„Reforma Kosygin” – tło historyczne

Alekseya Kosygina uważane nie tylko doświadczonym menedżerem i wykwalifikowanej, energiczny organizator, ale także najbardziej inteligentny i mądry przewodniczący rządu dla całego powojennego okresu ZSRR.

To pomogło i „reform Kosygina” – pierwszy po wojnie w próbie wprowadzenia na rynek płaszczyznę transformacji gospodarki radzieckiej. Obejmowała ona nie tylko wszystkie gałęzie przemysłu i rolnictwa, ale także praktycznie wszystkie sfery życia.

„Reforma Kosygin” miał na celu zwiększenie zachęt ekonomicznych i niezależności korporacyjnej. Zgodnie z decyzją Plenum KPZR w 1965 roku, postanowiono zreformować wszystkie przedsiębiorstwa przemysłowe. Głównym celem tej decyzji została ostatecznie zwiększyć efektywność ich pracy.

Pod warunkiem, oprócz Grossa, wprowadzenie pojęcia kosztu własnego sprzedaży, stworzenie wspólnego funduszu wynagrodzenia, na łączną kwotę scentralizowanych inwestycji kapitałowych. W celu pobudzenia działalności przedsiębiorstw dochodów przewidzianego im odejść.

„Reforma Kosygin” miał kilka celów: wzmocnienie pionu władzy, przywrócić centralne ministerstwa przemysłu, zniesienie rad ekonomicznych.

Reforma została wprowadzona w 1965 roku już z sekretarzem generalnym Leonid Breżniew. A gdyby odważył się zatrzymać reform koła zamachowego uruchomione nawet pod jego poprzednik – Chruszczowa, reforma gospodarcza Kosygin może być przekazywane. Chociaż bez zmiany władzy, nie „pałac” zamach byli w stanie anulować aktualny czas, gdy wymogi gospodarki.

Przed przyjęciem reformy każdym kroku zbiorowego przedsięwzięcia został uregulowany w najdrobniejszych szczegółach, to zablokowane wszelkie próby manewrów gospodarczych. W całym kraju, obsługiwane personelu wojskowego systemu ze swoim dominującym hasłem: „za wszelką cenę dać planu.”

Kraj „reforma Kosygin” spotkała się niejednoznacznie. Wielu biznesmenów widział ją jako dobrą okazję do zarobienia dodatkowych pieniędzy, inni przewidział gospodarki ostatecznego upadku.

Przedsiębiorstwa były w stanie stać się ekonomicznie samowystarczalne i dlatego szuka możliwości, aby zwiększyć swoje zyski. Jednocześnie, przejście do rentowności zachęciły inflacji w kraju.

Jednak zdaniem wielu ekonomistów, podczas „reformy Kosygina” w ich sytuacji gospodarczej i społecznej był najlepszy we wszystkich latach okresu powojennego.

Jednak reforma nie była idealna: to zbiór sprzecznych i odmiennych rozwiązań, jak Ekspansja autonomii przedsiębiorstw połączonych ze wzmocnieniem uprawnień ministerstwa.

Istotą było, że realizacja poszczególnych regulatorów rynku w systemie dowodzenia-administracyjny nierynkowej „Kosygin reforma” nie dać najważniejsze dla gospodarki rynkowej – bezpłatny cenie regulowanym. A to z kolei ogranicza działanie dźwigni napędowych jak rentowność i zysk. W rezultacie kraj ten rozpoczął ukrytą inflację, a nie zyski poprzez zwiększenie efektywności produkcji, ale ze względu na sztucznie wysokich cen i wielu innych poważnych problemów.

Dlatego bardzo szybko górny kierownictwo partii uważali, że w swojej absolutnej władzy zaczęły krosna zagrożenie. I reformą połowie lat 70. został wykolejony, a celem jej nie zostało osiągnięte.

Reformatorzy, w tym sam Kosygina, zrozumieć, że konieczne jest, aby zreformować gospodarkę, a nie Związek Radziecki, a fundamenty systemu społecznego, sposób życia kraju. Jednak oni nie reprezentują mechanizm, dzięki któremu powinno być prowadzone, choć zdaje sobie sprawę, że „dziecko” stworzony przez nich faktycznie mogła podważyć fundamenty państwa i zakłócić stabilność kraju.