłę tarcia. Kiedy ta praca jest tłumaczona na ciepło całkowicie, bez wszystkich dodatkowego wysiłku i odszkodowania. Rekonwersji w sobie niemożliwe. Przemianę otrzymanego ciepła do pracy – jest to proces sztucznej, czyli wymaga specjalnych sztucznie umieszczone warunkach.

Ogólnie, druga zasada termodynamiki formułowane zasady i kierunek przepływu procesów fizycznych. Wychodząc z niego, mogą być wyjaśnione przez działanie wielu urządzeń. Tak więc, silnik ciepła działają różnicą temperatur, w którym ciepło jest przekazywane z gorącej do zimnej części – z teplootdatchika do radiatora. W tym przypadku wydajność urządzenia nie mogą być w stu procentach. Oznacza to, że nie całe ciepło jest konwertowany do pracy, ale tylko część. Może to częściowo tłumaczyć fakt, że aby stworzyć perpetuum mobile (drugiego rzędu) jest w zasadzie niemożliwe. Innymi słowy, nigdy wynaleźć urządzenie, które będzie w pełni i bez żadnej rekompensaty zgodne zamienił ciepło do pracy. W oparciu o powyższe, naukowcy R. Clausiusa i W. Thompson zidentyfikował sformułowanie drugiej zasady termodynamiki. Po pierwsze, spontanicznie ciepło nie może poruszać się z mniej ciepła do cieplejszych organów; Po drugie, nie wszystkie ciepło kierowane z teplootdatchika do radiatora, idzie do użytecznej pracy, lecz raczej tylko jego część. Istnieje również kilka podobne preparaty, które na ogół są odbiciem powyżej. Idąc od teploperedatchika do radiatora, energia nie znika, więc zasada zachowania energii całkowitej, nie jest sprzeczne z drugim prawem termodynamiki. Zdefiniowaniem został opracowany przez kilku naukowców i składa się z kilku głównych punktów, które są omówione w tym artykule.

Procesy odnoszące się do przetwarzania energii, może samoistnie przepływa tylko w przypadku, gdy energia w postaci zatężonej w rozproszonej minął. Jedną z najważniejszych umiejętności związanych zarówno do ludzi i ekosystemami – zdolność do obniżenia entropii. Termin ten oznacza stosunek ilości ciepła do wartości temperatury, rodzaj środka chaosu i wiąże się z utratą zdolności układu do wykonania konkretnego zadania; przy zmianie głośności systemu lub jego entropia energia maleje.

W 1865 R. Clausiusa ostatecznie sformułował drugą zasadę termodynamiki. Entropia jego definicji, jest zwiększana, gdy zamknięte równowagowym systemu występują procesy spontanicznych.

Druga zasada termodynamiki podporządkowuje tak zwaną zasadę piramid ekologicznych; Poza tym – źródłem prawa Lindemann, który wyjaśnia zasady obiegu energii w ekosystemie. Wskazuje on na jednym punkcie (przemijania) występującego w naturze procesów spontanicznych. Zgodnie z powyższym, energia jest przekształcana w ciepło, a ciepło jest przenoszone do chłodnicy z ogrzanego ciała, co prowadzi do wyrównania temperatury na niskim poziomie, którego skutkiem jest zahamowanie różnego rodzaju form ruchu, lub tym podobne. N. „Śmierć cieplna”. Jeśli mówić jasnego i prostego języka, istota drugiego prawa termodynamiki brzmi: wszystkie spontaniczne, naturalne procesy zakończyć chaos i degradację. Można to zilustrować na następującym przykładzie: jeśli dom przez wiele lat pozostawić bez gospodarza, zacznie stopniowo spadać, załamanie.