Czym jest proces literacki

Określenie "proces literacki" może wprowadzić osobę, która nie zna jego definicji na otępienie. Ponieważ nie jest jasne, jaki rodzaj procesu jest, co jest spowodowane, z tym, co jest połączone i zgodnie z jakim prawem istnieją. W tym artykule omówimy tę koncepcję szczegółowo. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na proces literacki XIX i XX wieku.

Jaki jest proces literacki?

Pojęcie to oznacza:

• Kreatywne życie w całokształcie faktów i zjawisk danego kraju w pewnej epoce;
• Rozwój literacki w sensie globalnym, obejmujący wszystkie etapy, kultury i kraje.

Używając terminu w drugim znaczeniu, często używany jest frazę "historyczny proces literacki".

Ogólnie rzecz biorąc pojęcie opisuje historyczne zmiany w świecie i literaturze narodowej, które rozwijają się, nieuchronnie oddziałują ze sobą.

W procesie studiowania tego procesu badacze rozwiązują wiele złożonych problemów, wśród których głównym jest przejście niektórych form poetyckich, idei, prądów i kierunków do innych.

Wpływ pisarzy

Proces literacki obejmuje pisarzy, którzy z nowymi technikami artystycznymi i eksperymentami z językiem i formą zmieniają podejście do opisu świata i człowieka. Jednak autorzy nie dokonują odkryć na pustym miejscu, ponieważ niekoniecznie polegają na doświadczeniu swoich poprzedników, którzy żyli w kraju i poza jego granicami. Oznacza to, że pisarz cieszy się prawie wszystkimi artystycznymi przeżyciami ludzkości. Z tego możemy wywnioskować, że istnieje walka między nowymi i starymi ideami artystycznymi, a każda nowa tendencja literacka kładzie nacisk na jej twórcze zasady, które opierają się na tradycji, mimo to są kwestionowane.

Ewolucja trendów i gatunków

Proces literacki obejmuje więc ewolucję gatunków i trendów. Tak więc, w XVII w. Francuski pisarz głosił zamiast baroku, który z zadowoleniem przyjmuje umyślność poetów i dramatów, klasyczne zasady, które przewidywały surowe zasady. Jednak już w XIX wieku pojawił się romantyzm, odrzucając wszystkie reguły i ogłaszając wolność artysty. Potem przyszedł realizm, wyeliminował subiektywizm romantyzmu i przedstawił swoje żądania dotyczące dzieł. Zmiana tych wskazówek jest również częścią procesu literackiego, a także przyczyn ich wystąpienia i pisarzy pracujących w ich ramach.

Nie zapominaj o gatunkach. Tak więc powieść, największy i najbardziej popularny gatunek, doświadczyła więcej niż jednej zmiany trendów artystycznych i trendów. I w każdej epoce zmieniło się. Na przykład żywy przykład renesansowej powieści – Don Kichota – zupełnie różni się od "Robinson Crusoe" napisanej w Oświeceniu, a obie są odmienne od dzieł O. de Balzac, V. Hugo, C. Dickensa.

Literatura Rosji XIX wieku

Proces literacki XIX wieku. Czy obraz jest dość złożony. W tym czasie odbywa się ewolucja krytycznego realizmu. Przedstawiciele tego kierunku to NV Gogol, AS Pushkin, IS Turgenev, IA Goncharov, Dostojewski i AP Czechow. Jak widać, prace tych pisarzy są bardzo różne, jednak wszyscy należą do tego samego strumienia. W tym kontekście krytyka literacka pod tym względem przemawia nie tylko o indywidualności artystycznej pisarzy, ale także o zmianach w realizmie i sposobie poznania świata i człowieka.

Na początku XIX wieku "naturalna szkoła" zastąpiła romantyzm, który już w połowie stulecia zaczął być postrzegana jako coś, co utrudniało dalszy rozwój literacki. F. DOSTOYEVSKY i L. Tolstoy zaczynają przywiązywać większą wagę do psychologizmu w swoich dziełach. Był to nowy etap rozwoju realizmu w Rosji, a "szkoła naturalna" jest przestarzały. Nie oznacza to jednak, że techniki poprzedniego zatrzymania bieżącego używają. Wręcz przeciwnie, nowy trend literacki wchłania stary, częściowo pozostawiający go w pierwotnym kształcie, częściowo modyfikując. Nie powinniśmy jednak zapominać o wpływie zagranicznej literatury na rosyjski, a także o domowej literaturze dotyczącej literatury obcej.

Literatura zachodnia XIX wieku

Proces literacki XIX wieku w Europie obejmuje dwa główne kierunki – romantyzm i realizm. Oboje stały się odzwierciedleniem historycznych wydarzeń tej epoki. Przypomnijmy, że w tym czasie następuje rewolucja przemysłowa, fabryki otwierają się, budowane są koleje, itd. W tym samym czasie jest Wielka Rewolucja Francuska, która doprowadziła do powstań w całej Europie. Oczywiście wydarzenia te znajdują swoje odzwierciedlenie w literaturze i zupełnie odmiennych pozycjach: romantyzm zmierza do uniknięcia rzeczywistości i tworzenia idealnego świata; Realizm – analizuj, co się dzieje i próbuj zmienić rzeczywistość.

Romantyzm, który powstał pod koniec XVIII wieku, staje się stopniowo przestarzały w połowie XIX wieku. Ale realizm, który pojawia się dopiero na początku 19 wieku, do końca stulecia nabiera tempa. Kierunek realistyczny wychodzi z realizmu i ukazuje się w ciągu około 30-40 lat.

Popularność realizmu jest wyjaśniona przez jego orientację społeczną, która była popytem przez społeczeństwo tamtych czasów.

Literatura Rosji XX wieku

Proces literacki XX wieku. Jest bardzo złożona, intensywna i niejasna, szczególnie dla Rosji. Jest to związane przede wszystkim z literaturą emigracyjną. Pisarze, którzy po rewolucji z 1917 roku zostali wygnani z ojczyzny, kontynuowali pisanie za granicą, kontynuując tradycje literackie z przeszłości. Ale co się dzieje w Rosji? Tutaj, różnorodne trendy i trendy, zwane wiekiem srebrnym, przymusowo ograniczają się do tak zwanego realizmu socjalistycznego. I wszystkie próby pisarzy, aby odejść od niego są brutalnie stłumione. Niemniej jednak utwory zostały utworzone, ale nie opublikowane. Wśród takich pisarzy znajdują się Akhmatova, Zoshchenko, późniejsi pisarze antagonistyczni – Alexander Sołżenicyn, Venedikt Erofeev, itd. Każdy z tych pisarzy kontynuował tradycje literackie z początku XX wieku, przed pojawieniem się realizmu socjalistycznego. Najbardziej interesujące w tym kontekście jest praca "Moskwa – Petuszki", napisana przez V. Erofeeva w 1970 roku i opublikowana na zachodzie. Ten wiersz jest jednym z pierwszych przykładów literatury postmodernistycznej.

Do końca istnienia Związku Radzieckiego prawie nie publikowane są żadne prace, które nie odnoszą się do realizmu socjalistycznego. Jednak po rozpadzie kraju, dosłownie zaczyna się świt publikacji książkowych. Wszystko, co napisano w XX wieku, jest publikowane, ale zabronione. Są nowi autorzy, kontynuując tradycję literatury Srebrnego Wieku, zakazaną i obcą.

Literatura zachodnia XX wieku

Zachodni proces literacki XX wieku charakteryzuje się bliskim związkiem z wydarzeniami historycznymi, w szczególności z pierwszą i drugą wojną światową. Wydarzenia te znacznie zaszokowały Europę.

W literaturze XX wieku wyróżnia się dwie główne tendencje: modernizm i postmodernizm (lata siedemdziesiąte). Pierwsze obejmują takie tendencje jak egzystencjalizm, ekspresjonizm, surrealizm. W tym samym czasie w pierwszej połowie XX wieku rozwijał się modernistycznie i intensywnie, a następnie stopniowo poddawał się postmodernizmowi.

Wnioski

Tak więc proces literacki jest całościowym trendem, trendami, dziełami pisarzy i wydarzeniami historycznymi w ich rozwoju. Taki pojęcie literatury pozwala zrozumieć prawa, przez które istnieje i co ma wpływ na jej ewolucję. Początek procesu literackiego można nazwać pierwszą pracą stworzoną przez ludzkość, a jej zakończenie nastąpi dopiero wtedy, gdy przestaniemy istnieć.