Decyzja na dynamikę problemów. Zasada d'Alemberta

Jako odrębnej nauki mechaniki teoretycznej jest doktryną, która łączy ogólne prawa ruchu mechanicznego i interakcji ciał materialnych. Rozwój tej nauki została pierwotnie otrzymał jako części fizyki, biorąc za podstawę aksjomatyczną, jest on dostępny w oddzielnej gałęzi nauk przyrodniczych.

Rozwiązanie problemów dynamiki w ramach mechaniki teoretycznej przedmiotu jest znacznie uprościć stosując zasadę d'Alemberta. To polega na tym, że wyważenie wszystkich aktywnych sił, które działają na punkcie układu mechanicznego, a reakcje istniejących obligacji ze względu na uwzględnienie tzw siły bezwładności. Matematycznie wyrażone jest to w sumowanie wszystkich wymienionych wyżej elementów, które powodują zero.

Sam D'Alembert Leron Jean (1717-1783) znany jest na świecie jako wielki wychowawca, który osiągnął wielkie osiągnięcia w różnych dziedzinach nauki. Matematyka, mechanika, filozofia przeszedł analizę jego dociekliwy umysł. W wyniku prac D'Alembert dotknął systemów materiałowych (Zasada d'Alemberta), opisujące ich równań różniczkowych, mianowicie sporządzanie zasad. Jean Leron było uzasadnione perturbacji teorii planet, poświęcił wiele uwagi do studium teorii równań różniczkowych i serii, analizy matematycznej. Obywatelem francuskim, D'Alembert został honorowym członkiem zagranicznym Petersburskiej Akademii Nauk.

Merit uczony Francuz, który opracował zasady rozwiązywania złożonych problemów dynamiki, która również nosi jego imię, polega na tym, że dzięki jego wykorzystania do rozpatrzenia procesów dynamicznych wolno używać więcej prostych metod mechaniki statystycznej. Ze względu na prostotę i dostępność tej zasady (zasada d'Alemberta) znalazła szerokie zastosowanie w praktyce inżynierskiej.

Stosujemy zasadę d'Alemberta dla punktu materialnego

Ustalenia jednolitego podejścia, studia algorytm pojedynczego układu mechanicznego zasadę D'Alembert pomaga. W tym przypadku nie ma uzależnienie od wszelkich warunków nałożonych na jego ruch. Dynamiczne równania różniczkowe ruchu do postaci równania równowagi. Na przykład, biorąc do badania niewolnego pewnym momencie materiał M, który jest w trakcie realizacji ruchu po krzywej AB w wyniku działania sił czynnych z wypadkowa F można stosować notację N dla siły reakcji (krzywa oddziaływania AB, m). Wprowadzenie siły F, N, O podstawowej równania opisujące dynamikę punktu otrzymujemy system zbieżny, który wyraża się stan równowagi, w danym systemie. Wartość F opisuje działanie sił bezwładności i ma wartość ujemną. To jest stosowanie zasady d'Alemberta w obliczeniach w odniesieniu do punktu materialnego.

Należy zauważyć, że z takim podejściem możemy uzyskać dość warunkowe równania siły wiązania, służy do zrównoważenia siły bezwładności układu. Ale mimo to, zasada d'Alemberta zapewnia wygodne i proste rozwiązanie problemów związanych z dynamiką.

Stosując zasadę d'Alemberta dla układu mechanicznego

Po osiągnięciu pozytywnego wyniku w dynamice problemu dotyczącego punktu materialnego, możemy bezpiecznie przejść do bardziej skomplikowanej wersji problemem, który wykorzystuje zasadę d'Alemberta dla układu mechanicznego.

Równanie dla systemu nie różni się zbytnio od równania dla punktu. Zasadnicza różnica polega na tym, że obliczenia dla mechanicznego ograniczonego systemu w dowolnym momencie polega znalezienie wypadkową wszystkich sił ilości reakcji i relacji sił bezwładności punkt.

Stosując powyższe metody i zasady nie są sprzeczne z podstawowym prawem fizyki. Wręcz przeciwnie, nawet jeśli pewna część gotowany w celu ułatwienia podejmowania decyzji. Metoda ta nie pojawiają się znikąd, wszystkie główne wnioski oparte są na podstawowych praw Newtona, zasad niemiecko-Eulera, który dostał jego rozwoju w zasady d'Alemberta.