Jak wyznać, co powiedzieć i co myśleć w świątyni

Potrzeba nawrócenia jest całkiem naturalne dla człowieka wierzącego i kościelny. Ci, którzy chodzą do kościoła bardzo rzadko i uzyskać ich wyobrażenia o życiu religijnym plotek i portali informacyjnych, często uważają, że sakramenty mają czystą formalnością i nie niewiążący rytuał.

Dobrze znany satyryk, najwyraźniej chcąc uchodzić za postępowców i po raz kolejny wykazać swój dowcip, zgodził się na to, że „nie potrzebuje pośredników między nimi a Bogiem.” To prawda, że jest gotów rozmawiać bezpośrednio z nim jako przyjaciela, bez istnienia Kościoła „Figl-Miglena”.

Objaśnienie niechęć do przyznania się, co do zasady, nie szuka własnej duchowego lenistwa i braku czasu i godnej skalę naruszeń norm religijnych i etycznych. „Nie mogę zgrzeszyć!” – w samo takie stwierdzenie oznacza dumę, stojąc na pierwszym miejscu na liście grzechów śmiertelnych, jak to popycha go do wszystkich innych ludzkich.

Ponadto, wielu z nich nie wie, jak wyznać, co powiedzieć i jak przygotować się do tego sakramentu, a zamiast tego, aby dowiedzieć się o niej, wstyd przyznać się do niewiedzy, często w dorosłym życiu. I tylko doświadczony prawdziwe góry, niektórzy z nas stada do świątyni. Jak się okazuje, grzech jest więcej niż wystarczająco, i powiedzieć księdzu, nie ma nic.

Ale nie jest trudne, aby nauczyć się wyspowiadać. Co mogę powiedzieć, to poważna decyzja, a początkowo powoduje nieśmiałość. Trudno przyznać się mylili do krewnych lub podwładnych w serwisie, który boli. W naszym „cywilizowanym społeczeństwie” uprawiany w przekonaniu, że aby przeprosić tych, których uważa się pod niego, spada jego wiarygodność i stracić szacunek. W rzeczywistości tak nie jest, ale wręcz przeciwnie, tylko jego własna duma pokonać bardzo trudne.

Ale oprócz barier moralnych, istnieje „techniczny”. Przygotowania do ceremonii zawiera trzy dni szybko, również przyjść do służby wcześnie rano, a wcześniej dowiedzieć się w dniach Kościoła, kiedy odbyła tajemnicę. Aby dowiedzieć się, jak wyznać, co powiedzieć i jak się zachować, można zwrócić się do przyjaciół i znajomych, doradzić. Ale ogólnie rzecz biorąc, nie ma specjalnych zasad. Doszedłszy do serwisu, trzeba bronić go w żarliwej modlitwie, i stanąć na wspólnej kolejki. Nie powinno być w pośpiechu. W świątyniach, istnieją przypadki, gdy kapłan odmówił wyznać spierało z powodu kolejki.

Bardzo przydatny będzie dla parafian, gdy wcześniej zrobić listę swoich grzechów, a nawet naszkicował go na papierze, odnosząc się do przykazań i listy grzechów śmiertelnych. Nie ma potrzeby udawać, oszukać nie tylko może ksiądz (on jest żywy człowiek), ale nawet do siebie, ale Bóg nie może być mylące. Czekając, można zobaczyć na przykładzie innych, jak wyznać. Co mogę powiedzieć, musisz zdecydować się na własną rękę, ale najważniejsze, że to było prawdziwe, a zawarte w nim wyrzuty sumienia. Całkowicie nie do zaakceptowania pochwalić ich „odważny” i uzasadnić swoje działania, mówiąc, że ktoś „pierwszych zasad”. Oczywiście, nie jest tajemnicą spowiedzi, i nie należy się martwić, że grzechy informacji mogłoby być ktoś znany. A konsekwencje swoich grzechów kapłan nie powinien pobierać, zwłaszcza dlatego, że ludzie wokół nie zawsze jest ślepa i mogą dowiedzieć się o złym akcie jego źródeł.

Po spowiedzi, pokuty mogą być nakładane w postaci modlitwy i czytania dodatkowego stanowiska, ale kwestia odpustów w Kościele prawosławnym nie są akceptowane, więc żal musi towarzyszyć zrzeczenie się dalszych umyślnej lub dowolny rozgrzeszenie nie jest już ważny. Spowiedź – rozmowa z Bogiem w celu pojednania, a nastrój powinien być odpowiedni jak każdy, kto prosi o przebaczenie. Bóg wam błogosławi!