Bajka opowieść "The Sandman" (Ernst Theodor Amadey Gofman): podsumowanie. „Sandman”: główny bohater w powieści

E. Hofmann – jeden z najwybitniejszych przedstawicieli niemieckiego romantyzmu. Jego praca jest bardzo różnorodny: w uzupełnieniu do dzieła literackiego, skomponował muzykę, malowane. Jednak to działa różnią oryginalność, co sprawia, że historie zupełnie podobne do tradycyjnych produktów romantyczny okres studiów. Dlatego ten pisarz ma szczególne miejsce w historii literatury światowej.

Krótko o autorze

Urodził się w prosty prawnika rodzinnego i po studiach wybrał ten sam zawód. Jednak badanie i związane z nim usługi publiczne mocno przycisnął go, a on starał się żywą sztukę, ale bezskutecznie. Sytuacja poprawiła się nieco po pisarz otrzymał niewielki spadek. Pomimo trudności, nie da się pisać, ale jego praca nie znaleźliśmy odpowiedzi z niemieckich krytyków i czytelników. Jednocześnie jego prace były popularne w innych krajach Europy Zachodniej, Rosji i Stanów Zjednoczonych.

tworzenie

Romans Hoffmann jest bardzo specyficzny i różni się od tego, który napisał przedstawicieli tego nurtu. Większość autorów przyszedł do przedstawionych obiektów i postaci bardzo poważnie, chwaląc ideę absolutnej wolności. Ale Ernst Amadeus opuszczony te ustawienia, wpisując w jego elementów narracyjnych ostrej satyry. Ponadto autor opuszczony utopijne ideały wolności, koncentrując się wyłącznie na bohaterów swoich bohaterów. Hoffmann fantastyczne iz nutką grozy, ale jednak nie są one tak bardzo boi jak wykłady. autor humor jest bardzo specyficzny. Pisarz w korozyjnych i bardzo ironiczny sposób wyśmiewa przywary współczesnego społeczeństwa, dla których, być może, to działa, i nie jest bardzo popularny w swoim kraju. Ale w naszym kraju została uznana. Bieliński nazwał go największym poetą i Dostojewski poważnie zainteresowany w jego twórczości, w rzeczywistości Hoffmann odzwierciedlenie w pismach powieściopisarza.

funkcje

Charakterystyczną cechą pisarza był blisko przenikanie rzeczywistości i fikcji. Ale ten ostatni nie jest postrzegany przez autora jako coś niezwykłego: wręcz przeciwnie, on przedstawia ją jako coś oczywistego, jak rewersie codziennej egzystencji ludzkiej. Jego bohaterowie są jak podwójne życie w normalnym świecie, w fantastycznej okolicy. Przykładem takich opowieści jest Novella Gofmana „Sandman”. Jest to jeden z najbardziej popularnych jego utworów, które stały się znakiem rozpoznawczym autora. Kompozycje oparte są na tradycji ludowych, ale jednocześnie odzwierciedla realia epoki nowożytnej autora. Tale-historia okazała się tak popularna, że jego motywy są wykorzystywane w kulturze popularnej. Jednym z głównych linii fabuły nawet stał się integralną częścią libretta słynnej francuskiej opery.

kompozycja

Szczególnie interesujące jest pytanie, w jaki sposób budować swoją narrację w tej pracy Hoffmann. Fabuła ( „Sandman” pod tym względem różni się od innych bajek), niestety, nie daje całą oryginalną strukturę tekstu. I to jest dość niezwykłe. Autor, jak nie wiedząc jak powiedzieć czytelnikom tę niezwykłą historię, wybierz bardzo ciekawą formę narracyjną. Opowieść zaczyna się od głównego charakteru korespondencji z jego przyjaciel Lothar pary Clara. Po retelling treść listów pisarz udał się bezpośrednio do punktu kulminacyjnego działania i jego wynik. Taka kompozycja pozwala lepiej zrozumieć charakter bohatera, który wpadł w obłęd, a zakończył swoje życie tragicznie. W listach do czytnika zapoznał się ze złożonym i bardzo sprzecznych wewnętrznego świata Nataniela, który jest w strasznym nieładzie z powodu traumy: koszmary nękały go i nawet panna młoda, wszystkie próby, aby odciągnąć go od ciężkich myśli są niejednoznaczne. W drugiej części narracji czytelnik widzi bohatera jakby z zewnątrz, już wiedząc o jego psychicznej udręki. Ale teraz widzimy ich zewnętrzną manifestację fatalny, co prowadzi do tragedii.

krawat

W analizowanym produktem jednego z najlepszych mistrzów psychologii człowieka w literaturze światowej Okazał się Hoffman. Fabuła ( „The Sandman” różni się dramatycznie i złożoność fabuły, pomimo pozornej prostoty konstrukcji) Opowieści powinny rozpocząć przez wymienienie przyjaciół korespondencyjnych, z których możemy poznać jego historię. Nathaniel opowiada znajomemu straszną historię, że zdarzyło mu się w dzieciństwie. Opieka nad przestraszony mu bajkę o Sandmana, który podobno karze tych dzieci, które nie chcą iść do łóżka. Wspomnienia to tak głęboko wyryte w jego pamięci, która okazała się być wyobraźnia dziecka w jakiś sposób kalekie. Ostateczny cios psychice dziecka została rozpatrzona po strasznym wypadku, którego był świadkiem.

W tym fikcją strasznym mistrzem okazał się Hoffman. Fabuła ( „The Sandman” – dość ponura powieść) działa nie jest w stanie przejść wszystkie pasje i skomplikowanego wewnętrznego zmagania głównego bohatera, tekst powinien być całkowicie czytać. Ale ponieważ jesteśmy ograniczeni przez zakres artykułu, odstąpić w skrócie opowieść. Nathaniel widział straszliwą śmierć jej ojca, który przeprowadził eksperymenty z jednym obcym profesora, który odwiedził ich dom. Jedna noc, chłopak szpiegował jako obcy przeprowadzone eksperymenty z oczu, i po eksperymencie, ojciec tragicznie zginął. Dziecko pewny, że profesor jest zabójcą, a przysięga zemstę.

Działka rozwój

Esej przeanalizował swoje umiejętności w obraz ludzkiej psychologii okazała Hoffmana. Fabuła ( „The Sandman” – dzieło głębokie implikacje filozoficzne, pomimo obecności fantastycznych elementów) opowieść jest dynamiczny ze względu na szybki rozwój wydarzeń, a jednocześnie wiarygodności wizerunku postaci. W poniższej liście Nathaniel opowiada jak poznał niezwykłego nauczyciela fizyki i zaczęła uczyć się razem z nim. Tam poznał mechanik, który był bardzo podobny do profesora, który zabił jego ojca. Hero jest gotowy do zemsty, ale panna młoda w piśmie odpowiedź wezwał go do porzucenia ponure myśli, które mogłyby doprowadzić go do szału. Po pewnym czasie, bohater powiedział, że był w błędzie: mechanik był po prostu jak profesor, i jakoś udobruchać swojego bohatera kupił mu teleskop, przez który zaczął obserwować córkę swego nauczyciela, Olimp, która była bardzo piękna dziewczyna. Na próżno przyjaciółmi Nathaniel zapewnił go, że była to bardzo dziwne i przypomina mechaniczną lalkę (i to okazało): bohater nie chce słyszeć, i, zapominając o jego narzeczona postanowili złożyć ofertę Olimpii.

dalsze wydarzenia

Jednym z najbardziej kontrowersyjnych gawędziarzy było Hoffman. „Sandman”, którego analiza jest przedmiotem niniejszego przeglądu – najlepszym dowodem. Somber barwiących produktów jest odczuwany szczególnie silnie zbliżania się do skrzyżowania. Bohater był nieszczęśliwy Clara, która była prosta i szczera dziewczyna, nie podlega zabobonnych lęków i fałszywych wrażeń. Nathaniel czytać jej swoje najmroczniejsze historie, ale nie dostrzegają, że wziął się obojętność i głupota, a Olympia słuchała młodego człowieka, bez względu na to, co rozprasza. Podjąwszy zaproponować do niej młody mężczyzna wszedł do domu ojca, ale ku jego przerażeniu odkrył straszną obrazek: nauczyciela z strasznego prof złamaną lalkę. Od co widział Nathaniel szalony.

Postać bohatera i izolacji

Autor skupia się na – wizerunek głównego bohatera, bardzo wrażliwy młody człowiek, który nigdy nie był w stanie pozbyć się obsesji swoich dzieci. Mimo miłości do Klary, prosta dziewczyna i szczera, wciąż ulegli ich zabobonnych lęków, które doprowadziły go do szaleństwa. Niestety, dobre zadatki nim zostały zniszczone złamaną psychikę, której nie można wyleczyć, ani miłości, ani przyjaźni Clara jej brat Lothar. W finale, bohater wraca do domu po chwilowej poprawie zdrowia spędzać czas ze swoją narzeczoną. Ale pewnego dnia on patrzy na lunetę i znowu szaleje. Prawie zabijanie Clara, popełnia samobójstwo. Tak, autor popularnej bajce jest „The Sandman”. Hoffman, którego recenzje tej książki, mimo tragedii, były bardzo pozytywne, wszedł do świata literatury jest jako twórca produktów z niezwykłym smakiem i ponury kolor, ale ze szczególnym poczuciem humoru, który jest niezauważalny przez wielu czytelników i krytyków.